🔴 مسئولین کجای #ایستادگی و #مقاومت ایستاده‌اند؟ @seraj1397 .

🔴 چــرا شورای نگهبـان در تاییـد صلاحیت‌ها مماشات می‌کنـد؟ @seraj1397 .

🔴 آیا جریان #اصلاحـات یک طیف به هم پیوسته و متحد است و هیچ اختلافی بین آنها وجود ندارد؟ @seraj1397 .

🔴 ریاست‌جمهوری احتمالی جو بایـدن و مسائل مربوط به ایــران @seran1397 .

🔥 فتنــه سلبـریتـی‌هـا... ❌ تحلیلی مهم از فتنه سلبریتی‌ها برای حوادث و انتخابات ۱۴۰۰ از زبان استاد پورآقایی 📣 مردم دوباره گـول سلبریتی‌ها را نخورند و بازیچه آنها قرار نگیرند!... @seraj1397 .

#فرقه_شناسی 🔴 آشنـايـی با فـرقـه‌های شيعــه 🔸مهمترين فرقه‌های شيعـه، در دو قرن اول و دوم انشعاب يافته‌اند و با پايان يافتن قرن دوم جدايي قابل ملاحظه‌ای در شيعـه رخ نداده است. 🔻برای آشنایی بیشتر با این فرقه‌ها، پست‌های زیر را بخوانید... @seraj1397 .

🔴 آشنايی اجمالی با فرقه‌های شيعـه #بخش_اول 🔸مهمترين فرقه‌هاي شيعه، در دو قرن اول و دوم انشعاب يافته‌اند و با پايان يافتن قرن دوم جدايي قابل ملاحظه‌اي در شيعه رخ نداده است؛ لذا اصحاب ملل و نحل، در مقابل واقفيه، به شيعيان امامي كه قائل به امامت امام رضا(ع) شدند، قطعيه و ”أثنـا‌عشريـه” گفته‌اند كه به امامت امام رضا(ع) و امامان بعد از او تا امام عصر(عج) قائل‌اند. البته در قرن اول هجري هم تا سال ۶۱ هجري، يعني تا شهادت امام حسين(ع) انشعابـی در تشيّـع رخ نداده است. به گفته رجال كشی، عده‌اي غالي در زمان علی(ع) بوده‌اند كه آن حضرت آنان را امــر به توبــه كرده و چون توبه نكرده‌اند، ‌اعدامشان كرده است. 🔸امام‌حسن و امام‌حسين (عليهما السّلام) در كيـان مسلمانان موقعيت ممتازي داشتند و تنها ذريـه پيامبر به شمار می‌آمدند و علاوه بر شيعـه، عموم مسلمانان هم آنان را اولیٰ به خلافت مي‌دانستند؛ لذا در زمان اين دو بزرگوار، شبهـه‌اي در امر امامت پيش نيامد و هيچ انشعابي رخ نداد. اما بعد از شهادت امام حسين(ع) ما شاهد انشعاب در تشيـّع هستيم كه فرقـه‌هاي منشعـب شده، عبارتنـد از: 👈 كيسانيه: معتقدان به امامتِ محمد حنفيه. 👈 زيـديـه: معتقدان به امامتِ زيد بن علي 👈 ناووسيه: قائلان به غيبت و مهدويت امام صادق ـ عليه السّلام ـ. 👈 فطحيـه: كساني كه به امامت عبدالله افطح، فرزند امام صادق(ع) قائل بودند. 👈 سمطيـه: معتقدان به امامت محمد ديباج، فرزند ديگر امام صادق(ع). 👈اسماعيلیـه: كساني كه به امامت اسماعيل، فرزند امام صادق(ع) معتقدند. 👈 طفـيــه: كساني هستند كه معتقدند امام صادق(ع) به امامت موسي بن طفي وصيت كرده است. 👈 اقصميـه: كساني كه مي‌گويند امام صادق(ع) به امامتِ موسي بن عمران اقمص وصيت كرده است. 👈 يـرمعيـه: كساني كه مي‌گويند: امام صادق(ع) به امامت يرمـع بن موسي وصيت كرده است. 👈 تميـميـه: گروهي كه قائل هستند امام صادق(ع) در امامت، شخصي به نام أبي‌جعده بوده است. 👈 يعقـوبيـه: منكران امامت موسي بن جعفر(ع) كه مي‌گويند امامت در غير فرزندان امام صادق(ع) مي‌تواند باشد؛ بزرگشان شخصي به نام ابو يعقـوب بود. 👈 ممطـوره: كساني كه در مورد امام كاظم(ع) توقف كرده و گفتند ما نمي‌دانيم آن حضرت از دنيا رفته يا نـه. 👈 واقـفيـه: كساني كه قائلـند امام كاظم(ع) نمـرده و تا قيامت نخواهد مرد. 🔸البته بعضي از اين فرقه‌ها به فرقه‌هاي كوچكتري نيز منشعب شده‌اند؛ مثلاً كيسـانيـه در مورد امامتِ محمد حنفيــه دو گـــروه بودند: عده‌ای قائل بودند كه محمد حنفيه بعداز امام حسين(ع) به امامت رسيده است؛ گروهي ديگر می‌گفتند كه محمد حنفيه پس از پدرش علي(ع) امام بوده است؛ و بعد از اين كه امامت را به پسرش أبـوهاشم نسبت مي‌دهند نيز چند گروه شده‌اند: گروهي معتقد بودند كه أبـوهاشم به امامت محمد بن علي عباسي وصيت كرده است؛ گروه دوم قائل بودند، كه ابوهاشم به امامت برادرش علي بن محمد حنفيه وصيت كرده است؛ گروه سوم می‌گفتند كه ابوهاشم برادرزاده‌اش، حسن‌بن‌علي را جانشين خود كرده است؛ گروه چهارم نيز معتقد بودند وصي ابوهاشم در امامت عبدالله بن عمروكندي بوده است. 🔸زيـديــه نيز به سـه گروه اصلي تقسيم می‌شوند: * جاروديـه: بعد از پيامبراكرم(ص)، علي‌بن‌ابیطالب(ع) را مستحق خلافت می‌دانستند و عقيده داشتند پيامبر آن جناب را با وصف به مردم شناساند، نه با اسم. مردم در عدم شناسايي ايشان تقصير كردند و ابوبكر را اختيار نمودند و با اين كار كفر ورزيدند. * سُليمـانيـه: قائل هستند امامت با شورا تعيين مي‌شود و امامت مفضول را با وجود افضل جايز مي‌شمارند و از اين راه مشروعيت خلافت ابوبكر و عمر را اثبات مي‌كنند و امت را در عدم اختيار علي(ع) خطار كار مي‌دانند كه خطايشان به درجه فسق نمي‌رسد. عثمان را نيز تكفير مي‌كنند. * بتــريــه: عقايد اینها نيز مانند عقايد سليمانيـه است. با تفاوت كه در مورد عثمان توقف مي‌كنند. #ادامه_دارد... @seraj1397 .

