🌱وصیت نامه ای که رهبر معظم انقلاب اسلامی در خطبه نماز جمعه سال ۱۳۵۹ در دانشگاه تهران آن را قرائت کرد: «به نام حىّ قيوم مهربان لايزال. آفتاب عمر چه زود غروب مى‌كند. آن‌گاه تقدير اين چنين باشد و خدا خواهد كه انسانى دنيا را وداع گويد. اما چه زيباست كه اين تقدير به نظافت قلب مهربان مادرى باشد كه فرزند دلبندش را در آغوش گيرد و اين تناسب ميسّر نباشد مگر با شهادت در راه اللَّه و مكتب و وطن، كاش تقديرم چنين باشد» و اين آرزو برآورده شد. «كاش تقديرم چنين باشد، مرگ با افتخارى را كه بارها به آن نزديك شده‌ام ولى نصيبم نشده است، شايد لايق شهيد بودن نيستم زيرا كه شهيد مقامى بالا و والا را دارد و من فردى گناهكار و خوارم. اينك كه با ياد خدا به جبهه مى‌روم، نه براى انتقام، بلكه به منظور احياى دينم و تداوم انقلابم پاى در چكمه مى‌كنم و خدا را به يارى مى‌طلبم و از او مى‌خواهم كه هدايتم كند به آن سو و آن راه كه خود صلاح مى‌داند و هدفم خدا، مكتبم اسلام و مرادم روح‌اللَّه است. هر قدمى كه بردارم و هر گلوله‌اى كه شليك كنم و قلب دشمن را هدف سازم، به ياد خدا باشم و براى هر گلوله‌اى كه به تنم خورد به ياد خدا تحمل كنم و دردش را، زجرش را كه شيرين‌تر از عسل است. خدانگهدار. مسعود آشورى». #شهید_مسعود_آشوری #ارتش_جمهوری_اسلامی #رهبر_شهدا