#لطفا_صبور_باشیم... @sedaye_zendegi ماشین جلویی خیلی آهسته پیش می‌رفت و با اینکه مدام بوق می‌زدم، به من راه نمی‌داد.... داشتم خونسردیم را از دست می‌دادم که ناگهان چشمم به‌‌ نوشته‌ی کوچکی روی شیشه‌‌ی عقبش افتاد: #راننده_ناشنواست_لطفا_صبور_باشید... مشاهده‌ی این نوشته همه چیز را تغییر داد... بلافاصله آرام گرفتم، سرعتم را کم کرده و چند دقیقه با تأخیر به خانه رسیدم اما مشکلی نبود.... ناگهان با خودم زمزمه کردم: آیا اگر آن نوشته پشت شیشه نبود، من صبوری به خرج می‌دادم؟ راستی چرا برای بردباری در برابر مردم به یک نوشته نیاز داریم!؟ اگر مردم، نوشته‌هایی به پیشانی خود بچسبانند، با آنها صبورتر و مهربان‌تر خواهیم بود؟ نوشته‌هایی همچون: "کارم را از دست داده‌ام" "در حال مبارزه با سرطان هستم" "در مراحل طلاق، گیر افتاده‌ام" "عزیزی را از دست داده‌ام" “بعد از سال‌ها درس خواندن، هنوز بیکارم” “مریضی در خانه دارم” و صدها نوشته‌ی دیگر اصلا کاش روی پیشونی آدمایی که دارن زیر بار غصه‌هاشون له میشن یه چیزی نوشته بود تا بقیه کمی مراعاتشون رو میکردن. مثلا نوشته بود: این آقا دارد از صدمین جایی که فرم پر کرده و استخدام نشده برمی‌گردد، این خانم مادرش مریضی صعب‌العلاج دارد، این آقا به بچه اش قول داده تابستان برای بچه اش دوچرخه بخرد ... این آدم شکستنی است... دوستان عزیزم! این روزها همه در گیر مشکلاتی هستند که ما از آن اطلاعی نداریم... بیاییم نوشته‌های نامرئی همدیگر را خوب درک کرده و با مهربانی به یکدیگر احترام بگذاریم چون همه چیز را نمی‌شود فریاد زد ... 🌺🌺#صدای_زندگی 🌺🌺 @sedaye_zendegi @sedaye_zendegi