💠 بزرگ‌ترین مسئولیت #ایستگاه_مربی_ها (قسمت اول) 🔹 مسأله‏‌ى تربيت و سازندگى بزرگ‏ترين مسئوليت ما در اين قرن وحشى است. اين اولين مسأله است، زيرا هر بقالى، بنايى، نجارى، طبيبى و مهندسى، بايد قبلا تربيت شود و نه تنها تربيت، كه #مربى ديگران هم باشد. 🔹اين سازندگى اولين و بزرگ‏ترين وظيفه است و با ساير مشاغل و برنامه‏‌ها منافات ندارد. عطار هنگامى كه دارد چاى را در پاكت مى‏‌ريزد مى‏‌تواند شناختى در مغز و عشقى در دل و وسعتى در روحِ طرف(خریدار) بگذارد و چاى كشيدنش به او درس‏‌هايى بدهد. 🔹هر كس در هر كجا مى‏تواند مربى و سازنده باشد. چراغ روشن در هر كجا كه هست مى‏‌تواند نور بپاشد و راه‏‌ها را روشن كند. هر كس افراد تحت اختيارش را براى محيطى كه در نظر دارد، تربيت مى‏‌كند. من فرزندم را براى خانه‏‌ام، استاد شاگردش را براى جامعه‏‌ى محدودش و يك دانشمند، انسان را حداكثر براى اين زمين و براى هفتاد سال زندگى، تربيت مى‏‌كند و بر طبق شرايط موجود، بارور و شكوفايش مى‏‌سازد. 🔹 ولی انسان فرزند خانه و جامعه و حتی دنیای محدود و سرزمین خاکی نیست... 📝 استاد علی صفایی حائری #علی_صفایی_حائری ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet

💠 انسان بزرگ‌تر از دنیا #ایستگاه_مربی_ها (قسمت دوم) 🔹 وقتى كه انسان محدود به هفتاد هشتاد سال شد، ناچار جورى #تربيت مى‏‌شود كه استعداد و سرمايه‏‌هايش در همين هفتاد سال كارگشا باشند. 🔹 اما در آن‏جا كه ما هستى را با وسعتى شناختيم كه‌تا بى‏‌نهايت راه دارد و انسان‌را به‌عظمتى شناختيم كه اين هستى را زير پا دارد، ناچار انسان به گونه‏‌اى تربيت مى‏‌شود كه با قانون‏‌هاى حاكم بر اين عوالم درگير نشود و به گونه‏‌اى تربيت مى‏‌شود كه استعداد و سرمايه‏‌هايش در تمام اين عوالم كارگشا باشند 🔹 و با قانون‏‌هايى دمخور مى‏‌شود كه در تمام اين عوالم تجربه‏ شده‏‌اند و شناخته شده‏‌اند و وضع شده‏‌اند و براى مسائلى مى‏‌كوشد كه در اين بى‏‌نهايت فرصت، آمد و شد دارند. 🔹 و ناچار #مربى اين انسان عظيم، در اين پهناى هستى و اين وسعت گسترده، وجودى مى‏‌تواند باشد عظيم‏تر و وسيع‏تر. وجودى محيط و آگاه و در عين حال مهربان و دلسوز. 📚 مسئولیت و سازندگی | ص ۵۰ 📝 استاد علی صفایی حائری #علی_صفایی_حائری ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet

💠 مربی کیست؟ #ایستگاه_مربی_ها (قسمت سوم) 🔹 #مربى اين انسان عظيم، در اين پهناى هستى و اين وسعت گسترده، وجودى مى‏‌تواند باشد عظيم‏‌تر و وسيع‏‌تر. وجودى محيط و آگاه و در عين حال مهربان و دلسوز. وجودى آگاه از ما و استعدادهاى بى‏‌نهايت ما و آگاه از هستى و قانون‏‌هاى بى‏‌شمارِ آن. وجودى مهربان و دلسوز براى رشد ما و كمال ما و سعادت و بهزيستى ما. 🔹 و چه وجودى آگاه‏‌تر از خداوندِ هستى و انسان، كه انسان را آفريد و هستى را براى انسان آفريد. و چه وجودى مهربان‏‌تر از او كه مهربانى‏‌ها را پديد آورد و محبت‏‌ها را در دل‏‌ها ريخت و غريزه‏‌ى حبّ بقا و حب نفس را در درون ما گذاشت و ما را با خود مهربان كرد. 🔹 راستى كه او از من به من نزديك‏تر است... پس بايد بگوييم انسانِ خانه را پدر مى‏‌تواند تربيت كند و انسانِ جامعه را استاد و انسانِ زمين را و اين دنيا را دانشمند. اما انسانِ تمام هستى و انسانِ رهرو تا آن سوى عوالم را چه كسى جز آفريدگار هستى و انسان؟ 📚 مسئولیت و سازندگی | ص ۵۱ 📝 استاد علی صفایی حائری #علی_صفایی_حائری ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet

#ایستگاه_مربی_ها (قسمت آخر) 🔹 مربى انسان جز آفريدگار انسان نيست. ربّ اوست و مربى اوست. و ديگران بايد درس تربيت را از او بگيرند و راه تربيت را بياموزند... خداوند هستى و مربى انسان، انسان‏‌هايى را تربيت مى‏‌كند «وَ يُذْهِبَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ يُطَهِّرَهُم تَطْهيراً»، و پليدى‏‌ها را از آن‏‌ها مى‏‌زدايد و به وسيله‏‌ى وَحْى، آن‏‌ها را با قانون‏‌ها و دردها و داروها آشنا مى‏‌سازد و با نورانيت و پاكى و آگاهى، آن‏‌ها را بر روحيه‏‌ها و طبيعت‏‌ها مسلط مى‏‌نمايد و آن‏‌ها را پيشوا و مربى و آموزگار و مزكّى و مطهّر خلق مى‏‌سازد؛ «يَتْلُوا عَلَيْهِم آياتِهِ وَ يُزَكّيهِم وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ.» 🔹 و اين‏‌ها هستند كه در ميان خلقِ او به تربيت خلق و شكوفا كردن استعداد و تتميم اخلاق كريمه همت گماشته‏‌اند كه: «بُعِثْتُ لِاتَمِّمَ مَكارِمَ الاخْلاقِ». 🔹 مربى بايد از استعدادها و از كسرى‏‌ها و از دردها و درمان‏‌ها و عوامل تربيتى آگاه باشد و قانون‏‌هاى مؤثر را بشناسد. مربى مانند طبيب است، بايد دردها را بشناسد و داروها را بشناسد و روحيه‏‌ها را بشناسد؛ چون هر دارويى در هر روحيه‏‌اى مؤثر نيست… 📚 مسئولیت و سازندگى | ص ۵۲، ۵۳ و ۵۴ 📝 استاد علی صفایی حائری #علی_صفایی_حائری ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet