✡️ اردشیر ریپـورتر کیست؟ (٣) 🔸جذب نخبگان بومی و پرورش آنان با روحِ "فرهنگ غربی" از مهمترین اهرم‌های سیطره استعمار بر کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین بوده است. 🔸آلبر ممی در تشریح فرآیند استعمارزدگی و استحاله‌ای که در این «نخبگان» رخ می‌دهد، می‌نویسد: «اولین اقدامِ شخصِ استعمارزده این است که با رفتن به جلدی دیگر شرایط دیگری را کسب کند. در اینجا سرمشقی فریبنده، خود را به او ارائه می‌کند. این سرمشق، #استعمارگر است؛ آن‌که از هیچ‌یک از کمبودهای او رنج نمی‌برد، همهٔ حقوق را داراست و از ثروت و افتخارات و روش‌های فنّی و اقتدار برخوردار! پس اولین آرزوی استعمارزده این خواهد بود که خود را به این سرمشق برساند؛ تا آنجا که از فرط شباهت با او، در او محو گردد...»! 🔸در بررسی تاریخ نفوذ غرب در ایران، این مکانیسم سلطه را بصورت پرورش انبوهی از «رجال سیاسی» و «نخبگان فرهنگیِ» غربگرا و خودباخته می‌یابیم؛ کسانی که در مکتب میرزا ملکم‌خان‌ها و «فراموشخانهٔ» او الفبای سیاست را آموختند، در «جامع آدمیّت» و «لژ بیداری ایران» نقشی پردسیسه ایفاء کردند و ثمرهٔ کار خود را بصورت رژیم بی‌ریشهٔ پهلوی به تاریخ معاصر ایران تقدیم داشتند! 🔸شش سال پس از ورود "اردشیر ریپورتر" به ایران، «مدرسهٔ علوم سیاسی» توسط دو فراماسون سرشناس، میرزا نصرالله‌خان مشیرالدوله و پسرش میرزا حسن‌خان مشیرالملک تأسیس شد، که هدف جذب «نخبگان» ایرانی و پرورش آنان با روح غرب‌زدگی را به‌عهده داشت. در زمرهٔ مدرّسین این مدرسه با نام اردشیر ریپورتر، بعنوان معلم تاریخ باستان، در کنار چهره‌هایی چون محمدعلی فروغی و... آشنا می‌شویم. از درون شاگردان همین مدرسه است که برجسته‌ترین مهره‌های انگلیس و آمریکا برون آمدند و در رژیم پهلوی به کارگزاران درجهٔ اول سیاسی و فرهنگی کشور بدل شدند. 🔻#ادامه_دارد... @seraj1397 .