🔆آیت الله حائری شیرازی؛ ناهیان از منکرِ مظلوم؛ آماج ملامت‌ها! 🌹اگر کسی در نهی‌ازمنکر #شهید شد، به این حدّ اکتفا نکنید که در قطعۀ شهدا دفن بشوند. نه! شهدای دیگر، همان تابلوی روی مزارشان کافی است؛ اما شهید نهی از منکر، یک چهارطاقی و بقعه‌ای مخصوص خودش می‌خواهد. ♦️اگر کسی به‌خاطر امر‌به‌معروف شهید بشود، باید یک امتیازی بر سایر شهدا داشته باشد. چرا؟ چون شهدا، همراه یک جمع می‌رفتند و حرکت‌شان در کنار یک جریانِ هماهنگ با آن‌ها بود. رودخانۀ شهادت می‌رفت و این‌ها هم توی آن به پیش برده می‌شدند. اما شهید امر به معروف، هرچه به اطراف نگاه می‌کند، جریان خلاف او است. روزنامه را نگاه می‌کند، در و دیوار را نگاه می‌کند، این‌طرف و آن‌طرف را نگاه می‌کند، می‌بیند که جریان برخلاف اوست. حتی در خانه‌اش هم ملامتش می‌کنند. به او می‌گویند: #تندرویی! به او می‌گویند: خشک‌مغزی. به او می‌گویند بی‌کلّه. به او می‌گویند: این آدم‌های معقول و مؤدب را ببین که یواش از کنار قضیه رد‌ می‌شوند که انگار‌نه‌انگار‼️‼️ به امام صادق(علیه‌السلام) گفتند ما اگر امر‌به‌معروف کنیم، برایمان دردسر می‌شود! فرمودند: پس معلوم شد این نمازها را هم که می‌خواندید، به این خاطر بود که هیچ خطری برایتان نداشت! اگر آن هم خطر پیدا کند، نماز را هم نمی‌خوانید! یعنی: به‌این‌خاطر نمازتان را ترک نمی‌کنید که فحش در آن نیست! نمی‌زنندتان‼️ ♦️امام صادق(علیه‌السلام) می‌گوید: تو امر به معروف نمی‌کنی چون مشکل دارد، چون دردسر دارد؛ اما نماز می‌خوانی چون بی‌دردسر است. از‌این‌جهت، خدا می‌گوید: نماز تورا هم قبول ندارم. تنها نماز ناهی‌از‌منکر را قبول دارم.‼️