eitaa logo
سراج اندیشه
11هزار دنبال‌کننده
6.7هزار عکس
5.8هزار ویدیو
1.4هزار فایل
سایت سراج اندیشه: serajnet.org ----------- ارتباط با ما: @seraj_admin ----------- کانال سراج اندیشه در سروش: https://splus.ir/serajnet ----------- کانال سراج اندیشه در روبیکا: https://rubika.ir/serajnet_org
مشاهده در ایتا
دانلود
3.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 14 (بخش سوم) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 منافق؛ روز و شب به فکر خوردن و خوابیدن است ✍️ لذا در ادامۀ همان روایت و تحت دو مثال، امام‌زین‌العابدین(ع) این موضوع را مطرح می‌کند و می‎فرماید: «يُمْسِي وَ هَمُّهُ الطَّعَامُ وَ هُوَ مُفْطِرٌ»؛ روز را به شب می‌آورد، امّا همه‌اش در فکر این است که شام چه بخورم. در حالی که آن روز نه گرسنگی و نه تشنگی کشیده است و مرتّب هم در روز ‎خورده است. حضرت شهوت بَطن را مطرح می‎کند. چرا؟ چون فقط دنبال این است؛ یعنی هدفش خواسته‎های حیوانی –از هر نوعش- است. «وَ يُصْبِحُ»؛ شب را به روز می‌آورد، «وَ هَمُّهُ النَّوْمُ وَ لَمْ يَسْهَرْ...» 1️⃣ ؛ شب تا صبح هم خوابیده و بیداری نکشیده است، امّا باز که بیدار شد، در فکر این است که دو مرتبه استراحت بکند. حضرت دو مثال را می‎فرماید؛ یعنی بهره‎ای از انسانیّت نبرده است و مانند حیوان دنبال آخور و طویله‌اش است. خدا نکند کسی به این ملکه و رذیلۀ نفسانی مبتلا شده و مسخ شود. 1️⃣امالی صدوق، ص 494 - بحار الأنوار، ج‏64، ص 291 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
5.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 14 (بخش چهارم) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 منافق در ظاهر ذکر خدا می گوید ولی در باطن بی خبر است ✍️ در آیۀ شریفه داشت:«وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا»؛ آیا معلوم می‌شود به یاد خدا می‌افتد، امّا کم می‌افتد؟ نه‌خیر، در روایتی امام‌علی(ع) توضیح این قسمت آیه را می‌فرماید:«مَنْ ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي السِّرِّ فَقَدْ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً»؛ کسی که به یاد خدا در درونش بیفتد، ذکرِ کثیر دارد. این کثرت، به معنای کثرت مادّی نیست؛ یعنی با میزان مادّی آن را نسنجیده است. این یادِ خدا در درون، ذکرالله کثیر است. «إِنَّ الْمُنَافِقِينَ كَانُوا يَذْكُرُونَ اللَّهَ عَلَانِيَةً وَ لَا يَذْكُرُونَهُ فِي السِّرِّ»؛ منافقین از نظر ظاهری می‌گویند: ما داریم یاد خدا می‎کنیم، ولی از نظر باطن بی‌خبر از خدا هستند؛ چون «إِعتَرَضَ». «فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا»1️⃣. قلّت و کثرت در این آیه معنای ظریف و لطیف دیگری - بر طبق این روایت- پیدا می‎کند. کثرت مربوط‌به باطن و قلّت مربوط‌به ظاهر است؛ یعنی منافق ذکر و یاد خدای کثیری در درون ندارد، ولی از نظر بیرون نشان می‌دهد که دارم یاد خدا می‎کنم. «قَلِيلًا»؛ یعنی نه اینکه در درون به یاد خداست، ولی کم است؛ یعنی اصلاً در درونش خبری از خدا نیست و ظاهرساز است. 1️⃣الكافي، ج‏2، ص 501 - وسائل الشیعه، ج7، ص164 - بحار الأنوار، ج‏90، ص، 342 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
