#ابراهیم_هادی_های_سرزمینم 🔴کارت حقوق سربازی اش را به بچه یتیم داد. 🔰کوتاه از شهید مدافع حرم، #رضا_عادلی_کردزنگنه 🔷آفتاب دهم اسفند ماه سال ۱۳۶۸ که طلوع کرد، رضا، این هدیه الهی در دامان خانواده‌ای مذهبی در اهواز دیده به جهان گشود. پر جنب‌وجوش بود و روشنی چشم خانواده.دوران تحصیل او شخصیت بارز او را خوب نشان داد. گاهی مادر که به محل تحصیل او مراجعه می‌کرد و جویای وضعیت درس و اخلاق او می‌شد، مربیان او می‌گفتند نیازی به مراجعه شما نیست اخلاق و درس رضا، مورد رضایت معلم، دبیر و مسئولین است. 🔷پانزده ساله بود که سوار بر ترک موتور همراه یکی از دوستانش، تصادف سختی کرد و در کما فرو رفت. هول و هراس خانواده را بی‌تاب و بی‌قرار کرده بود. 🔷سه روز نگرانی و التهاب بر سینه همه چنگ می‌کشید. نذر و نیازها شروع شد و دست‌ها به‌سوی درگاه خدای رحیم بالا رفت و سرانجام نهال دعا به گل نشست و ثمره‌اش به هوش آمدن رضا بود. آن سال به علت دوران طولانی نقاهت از درس و امتحانات آخر سال دوم دبیرستان محروم گردید. و بعد از آن هم دیگر قادر به ادامه تحصیل نشد. 🔷دوره تکاوری اوج بالندگی و رشد و شکوفایی او بود. گاهی که از پادگان تلفن می‌کرد در لابه‌لای صحبت‌هایش سوزوگدازی موج می‌زد که چرا در دوران دفاع مقدس نبودم تا جانم را فدای اهدافم کنم. 🔷روزی از حقوق دوران خدمتش سؤال کردم خیلی کوتاه جوابم را داد: من حقوق نمی‌گیرم، بعدها معلوم شد صفت بندگی، ایثار و یتیم نوازی‌اش را از مولایش علی (ع) در وجودش ذخیره دارد. او کارت حقوقی‌اش را به فرزند یتیمی داده بود تا هرگاه، پولی به حسابش واریز می‌شود، برداشت کند. این فرزند یتیم را در روستاهای اطراف محل خدمت یافته بود. چرا که برای گذراندن دوره‌های تکاوری مرتب به کوه‌ها و صحراهای اطراف محل خدمت در رفت و آمد بود. گاهی نیز شیر و نان می‌خرید و میان دوستان سربازش توزیع می‌کرد. #شهدای_مدافع_حرم_خوزستان