🔻فارابی و ابن‌سینا؛ از سیاست‌اندیشی تا سیاست ورزی #فلسفه_سیاسی 🔸از عجایب روزگار این است که ابونصر #فارابی که عملاً از سیاست و فعالیت‌های اجتماعی گریزان بود و انزوا و #عزلت را می‌پسندید، بیشترین «اندیشه‌ورزی» و «اندیشه‌نگاری» را درباب #فلسفه_سیاسی و اندیشه فرهنگی و اخلاقی داشت. ▫️از جمله مهمترین آثار سیاسی و اجتماعی و فرهنگی #فارابی می‌توان کتاب‌های زیر را برشمرد: 📚 آراء اهل المدینه الفاضله؛ السیاسات المدنیه؛ فی الاجتماعات المدنیه؛ جوامع السیاسة؛ فصول المدنی؛ تحصیل السعادة؛ وصایا یعم نفعها؛ تلخیص النوامیس؛ کتاب الملة؛ فلسفه الافلاطون و اجزائها (که بیشتر به مباحث سیاسی افلاطون پرداخته است)؛ التنبیه علی السعاده. 🔹این در حالی است که #ابن‌سینا با آنکه از دوران نوجوانی درگیر مسائل سیاسی و اجتماعی و حتی مسؤولیت‌های سیاسی و وزارتی بود، اما از نظر علمی بیشتر دغدغه او مباحث فلسفه اولی و #منطق و #طبیعیات و الهیات بالمعنی الاعم بود؛ تا فلسفه سیاسی و اجتماعی و مسائل اخلاقی! البته این بدان معنا نیست که ابن‌سینا به طور کلی از اندیشه‌ورزی درباب حکمت عملی یعنی اخلاق و تدبیر منزل و مسائل سیاسی و مدیریتی جدا بوده است! هرگز! او آثاری ناظر به فلسفه سیاسی و اجتماعی هم از خود برجای گذاشته است. ▫️از جمله آثار سیاسی و اجتماعی ابن‌سینا می‌توان به منابع زیر اشاره کرد: 📚 کتاب السیاسه؛ رسالة فی علم الاخلاق؛ دو فصل پایانی مقاله دهم از الالهیات من الشفاء ✍ حجت الاسلام احمدحسین شریفی 🆔 @sedayehowzeh