4.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 15 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 خصوصیّات منافقین: خشنود به دوری از رحمت خداست ✍️ در روایتی امام‌صادق(ع) خصوصیّات اهل نفاق را شمارش می‌کند، البتّه در آخر، خودِ حضرت می‎فرماید به اینکه بیش از آن‌هاست. روایت در بحار آمده است که یکی یکی آن‌ها را می‌خوانم. می‌فرماید:«الْمُنَافِقُ قَدْ رَضِيَ بِبُعْدِهِ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ تَعَالَى»؛ شخصی که مبتلا به این رذیله است، خشنود است که دور از رحمت خداست. خیلی بد حالتی است که کسی خشنود به دوری از رحمت خدا باشد. بعد حضرت در مورد علّتش می‎فرماید:«لِأَنَّهُ يَأْتِي بِأَعْمَالِهِ الظَّاهِرَةِ شَبِيهاً بِالشَّرِيعَةِ»؛ برای آنکه اعمال ظاهری را که مسلمان‌ها انجام می‌دهند، او هم انجام می‌دهد، «شَبِيهاً بِالشَّرِيعَةِ»1️⃣؛ در اعمال دینی ظاهرساز است؛ یعنی این عمل‌ها پوچ است و محتوا ندارد؛ چون تنها یک اسکلتی است که فقط برای ظاهرسازی آن کار را می‎کند و در آن هیچ خدا مطرح نیست. چه کسی از رحمت خدا خشنود است و می‌خواهد نزدیک به رحمت بشود؟ کسی که اعمال ظاهر شریعت را برای خدا به جا بیاورد؛ چون می‌گوییم: این اعمال موجب قُرب است. او همین عمل را انجام می‌دهد، امّا برای او قُرب نمی‌آورد؛ بلکه خشنود است که از رحمت حق دور است؛ یعنی بی محتوایی نسبت به اعمال و ظاهرسازی دارد. 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
3.23M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 16 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 خصوصیّات منافقین: منافق دریده، احمق، چاپلوس،بدبخت و سنگدل است ✍️ امام علی(ع) می‌فرماید:«الْمُنَافِقُ وَقِحٌ غَبِيٌّ مُتَمَلِّقٌ شَقِيٌّ‏»1️⃣؛ منافق دریده، احمق، چاپلوس، بدبخت و سنگدل است. وقیح؛ یعنی اصلاً مرزی سرش نمی‌شود. حیا به معنای پرده‌داری و مرزداری است. گاهی هم تعبیر به پردۀ حیا می کنیم. منافق، پردۀ حیا و اصلاً همۀ پرده ها را دریده است و هیچ مرزی سرش نمی‌شود؛ لذا می‌گوییم: وقیح است. از نظر ادراکات، تعبیر به «غبی» دارد. «غباوه»؛ یعنی سفاهت و حماقت. هم دریده است و هم از نظر فهم، احمق است. انسان احمق را که نمی توانی کاری بکنی؛ چون مسخ شده است. دیگر نمی‌توانی سر عقلش بیاوری. بعد، مسئلۀ تملّق و چاپلوسی را از خصوصیّاتش مطرح می‌کند. بعد هم می فرماید که شقی است؛ یعنی یا بدبخت است، یا به معنای کسی که سنگدل است. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 100 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
1.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 17 (بخش اول) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 خصوصیّات منافقین: منافق شکرش از درونش تجاوز نمی‌کند ✍️ امام‌علی(ع) می فرماید:«شُكْرُ الْمُنَافِقِ لَا يَتَجَاوَزُ لِسَانَهُ»1️⃣؛ اگر منافق سپاسگزاری کرد، یک‌وقت فریب نخوری؛ چون از درونش نشأت نگرفته است. حضرت می خواهد بگوید که فقط انسان است که تشکّر، ستایش و حمدش از درونش نشأت می گیرد، در ارتباط با احسان و نعمتی که به او داده شده است. منافق مسخ شده است. حضرت می فرماید که شکرش از درونش تجاوز نمی کند. حالا چه در ارتباط با خدا و خالق باشد، و چه در ارتباط با مخلوق باشد. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 406 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