🔴 آشنايی اجمالی با فرقه‌های شيعـه #بخش_دوم 🔸فرقه اسماعيليـه نيز به سـه دسته تقسيم شدنـد: * فرقـه‌اي قائلـند كه امامِ بعداز امام صادق(ع) فرزندش ”اسماعيل” است و او نمـرده و زنده است و او مهدي موعود مي‌باشد. * فرقـه دوم قائل شدند كه اسماعيـل مرده و امامت به پسرش ”محمـد” منتقل شده و او غيـب است و ظاهر خواهد شد و زمين را پـر از عدل و داد خواهد كرد. * فرقـه سوم نيز مثل فرقه دوم قائل به امامت ”محمد بن اسماعيل” هستند، با اين فرق كه مي‌گويند محمد مُـرده و امامت در نسل او باقي مانده است. البته اكثر اين فرقـه‌ها عمر چنداني نداشتند و به سختي مي‌شود نام فرقـه بر آنان اطلاق كرد. بلكه گروه‌هايي بودند كه با مرگ رهبرانشان منقـرض مي‌شدند و در صحنه‌هاي سياسي ـ اجتماعي نمـودي نداشتند. از ميان اين فرقـه‌ها سـه فرقـه‌ی كيسانيـه، زيديــه و اسماعيليه در قرن اول، دوم و سوم دوام و ظهور داشتند. البته فرقه اسماعيليه، اگر چه در قرن دوم و بعد از وفات امام صادق(ع) نمودي نداشت و به اصطلاح، ائمـه‌ی آن در خفـا به سر مي‌بردند. 🔸در قرن اول هجري، پس از شيعه‌ی اماميـه، تا خروج زيـد، ”كيسانيـه” مؤثرترين فرقـه شيعه بوده است. كيسانيـه در قيام مختــار نمـود و ظهور داشت و اگر خود مختــار را كيسـاني ندانيم بسياري از نيروهايش بر مذهب كيساني بودند. اين فرقـه تا پايان قرن اول، فعاليت سيـاسي داشت و ابـوهاشم، عبدالله بن محمد حنفيه كه رهبر اين فرقـه بود، براي نخستين بار واژه‌هاي داعي و حجت را بر مبلّغـانش اطلاق كرد و بعدها توسط ساير فــرق چون عباسيان، زيديـان و اسماعيليان مورد استفاده قرار گرفت. آخرين نمود سياسي ـ اجتماعیِ كيـسانيان را مي‌توان در قيام عبدالله‌بن معاويه ـ از تبار جعفرطيار ـ جستجو كرد؛ چنان كه شهرستاني مي‌گويد: «عده‌اي از كيسانيـان معتقد به وصايت عبدالله بن عمروكندي بودند و آنگاه كه از او كـذب و خيانت مشاهده كردند، به امامت عبدالله بن معاوية بن عبدالله بن جعفرطيار قائل شدند... ميان اصحاب عبدالله بن معاويه و اصحاب و پيروان محمد بن علي اختلاف شديدي در امامت بود». 🔸بعد از كيسانيـه، دومين فرقه‌اي كه در صحنه سياسي و اجتماعي فعال بود، فرقـه‌ی ”زيــديــه” است كه بعد از قيام زيــد ايجاد شد و سياسي‌ترين فرقه‌ی شيعـه بوده است و از همه فرقه‌هاي شيعـه به اصول اهل‌سنت نزديك‌تر بود؛ چنان‌كه فرقـه بتريــه زيديــه علاوه بر پذيرش خلافت ابوبكر و عمر و عثمان، عايشه، طلحه و زبير را نيز تكفير نمي‌كردند. مذهب زيـدي، يعني تشيـع به معناي اعم، چندان تعارضي با معتقدات اهل سنت نداشت، بدين سبب در بعضي از قيام‌هاي زيـــدي چون قيام محمدي نفس زكيـه و برادرش ابراهيم تعدادي از بزرگان و عالمان اهل‌سنت شركت داشتند. همچنين شيعياني كه در قيام‌هاي زيدي شركت مي‌جستند، احتمالاً بر اين باور بودند كه رهبران علـوي قيام‌ها، منصوب از طرف امام معصوم هستند و شايد پراكندگي شيعيان از اطراف اينان بدين سبب بود و در نهايت فقط زيديان در كنار اين رهبران باقي مي‌ماندند. مثلاً ابراهيم بن عبدالله، برادر محمد نفس زكيــه، به گفته مسعودي در آخر كار، با چهارصد نفر از زيديـه مي‌جنگيد كه اين عـده همراه او كشته شدند. #ادامه_دارد... @seraj1397 .

