eitaa logo
سن تکلیف و بیداری اسلامی (احکام)
49 دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
502 ویدیو
27 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰 با توجه به این که واقعه غدیر خم بعد از مراسم حج بود آیا برای اعلام خلافت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام بهتر نبود در مراسم حج که همه مردم حضور داشتند این اعلام انجام می شد؟❗ ✍ به دلیل دو ضلعی بودن پرسش پاسخ در دو محور ارایه می‌شود: 🔹الف_ جایگاهی که برای ابلاغ پیام مزبور انتخاب شده بود، نقطهای بود که غیر از اهل مکه همه حجاج از آن عبور میکردند و در آن جا همه حجاج وجود داشتند. در ضمن شاید طرح مسئله در مکه مخالفت بسیار جدی در پی داشت ، زیرا حضرت علی (علیه‌السّلام) بسیاری از سران قریش و اهل مکه را کشته بود . اعلان ولایت و پذیرش در آن جا دشوار می‌نمود و خوف فتنه می‌رفت . این مسئله می‌تواند از پایان آیه ابلاغ ✨"... والله یعصمک من الناس"(۱) ⭐« خداوند تو را از (شر) مردم حفظ خواهد کرد.» ، به دست آید. ◀ شاید انتخاب آن مکان به آن دلیل باشد که اگر در ضمن اعمال حج، این عمل انجام میشد، برجستگی لازم را پیدا نمیکرد و شکوه تاریخی آن محو میگردید. از همین رو مکان مستقل و زمانی جدا از دیگر اعمال انتخاب شد که در عین امکان اجتماع عظیم مسلمانان، این مطلب به عنوان خبری کاملاً تازه و نو، توسط حجاج به بلاد مختلف اسلامی پخش شود ، تا برجستگی و شکوه و طراوت آن بهتر حفظ گردد. 👈 در این جا می‌توانست شواهد و قرائنی جمع شود که این مسئله را برجسته نماید، مانند اعلان تنها یک واقعه ، نه چیز دیگر ، ♨ نگه داشتن مردم در زیر آفتاب سوزناک ، برگرداندن کسانی که به جلو رفتند و منتظر ماندن برای کسانی که عقب ماندند ، فرصت کافی برای اعلان و بیعت کردن دیگران با علی (علیه‌السّلام) ، در حالی که در ایام حج در مکه در روز‌های اول که فرصت کافی وجود داشت ، حضرت علی در یمن بود و در مکه حضور نداشت . در روز‌های آخر به مکه می‌رسد که اعمال حج به صورت فشرده بوده است. 👈 البته در تاریخ دیدیم که چگونه با این همه تمهیدات ، اصل مسئله از مسیر خود منحرف شد.❗کسانی این مسئله را انکار کردند که در آن جمعیت حضور داشتند ، پس اگر حتی در مکه انجام می‌شد ، چه فرقی در اصل مسئله داشت ؟❕ در حالی که امروز می‌بینیم با توجیهاتی چون "ولایت" به معنای دوستی است ، حقانیت ولایت و امامت حضرت علی (علیه‌السّلام) را انکار می‌کنند، پس برای کسانی که نخواهند حقیقت را قبول نمایند، توجیهات ، در صورت اعلان در مکه نیز وجود‌ داشت . 🔹ب_ درباره فراز دوم پرسش باید گفت: 🌴 اولاً: ‌به فرض کلمه مولا در حدیث غدیر از کلمات چند منظوره تلقی شود و هر کسی برداشت خاصی از آن بنماید، جای تردید نیست که این تعبیر در کلام حضرت متأثر از روش وحی و قرآن کریم است. در قرآن کریم در مسایل متعدد و مختلف برای بیان مقاصد الهی از کلماتی استفاده شده که چندین معنا برای آن وجود دارد ، ولی همان کلمات به دلیل اسراری که برای ما نهفته است، به کار گرفته شده، در این باره آیات فراوانی قابل طرح است . در کلّ همان طور که قرآن کریم در بسیاری موارد از کلمات به اصطلاح متشابه استفاده کرده ، حقایقی را بیان داشته و سبب و حکمت آن برای کسی به خوبی روشن نیست، پیامبر (ص) نیز در برخی موارد از جمله جریان غدیر از این روش قرآنی استفاده کرده ، ولایت را با کلمه «مولا» بیان کرده است . سرّ اصلی و حکمت واقعی آن شاید به خوبی برای کسی روشن نباشد . این هیچ گونه محذوری ندارد، بلکه در عرف حقایق وحیانی مطرح است.🌠 🌴 دوم: پیامبر (ص) در مقام بیان ولایت امیرمؤمنان در روز غدیر از قرآن کریم تبعیت کرده است چون در قرآن کریم نیز جریان ولایت با واژه «ولی» بیان شده : ✨﴿إنّما ولیّکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوه و یؤتون الزکوه و هم راکعون﴾؛(۲) ⭐« ولی شما تنها خدا و پیامبر او است و کسانی که ایمان آورده‌اند. همان کسانی که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند». 👈 بر اساس منابع شیعی و سنی این آیه در شأن امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) نازل شده، مثلاً قوشجی که از علمای بزرگ اهل سنت است، در شرح تجرید الاعتقاد تصریح نموده که به اجماع مفسران این آیه درباره علی (علیه‌السّلام) نازل شده است.(۳) این آیه که نزد شیعیان معروف به آیة ولایت است، در مقام بیان ولایت علی (علیه‌السّلام) از کلمه «ولی» استفاده کرده است. 👌بنابر این اگر در خطبه غدیر حضرت پیامبر در مقام اعلان ولایت امیرمؤمنان به عنوان سرپرست امت و جانشین بعد از خود از کلمه مولا استفاده کرده ، ممکن است به دلیل تأسّی به قرآن بوده باشد. 🌴 سوم: دلایل و شواهد بسیاری در روز غدیر رخ داده که هر کدام برای کسی که در پی دانستن حقیقت باشد ، نشانه هدایت و دلیل روشن به معنا مولا در کلام پیامبر است، مثلاً هیچ عاقلی نمی‌پذیرد که حضرت پیامبر آن همه مردم مسافر را آن مدت در آفتاب گرم نگاه دارد تا دوستی علی (علیه‌السّلام) را به آن‌ها اعلان کند. از نحوه رخداد غدیر به خوبی معلوم است که حضرت در خطبه غدیر مرادش اعلان سرپرستی امت و جانشین بعد از خو
د بوده است، و گرنه برای بیان محبت و دوستی آن همه مقدمات لازم نبود ، به خصوص آن که این رخداد در حجة‌الوداع و روزهای آخر عمر حضرت پیش آمده است. 👈 از این گذشته در همان خطبه غدیر حضرت پیامبر (ص) قبل از اعلان خلافت و ولایت امیر مؤمنان با تعبیر ☀️« من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه»☀ این جمله را خطاب به مردم فرمود: 🌟« ألست أولى بکم من أنفسکم؛ آیا من در حق تسلط و ولایت و سرپرستی بر شما از خودتان سزاوارتر نیستم؟» همه گفتند: بلى یا رسول الله؛ آری شما سزاوارتر هستید. آن گاه حضرت فرمود: 🌟«هر کس من مولای اویم،‌ علی مولای اوست».👌 ❗از این معلوم می‌شود که کلمه مولا در کلام حضرت به معنای سرپرستی است و نه دوستی.(۴) 👈 همان طور که کلام پیشین حضرت به معنای سرپرستی است. 🌴 چهارم: خلافت و جانشینی امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) غیر از جریان غدیر در چند مورد دیگر نیز از سوی پیامبر ابلاغ شده است، مثلاً در جریان یوم الدار، حدیث یوم الدار و حدیث منزلت، حدیث ثقلین و مانند آن‌ها درباره جانشینی امیر مؤمنان سخن گفته شده ، این روایات غیر از منابع شیعی در کتاب‌های اهل سنت نیز به صورت متواتر نقل شده است. 👈 پس به دلایل گوناگون کلمه مولا در حدیث غدیر مفهوم روشنی دارد . هرگز نمی‌توان آن را به معنای دوستی در آن رخداد تلقی کرد. پیامبر در مکه و در عرفات و منی نیز خواست که مسله ولایت را ابلاغ کند ، ولی بر اثر سر و صدای عده ای موفق نشد .🍃 👈 یکی از دلایل این که مولا به معنای پیشوایی است ، این که در شعر حسان که به مناسبت غدیر سروده ، مولا به همین معنا آمده است. (۵) 📚📚پی‌نوشت‌ها: 📚۱.سوره مائده(۵)، آیه ۶۷. 📚۲. همان، آیه ۵۵. 📚۳. سیمای اهل بیت در عرفان امام خمینی، ص ۲۰۸، نشر مؤسسه آثار امام خمینی ۱۳۸۷ش. 📚۴. مرتضى مطهری، مجموعه آثار، ج ۴، ص ۸۶۸، نشر صدرا ۱۳۷۴ش. 📚۵. الغدیر، ج ۲، ص ۳۴ نشر دارالکتب الاسلامیه، تهران ۱۳۶۶ ش؛ محمد سعیدی مهر، آموزشی کلام اسلامی، ج ۲، ص ۱۶۵ ، طه، قم، ۱۳۸۳ ش. 📖🌠 قرآن و حدیث 🌠📖
┄┅─✵💝✵─┅┄ خرد هرکجا گنجی آرد پدید ز نام خدا سازد آن را کلید به نام خداوند لوح و قلم حقیقت نگار وجود و عدم خدایی که داننده رازهاست نخستین سرآغاز آغازهاست الهی به امید تو💚
‌‌‌‌‌‌‌┄✦۞✦‌‌✺‌﷽‌‌‌✺✦۞✦┄ ✨امام حسین علیه‌السلام فرمودند: زبان آدميزاد، هر روز به اعضاى او نزديك مى شود و مى گويد: چگونه ايد؟ آنها مى گويند: اگر تو ما را به خودمان واگذارى، خوب هستيم و مى گويند: از خدا بترس و كارى به ما نداشته باش: و او را سوگند مى دهند و مى گويند: ما فقط به واسطه تو پاداش مى يابيم و به واسطه تو، مجازات مى شويم.✨
✅ پرسش: هدف خداوند از خلقت انسان چيست؟ 🌸☘☘☘☘☘🌸 🌺 پاسخ: سوال از فلسفه آفرينش داراي دو جزء است: 1) چرا خدا انسان را خلق کرد؟ (غرض خدا چه بوده است) خدايی خدا اقتضای آفرينش دارد؛ زيرا «آفريدن» به معناي ايجاد کردن است. هر وجودی، خير است و لازمه فياض (بخشنده) بودن خداوند، عطا کردن او است. خداوند در قرآن مي فرمايد: 💫«و ما کان عطاء ربک محظورا»؛«عطاي پروردگارت منع نشده است». هر چيزي که اقتضاي وجود و هستي داشته يا امکان وجود داشتن آن باشد، فيض وجود از خدا دريافت مي کند. خداوند بخل در وجود و هستي دادن ندارد تا موجودي که امکان وجود آن است، وجود را دريافت نکند. در حقيقت، غايت و هدف افعال الهي همان خود اوست . خداوند چون خداست، مي‌آفريند. 2) هدف خدا از خلق انسان چه بوده است (غرض مخلوق چيست) اين عالم و خود مخلوق خداوند به نوعي داراي هدف و مقصدي است که در مسير حرکت خود در نهايت به آن منتهي مي گردد. فارغ از هدف خداوند در خلقت عالم و اقتضاي ذات و صفاتش، اين عالم هم مسير و مقصدي را در پيش دارد که هدف آن به شمار مي رود. اين هدف، تکامل انسان و رسيدن به غايت نهايي ذات انساني اوست. در آيات قرآن هدف خلقت انسان را چند امر بيان مي