4.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 17 (بخش دوم) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 خصوصیّات منافقین: منافق نمک گیر نمی‌شود ✍️ امام علی(ع) در نهج‌البلاغه مسئله ای را ترسیم می‌کند و می فرماید: اگر بینی مؤمن را با شمشیرم بزنم که من را دشمن بدارد، او هیچ‌وقت نسبت به من دشمنی نمی کند. این تعبیر که بینی او را بزنم؛ یعنی کاری بکنم که او را از صورت بیندازم؛ به تعبیری دیگر، یعنی در بینی او بزنم؛ چون «خیشوم» به انتهای بینی می‌گویند، نه خودِ بینی. مؤمن مرا دشمن نمی دارد. «وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي»1️⃣؛ تعبیر «لَوْ» دارد که به آن «لَوْ» امتناعی می‌گوییم؛ یعنی بر فرض محال اگر تمام دنیا را در دامن منافق بریزم که من را دوست بدارد، هیچ‌وقت من را دوست نمی دارد؛ یعنی حواست را جمع کن! خیال نکنی که می توانی با منافق کنار بیایی و به قول امروزی‌ها: به او امتیاز بدهی، تا یواش، یواش او را متمایل به خودت بکنی. اصلاً از این خبرها نیست. اگر تمام دنیا را به او بدهی، باز با تو دشمن است. صورت ظاهر تشکّرش هم زبانی است و اصلاً در درونش اثری نمی گذارد. وقتش که برسد، باز تو را می زند. اگر با او کوتاه بیایی؛ چنین خیالی نکنی که اهل این حرف‌ها باشد که مثلاً نمک‌گیر بشود. اگر تمام دنیا را هم به پایش بریزی، همین‌گونه است؛ چون امام‌علی(ع) مجسّمۀ حقیقت است و منافق، ضدّ حقیقت و حقّ است. ص 270 1️⃣ نهج‌البلاغه، کلمۀ 45 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
5.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 18 (بخش اول) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 خصوصیّات منافقین: منافق بوقلمون صفت است ✍️ این جملات به اینجا که رسید، یک مرتبه یاد موضوعی افتادم: در بین منافقین صدر اسلام، یزید مواجهه و رویارویی سختی کرد. آن ها به این نحو رویارویی -حتّی با امام علی(ع)- نکردند. باز همین منافق که آن صحنۀ کربلا را درست کرد، وقتی دید صحنه عوض شد، «يَفْتَنُّونَ افْتِنَاناً» و بوقلمون صفت شد. وقتی دید صحنه برگشت، وقتی اهل بیت را به شام آورد و مردم کم کم فهمیدند و وضع عوض شد، یک مرتبه امام زین العابدین(ع) را خواست و شروع به لعنت فرستادن بر عبیدالله کرد. می خواهم تفاوت وصف با فعلش را بگویم. شروع به لعنت کردن کرد، که من نگفته بودم این کار را بکنند، خود عبیدالله کرده است. ای خبیث و بی حیا! کما اینکه از خصوصیّات منافق همین درید گی است. نگفته بودی بکشد؟! داری دروغ می گویی. اصلاً تو نگفته بودی امام حسین(ع) را بکشد. عبیدالله به تو گفت که سر امام حسین(ع) را که آوردند، بنشینی و آن کارها را بکنی؟... ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
