رد پای #جشن‌سده در باور مردم مازندران مردم مازندران از دوره های کهن، زمستان را به دو قسمت تقسیم می کردند: یکم ( از روز نخست دی تا دهم بهمن)که چهل روز است را گت چله یا گَت بِرار و دوم ( یازدهم بهمن تا اول اسفند) که ۲۰ روز است ، خوردِ چله يا خوردِ بِرار می گویند کوه نشینان‌ #مازندران⁩ بر این باورند که زمین برای گرم شدن دوبار نفس میکشد.نفس مخفی و نفس آشکار،پس از آن کمر سرما می شکند،نفس مخفی زمین در پایان چله بزرگ است.این هم‌زمانی نمیتواند بی ارتباط باآتش افروزی جشن سده باشدکه انسان های پیشین برای کمک به طبیعت وگرم شدن زمین،آتش بیفروزند. نفس آشکار هم در پایان چله کوچک، نخستین روز اسفند است که خورشید با زمین همراهی می کند و خنکای نسیم خبر از رسیدن بهار می دهد. ‏از این دست باورها در‌ #مازندران⁩ نمودهای دیگری هم داشته، هنگام خورشید گرفتگی، بر تشت می کوبند تا خورشید را از ابرهای تیره برهانند که به نظرم این رفتار هم برخاسته از آیینی مهری است یا در هنگام تحویل سال نو، مردم در بعضی مناطق با شلیک تفنگ تلاش می کنند آن را از چنگال سال کهنه رها کنند. فریده یوسفی ‏پژوهشگر فرهنگ عامه مازندران ‏ ‌ #مازندران⁩ ‏ ‌#سرزمین‌تبرستان‌بزرگ @sedayedarabkola⁩