فرمايد : 1- آزمايش « الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَکُمْ أَيُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ» 2- عبادت «ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون» در عين حال، آفرينش همه چيز را براي انسان دانسته است: «هو الّذي خلق لکم ما في الارض جميعاً» از اين امر مي توان نتيجه گرفت که غايت حکيمانه اي که خداوند در مسير خلقت عالم در نظر گرفته، تکامل انسان و رسيدن او به درجات والاي وجودي و در نهايت، بهره مندي او از اين کمالات و رشد و پيشرفت آدمي است. انسان فقط در اين بستر آفرينش مي تواند به کمال برسد در زندگي مادي قرار بگيرد و با سختي ها و راحتي ها آزمايش شود. و در اين مسير به عبادت پروردگار بپردازد و تمام ظرفيت هاي درون نهفته خود را آشکار کند و به کمال و سعادت برسد. اگر اين آفرينش و خلقت مخصوصاً خلقت مادي بشر نبود اصلاً انساني نبود و هيچ گاه انسان به آن مرتبه هاي بالا نمي رسد . هر فردي فطرتاً کمال گراست و ميل به رسيدن به کمال حقيقي دارد اين کمال و رسيدن همان چيزي است که خدا از آن به رحمت تعبير مي کند و مي فرمايد «ما شما را نيافريديم مگر براي رحمت» انسان با عبادت آگاهانه خود، در اين مسير رشد پيدا کرده و علاوه بر رحمت عامي که نصيب او شده(حيات) به رحمت خاص خدا که قرب و نزديکي با ذات مقدس خداست و رضوان و بهشت جاويدان او نيز دست پيدا کند. جهت مطالعه بيشتر به کتاب هاي «هدف خلقت» آيه الله مهدوي انتشارات بنياد فرهنگي المهدي «هدف زندگي» شهيد مطهري انتشارات صدرا مراجعه بفرماييد 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
به نظر استاد برنامه عبادی یک مومن در طول یک روز چگونه باید باشد؟.mp3
1.79M
سوال: 713 ❓ به نظر استاد برنامه عبادی یک مومن در طول یک روز چگونه باید باشد؟ پرسمان اعتقادی
💠 امام علی علیه السلام: الدَّاعِي بِلاَ عَمَلٍ كَالرَّامِي بِلاَ وَتَرٍ. آنكس كه مردم را (به نيكى ها) فرا مى خواند؛ ولى خود به آن عمل نمى كند مانند كماندارى است كه با كمان بدون زه مى خواهد تيراندازى كند. 📚 نهج البلاغه حکمت ۳۳۷ پرسمان اعتقادی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هفتاد و یکم پیامهای آیه فوق⇧‌⇩: 1- طبع افراد پليد چنين است كه به سراغ پليدى‌ها مى‌روند، برخلاف افراد پاك طينت كه به سراغ خوبى‌ها مى‌روند. الْخَبِيثاتُ لِلْخَبِيثِينَ‌ ... الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ‌ 2- بهره‌گيرى از نعمت‌ها و طيّبات، حقّ اهل ايمان است. «وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ» 3- سالم ماندن نسل‌هاى پاك، از توصيه‌هاى قرآن است. «وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ» 4- حمايت از پاكدامن‌ها لازم است. «أُولئِكَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا يَقُولُونَ» 5- معنويّات بر ماديّات مقدّم است. (در قرآن هر جا عبارت‌ «رِزْقٌ كَرِيمٌ» آمده، قبلش عبارت‌ «لَهُمْ مَغْفِرَةٌ» آمده است.)