3.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 18 (بخش دوم) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 خصوصیّات منافقین: برای هر حقّی باطلی می تراشند ✍️ در مقابل هر حقّی باطلی می‎تراشد، بدل حق تراش هستند. به شکلی که برای هر فریب مردم گوسالۀ دارند. در مقابل هر راستی کجی دارند. این جملات ناشی از دل پر درد امام علی(ع) است. والله قسم! وقتی آن ها را می‎خواندم، جگرم می سوخت. می‎فهمید دارد چه می گوید؟ یعنی بعد از پیغمبراکرم(ص) چه کار کردند و در مقابل امام علی(ع) کدام گوساله را آوردند و تراشیدند. آن بدل حق را تراشیدن. چنانکه مردم را با آراسته کردن،شکل دادن، نقاشی کردن، زیورش داده و فریب دادند. به اینجا که رسیدم، می‎خواهم توسّلی پیدا کنم که تصمیم به آن نداشتم. آن وقت، ریسمان به گردن حق می اندازند و او را به مسجد می‎برند تا با بدل حق، یعنی باطل، بیعت کند. این جملات دارد از دل امام علی(ع) در می آید که می فرماید:«قَدْ أَعَدُّوا لِكُلِّ حَقٍّ بَاطِلًا وَ لِكُلِّ قَائِمٍ مَائِلًا»1️⃣؛ برای هر حقّی باطلی دارند و برای هر راه راست، راه کج و انحرافی درست کردند؛ به شکلی که مردم هم نفهمند. حالا ما می فهمیم اینکه امام باقر(ع) می فرماید:«ارْتَدَّ النَّاسُ بَعْدَ النَّبِيِّ(ص) إِلَّا ثَلَاثَةَ...» 2️⃣؛ یعنی چه؟ تشخیص کار مشکل می شود وقتی که بعد از پیغمبراکرم(ص) نتوانستند گوسالۀ سامری را از حقّ تشخیص بدهند. 1️⃣نهج البلاغه، خطبۀ 194 2️⃣بعد از پیغمبر اکرم(ص) به جز سه نفر همۀ مردم مرتد شدند. بحار الأنوار، ج‏34، ص 274 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
2.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 18 (بخش سوم) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 خصوصیّات منافقین: بیهوده‌گو و مسخره کننده دین هستند ✍️ در ادامه امام‌صادق(ع) می‌فرماید:«وَ هُوَ لَاغٍ»؛ «لاغی» کسی است که سخن‌های بیهوده می‎گوید. از خصوصیّات منافقین بیهوده‌گویی است. «وَ هُوَ لَاغٍ بَاغٍ»؛ او گستاخ است. «لَاهٍ بِالْقَلْبِ عَنْ حَقِّهَا»؛ دلش از حقایق شریعت روگردان است، «مُسْتَهْزِئٌ فِيهَا»؛ در ارتباط با دین این‌گونه است که آن را انکار می‎کند. استهزا، به معنای انکار کردن است، امّا انکاری که همراه با تمسخر باشد. اگه کسی بخواهد مطلب دیگری را منکر بشود، امّا با لحن تمسخرآمیزی باشد، می‌گویند: استهزایش می‎کند. «مُسْتَهْزِئٌ فِيهَا»1️⃣؛ آنچه را در شریعت آمده است با لحنی مسخره‌آمیز انکار می‎کند. 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
3.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 18 (بخش چهارم) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 منافقین احساس ذلت می کنند ✍️ در ادعیّه‎ای که از ائمۀ طاهرین(ع) آمده است، زیاد داریم. به خصوص مراجعه کنید به صحیفۀ سجّادیه امام‌زین‌العابدین(ع) که بالاتر از این حرف‌هاست. خوب دقّت کنید: راجع‌به ‌عزّت، چون احساس ذلّت انسان را به نفاق می‎کشاند. راجع ‌به‌ خصوص عزّت در ادعیه ما داریم:«و ذَلِّلْنِي فیِ نَفْسِی»؛ از خدا بخواه، پیش خودم خودم را خوار کن؛ امّا پیش مردم من را عزیز کن. این‌ها همه‌اش از معارف ماست. در زیارت عرفه امام‌زین العابدین(ع) دارد: «وَ ذَلِّلْنِي‏ بَيْنَ‏ يَدَيْكَ‏ وَ أَعِزَّنِي عِنْدَ خَلْقِكَ‌‏»1️⃣؛ چقدر زیباست. در