💠 وقتی به سوریهرسیدیم
همه متفق القول می گفتیم
این بار برای شهادت آمدیم!
اما شهید رجایی فر می گفت:
من شهادت نمی خواهم دلم
می خواهد درسم را ادامه دهم
و دکترای خودرا بگیرم ؛
می گفت : #انقلاب به ما نیاز دارد
و #رهبرتنهاست ! نباید بگذاریم
#نااهلان بر کرسی های دولتی
تکیه بزنند ...
#روایتی_ازهمرزم_شهید #شهید_حسن_رجایی_فر
#شهدای_کربلای_خانطومان
#لشکرویژه۲۵کربلا
ir.eitaa.messenger.apk
19.22M
نسخه جدید پیامرسان ایتا
بروزرسانی پیام رسان ایتا
✅🔴 #نسخه_جدید_ایتا با #چهل قابلیت تازه روانه فروشگاههای اندرویدی شد
♦️ قابلیت چنداکانتی، ارسال لوکیشن، زیبانویسی و درج لینک در متن، مدیا استریمینگ، درج آلبوم و... از جمله این قابلیتهای نسخه ۴.۱ است.
8.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥محمدحسین پویانفر
#شب_جمعهها دل من میره تا #کربلا...✨🌹
─┅═ೋ❅🌹❅ೋ═┅─
#هادی_دلها_ابراهیم_هادی
✅ #رهروان_راه_ابراهیم
🌸 در فلافل فروشی کار می کرد #همسفر_شهدا ؛ #سید_علیرضا_مصطفوی بارها برای خرید فلافل جهت #مراسم و #هیئت پیش این پسر رفته بود
🌸 سید می گفت این پسر باطن پاکی داره و باید جذب #مسجد بشه
بارها باهاش صحبت کرد تا اینکه در اولین #یادواره_شهدا شرکت کرد و حضورش سرآغازی شد برای پروازش ...
🌸 در مدتی کوتاه به آنچنان مقامی دست یافت که خدا عاشقش شد و امروز مقام او آرزوی عباد و زهاد است...
🌷 #شهید_محمد_هادی_ذوالفقاری ؛#پسرک_فلافل_فروش
هادے دلها،ابراهیم هادے🇮🇷
💝🕊💝🕊💝🕊💝 #قصه_دلبری #قسمت_هفدهم اگر سردردی🤕, مریضی یا هر مشکلی داشتیم , معتقد بودیم برویم هیئت خوب م
💝🕊💝🕊💝🕊💝
#قصه_دلبری
#قسمت_هجده
هیئت که می رفتیم, اگر پذیرایی یا نذری می دادنند, به عنوان تبرک برایم می آورد.
خودم قسمت خانم ها می گرفتم. ولی باز دوست داشت برایم بگیرد.
بعد از هیئت رایه العباس با لیوان چای , روی سکوی وسط خیابان منتظرم می ایستاد.
وقتی چای وقند را به من تعارف می کرد, حتی بچه های مذهبی هم نگاه می کردند.
چند دفعه دیدم خانم های مسن تر تشویقش کردند و بعضی هایشان به شوهرهاشان می گفتند: (حاج آقا یاد بگیر, از تو کوچیک تره☹️)
خیلی بدش می آمد, از زن و مردهای جوانی که در خیابان دست در دست هم راه می روند می گفت:( مگه اینا خونه و زندگی ندارن؟)
ولی ابراز محبت های این چنینی می کرد و نظر بقیه هم برایش مهم نبود.
حتی می گفت: ( دیگران باید این کارا رو یاد بگیرن.)
اعتقادش این بود که خط کش اسلام کار کن.
پدرم می گفت:( این دختر قبل ازدواج خیلی چموش بود. ما می گفتیم شوهرش ادبش
می کنه. ولی شما که بدتر از اون رو لوس کردی!) بدشانسی آورده بود.
با همه ی بخوری اش, گیر زنی افتاده بود که اصلاً آشپزی بلد نبود خودش ماهر بود.
کمی از خودش یاد گرفتم. کمی هم از مادرم.
ابگوشت مرغ 🍗و ماکارونی اش حرف نداشت. اما عدسی را از بس زمان دانشجویی برا هیئت پخته بود, از خانم ها هم خوشمزه تر
می پخت. املتش که شبیه املت نبود.
نمی دانم چطور همه ی موادش را این طور میکس می کرد,همه چیز داخلش پیدا می شد
یادم نمی رود اولین باری که عدس پلو پختم.
نمی دانستم آب عدس را دیگر نباید بریزم داخل برنج. برنج آب داشت ,آب عدس هم اضافه کردم,شفته پلو شد وقتی گذاشتم وسط سفره خندید,️ گفت:( فقط شمع کم داره که به جای کیک 🎂تولد بخوریم!) اصلاً قاشق فرو نمی رفت داخلش. آن را برد ریخت روی زمین که پرنده ها 🕊بخورند و رفت پیتزا خرید.
دست به سوزنش هم خوب بود. اگر پارچه ای پاره می شد, دکمه ای کنده می شد, یا نیازی به دوخت و دوز بود, سریع سوزن را نخ می کرد.
می گفت:( کوچیک که بودم , مادرم معلم بود ومی رفت مدرسه من پیش مادر بزرگم بودم) خیاطی را از آن دوران به یادگار داشت.
یکی از تفریجات ثابتمان پیاده روی بود.
در طول راه تنقلات می خوردیم بهشت زهرا《سلام الله علیها》 رفتنمان هم به نوعی پیاده روی محسوب می شد. پنجشنبه ها یا صبح🌄 جمعه غذایی آماده بر می داشتیم و
می رفتیم بهشت زهرا تا بعدازظهر می چرخیدیم. یک جا بند نمی شد, از این شهید🌷 به آن شهید. از این قطعه به آن قطعه.
اولین بار که رفتیم شهدای گمنام , گفت:
( برای اینکه وصلت سر بگیرد, نذر کردم سنگ مزار شهدایی رو که سنگ قبرشون شکسته , با هزینه ی💶 خودم تعویض کنم)
یک روز هشت تا از سنگ ها را عوض کرده بود. یک روز هم پنج تا.
گفتم:( مگه از سنگ قبر, ثوابی به شهید می رسد؟) گفت:
( اگه سنگ قبر عزیز خودت بود, باز همین رو می گفتی؟)
به شهید چمران انس وعلاقه💞 خاصی داشت به خصوص به منا جات هایش.
شهید محمد عبدی را هم خیلی دوست 😍داشت.
اسم جهادی اش را گذاشته بود:( عمار عبدی) عمار را از کلید واژه (این عمار) حضرت آقا وعبدی را از شهید عبدی گرفته بود
بعضی ها می گفتند:( از نظر صورت شبیه محمد عبدی ومنتظر قائم هستی.
ذوق😍 می کرد تا این را می شنید.)
الگویش در ریش گذاشتن , به شهید محسن دین شعاری بود. زمانی که جهاد مغنیه شهید🌷 شد , واقعاً به هم ریخت
داشتیم اسباب اثاثیه خانمان را مرتب می کردیم. می خواستم چینش دکور راتغییر بدهم. کارمان تعطیل شد. از طرفی هم خیلی خوشحال 😌شد ومی گفت: آقا زاده ای که روی همه رو کم کرد
تا چند وقت پیش عکس رسول خلیلی را روی ماشین🚙 و داخل اتاق داشت.
همه ی شهدا را زنده فرض می کرد که (اینا حیات دارن ولی ما نمی بینیم )
تمام سنگ ها قبرهای شهدا را دست می کشید ومی بوسید. بعضی وقت ها در اصفهان و یزد اگر کسی نبود پا برهنه می شد.
ولی در بهشت زهرا هیچ وقت ندیدم کفشش👞 را دربیاورد.
🔥📚@seedammar
#هادی_دلها_ابراهیم_هادی
💝🕊💝🕊💝🕊💝
#قصه_دلبری
#قسمت_نوزده
تاریخ تولد وشهادت شهدا 🌷را که می خواند, می زد توی سرش :( ببین اینا چه زندگی پر ثمری داشتن ولی من با این سن, هیچ خاصیتی ندارم😔) تازه وارد سپاه شده بود, نُه ماه🌙 بعد از عروسی, برای دوره آموزشی پاسدار می رفت اصفهان. پنجشنبه جمعه ها می آمد.
یزد ماه🌙 رمضان که شد پانزده روز من را هم با خودش برد. از طرف سپاه بهش سوئیت داده بودند. صبح ها ساعت🕰 هشت می رفت تا دوی بعد از ظهر. می خوابیدم 😴تا نزدیک ظهر. بعد هم تا ختم قرآن روزانه ام را می خواندم می رسید. استراحتی می کرد ومی زدیم بیرون و افطاری را بیرون می خوردیم. خیلی وقتها پیاده می رفتیم تاتخته فولاد و گلستان شهدا🌷. به مکان های تاریخی اصفهان هم سر زدیم. سی وسه پل، خواجو. همان جا هم تکه کلامی سر زبانش افتاد : امام وشهدا🌷
هر وقت می خواست بپیچاند می گفت: 《امام وشهدا》 کجا می روی؟ پیش امام وشهدا⁉️
با کی می روی؟ با امام وشهدا!
کم کم روحیاتش دستم آمده بود. زیاد کتاب 📚می خواند. رمان های انقلاب, کتاب خاطرات عزت شاهی و زندگی نامه ی شهدا.
کتاب های شهدا را به روایت همسرشان را خیلی دوست😍 داشت. شهید چمران, همت و مدق. همیشه می گفت: ( دوست دارم اگه شهید شدم, کتاب زندگی ام رو روایت فتح چاپ کنه) حتی اسم برد که در قالب کتاب های نیمه ی پنهان ماه🌙 باشد. می گفت: در خاطراتت چه چیزهایی را بگو, چه چیزهایی را نگو.
شعرهایش را تایپ و در فایل جدایی در کامپیوترش 🖥ذخیره کرد وگفت: (اینا رو هم ته کتاب اضافه کن.) عادت نداشتیم که هر کسی تنهایی بنشیند برای خودش کتاب بخواند.
به قول خودش ,یا باید آن یکی را بازی می داد یا خودش هم بازی نمی کرد.
بلند می خواند که بشنوم در آشپزی , خودش را بازی می داد .اما زیاد راهش نمی دادم که بخواهد تنها پخت وپز کند. چون ریخت وپاش می کرد و کارم دو برابر می شد.
بهش می گفتم:( شما کمک نکنی, بهتره)
آدم منظمی نبود. راستش اصلاً این چیزها برایش مهم نبود در قوطی زرد چوبه ونمک را جابجا می گذاشت ظرف وظروف را طوری می چید لبه ی اُپن که شتر 🐪با بارش آنجا گم می شد. روزه هم اگه می گرفتیم, باید با هم نیت می کردیم. عادت داشت مناسبت ها روزه بگیرد. مثل عرفه, رجب, شعبان. گاهی سحری درست می کردم , گاهی شام دیر می خوردیم به جای سحری .اگه به هر دلیلی یکی ازما
نمی توانست روزه بگیرد. قرار براین بود آن یکی ,به روزه دار تعارف کند.
جزء شرطمان بود که آن یکی باید روزه اش را افطار کند. اینطوری ثوابش را می برد. برای خواندن نماز شب 📿کاری به کار من نداشت .
اصرار نمی کرد با هم بخوانیم. خیلی مقید نبود که بخواهم بگویم هرشب 🌃بلند می شد برای تهجد نه هر وقت مکان و فضا مهیا بود, از دست نمی داد.
گاهی فقط به همان شفع و وتر اکتفا می کرد.
گاهی فقط به یک سجده .
کم پیش می آمد مفصل وبا اعمال بخواند.
می گفت: ( آقای بهجت می فرمودند: اگه بیدار شدی و دیدی هنوز اذان نگفته ن و فقط یه سجده ی شکر به جا بیاری که سحر رو بیدار شدی , همونم خوبه!)
👈 ادامه دارد... 👉
🔥
📚 @seedammar
#هادی_دلها_ابراهیم_هادی
هدایت شده از هادے دلها،ابراهیم هادے🇮🇷
اَللهــمَ عَجِــــل لِـولیـِڪَ الــفَـرج🌸🌱
اَللهــمَ الـرزُقـــنا شَهـــادتَ فِـــے سَبیــلِڪ☘
اَللهــمَ الـرزُقـــنا زیـارَتـــَ الحُسَیــــن🥀
اَللهــمَ الـرزُقـــنا شَــفاعَـــةَ الـحُسَیـــــن🌹🍃
الهــــــے آمیـــــن❤️
رفقـا قبــل خــواب وضـــو یـادمـــوݩ نــره🦋
شبتـــــــوݩ مهــــــدوے🌙