#مامان_من_یواشکی_پیر_شد، @sedaye_zendegi مثلا این‌جوری که در فاصله‌ی بینِ سماور و بهشت و سجاده.⁣ بابا ولی نه، احتمالا یک‌دفعه، یا من یک‌دفعه متوجهش شدم.⁣ ⁣ این‌جوری بود که وقتی کنکور داشتم، یه شب از اتاق اومدم بیرون و گفتم بابا می‌شه تلویزیونو یه ذره کم کنین؟⁣ گفت آره آره حتما.⁣ با یه دستپاچگیِ خفیف کنترل رو برداشت و صداشو پایین آورد. برگشتم تو اتاق.⁣ چند دقیقه بعد در زد.⁣ گفت اگه یکم صداشو بلند کنم اذیت می‌شی؟⁣ گفتم نه، اذیت نمی‌شم بابا جان.⁣ یکم صداشو بلند کرد، مثلا از سی، بُرد سی‌وپنج.⁣ الان شده نزدیکای پنجاه.⁣ ⁣ مامان می‌گه وقتی داره نماز می‌خونه صدای بلند تلویزیون اذیتش می‌کنه.⁣ یه برگشتم بابا می‌آین بریم سمعک بگیریم؟⁣ خیلی محکم گفت نه، سمعک چرا، من گوشام سالمه.⁣ اما گوشاش سالم نیست.⁣ مامان می‌شینه کنار سماور تا آب جوش بیاد و چای بریزه.⁣ خیره می‌شه به بخارِ رقیقی که از سوراخای بالای سماور به آسمونِ کهنه‌ی آشپزخونه پر می گیره.⁣ بابا از توی اتاق می‌گه «چای داریم؟».⁣ مامان سینی به دست می‌ره پیشش و می‌پرسه که حاجی جان چرا داد می‌زنی خب.⁣ بابا با تعجب جواب می‌ده، که من داد نزدم، آروم گفتم.⁣ آروم هم گفت.⁣ توی سرش، همه‌چیز آرومه الان.⁣ داره آروم‌تر هم می‌شه.⁣ توی سرش، نشسته روی یک نیمکتِ سیمانی و به درختای خشکیده‌ی باغ نگاه می‌کنه.⁣ می‌بینه که باد بین شاخه‌های درخت می‌پیچه اما صدای باد رو نمی‌شنوه.⁣ مامان رو صدا می‌کنه.⁣ «خانوم از کی دیگه باد بی‌صدا می‌وزه؟».⁣ بابا دیگه صدای باد رو نمی‌شنوه.⁣ واسه همینه که طوفان لازمه.⁣ طوفان لازمه تا بابا نفهمه پیر شدن رو خدایا همه ی بابا های در قید حیات رو حفظ کن #آمین 🌺🌺 #صدای_زندگی 🌺🌺 @sedaye_zendegi