🔴 آشنايی اجمالی با فرقه‌های شيعـه #بخش_سوم 🔸سومين فرقـه‌اي كه در صحنه‌هاي اجتماعي ـ سياسي فعال بوده‌اند و نمود داشتند، فرقه ”اسماعيليـه” است. اين فرقـه در نيمه دوم قـرن دوم هجري از پيكـره تشيّـع جدا شده است، ولي تا اواخر قـرن سوم هجري چندان نمودي در اجتماع نداشته است و رهبران آنها تا سال ۲۹۶ هجري يعني سال ظهور عبيدالله مهدي ـ اولين خليفه فاطمي در مغرب ـ در خفـا به سر مي بردند؛ بدين سبب مراحل تكوين اين فرقـه كاملاً مجهول مان. نوبختي كه در قرن سوم مي‌زيسته حركت‌هاي اوليه آنان را به غلات و پيروان ابي‌الخطاب ربط می‌دهد. عقايد آنان نيز در هاله‌اي از ابهام مانده است. این فرقـه را نیز در مناطق مختلف به نامهای متفاوتي می‌خوانند؛ خواجه الملك در اين باره نوشته: «آنها را به هر شهري و ولايتي به نامي می‌خوانند؛ در حلب و مصر ”اسماعيلي”، در قم و كاشان و طبرستان و سبزوار ”سبعي”، و در بغداد و ماوراءالنهر ”قرمطـی” و در ری ”خلفی”». قبل از تشكيل دولت فاطمي، اسماعيليان كمتر به فعاليت‌های سياسی می‌پرداختند و بيشتر روي تبليغ و جـذب و تربيت نيـرو تمركز داشتند، لذا شاهد سفر رهبران اسماعيلي از جمله محمدبن‌اسماعيل، عبدالله‌بن‌محمد، احمد‌بن‌عبدالله و حين‌بن‌احمد به مناطقي چون ري، نهاوند، منطقه دماوند، سوريه، جبال قندهار، نيشابور، ديلم، يمن، همدان، استانبول و آذربايجان هستيم كه در اين مناطق داعيان و مبلغان خويش را پراكنده مي كردند. با توجه به اين زمينه‌ها بود كه قرمـطيان خود را به اسماعيليـه منسوب كردند و با چنان گستردگي به فعاليت پرداختند كه لشكريان عباسي نتوانستند فتنـه آنان را خاموش كنند. در سال ۲۹۶ هجري نيز دولت فاطمي بر اسـاس مذهب اسماعيلی در مغرب شكل گرفت و بخش وسيعي از سرزمين اسلامي را از قلمـرو عباسيـان خارج ساخت. @seraj1397 .