دعای دیگر دارد: «وَ فِي نَفْسِي فَذَلِّلْنِي وَ فِي‏ أَعْيُنِ‏ النَّاسِ‏ فَعَظِّمْنِي‏»2️⃣؛ تمام این تعبیرات را ما در ادعیه زیاد داریم. خدایا! هم کمکم کن که مبتلا به نفاق نشوم، و هم تو در بین مردم به من عزت بده. همۀ این‌ها برای این است که کار ما به جایی نکشد که هیزم جهنّم بشویم. سراسر دل سیاه شود به طوری که هیچ چیز در آن اثر نکند. 1️⃣فراز 118 دعای 47 صحیفۀ سجادیه در روز عرفه 2️⃣دعای امام‌حسین(ع) در روز عرفه ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
4.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 19 (بخش اول) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 منافقین دارای عصبیّتِ جاهلیه هستند ✍️ کسانی که منافق هستند، به این رذایل مبتلا هستند و همین رذایل مبدأ می شود برای یک سنخ افعالی را که نه شرع و نه عقل می‎پسندد، که بهترین مصداقش در صدر اسلام بود و نگاه کنید که این موارد را به صورت عجیبی در آن زمان داشتیم. می‎دانید که این عصبیّت جاهلیه از همان زمان پیغمبراکرم(ص) شروع شد. این حمیّت ها، تکبّرها و کبرها، امام علی(ع) را خانه نشین کرد. تمام این فخرها، بساط ها و مسائلی که امام علی(ع) در مورد نفاق و شاخه‎ها و رذایلش می‎فرماید، از اینجا شروع شد. اگر بروید تاریخ اسلام را ببینید، همین است. کربلا هم همین بود. مسئلۀ چه بود؟ این بود که یک سنخ افرادی بودند که مسخ شده بودند. در جلسات گذشته در مورد نفاق تعبیر کردم که آخرش انسان را مسخ می‎کند. آن ها مسخ شده بودند. این همه جنایات به چه دلیلی بود؟ آن حالتی که یزید یا عبیدالله داشتند، به خاطر همین موارد بود. غیر کبر، تکبّر، فخر و عصبیّتِ خویشاوندی که نبود. می گفتند: آن ها بنی هاشم هستند و ما بنی امیّه هستیم. ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet
4.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ویژگی های نفاق و منافقین ✅ جلسه 19 (بخش دوم) 🎙آیت الله مجتبی تهرانی(ره) 📖 انبیا و اولیا (ع) نشئۀ برزخ و نشئۀ قیامت را می دیدند ✍️ مکرّر این را گفتم که اگر بنا بود دنیا به کسی وفا کند، باید به گل سر سبد انسان ها وفا کرده باشد. آیا انبیا و اولیا نمی‎توانستند و به امکاناتش دسترسی نداشتند؟ می‎توانستند، خوب هم می‎توانستند. چرا نکردند؟ برای اینکه آن ها اعقل انسان ها بودند. می‎دانستند؛ بلکه آینده را می‎دیدند؛ یعنی نشئۀ برزخ و نشئۀ قیامت را. در روایتی دیدم که پیغمبر اکرم(ص) مثل همین روزها در بستر بیماری بود. به دو صورت این روایت نقل شده است: یک صورت این بود که بین شش تا هفت دینار، در روایت دیگر بین هشت تا نه دینار را حضرت برای مخارج بیماری خود کنار گذاشته بود. در حالی که نزد یکی از همسرانش نشسته بود، آن پول را خواست و به او گفت که آن را ببر و به مساکین بده. مدّتی گذشت و حضرت چشمش را باز کرد و او را صدا کرد. به او گفت: بُردی بدهی؟ گفت: نه. تا گفت: نه، پیغمبر اکرم(ص) امام علی(ع) را صدا کرد که بیاید. آن ها را در دست امیرالمؤمنین(ع) گذاشت و گفت: این ها را ببر به مساکین بده. امیرالمؤمنین(ع) رفت. وقتی برگشت، حضرت پرسید: چه شد؟ گفت: همه را دادم. پیغمبراکرم(ص) یک نفسی کشید و گفت: حالا آسایش پیدا کردم. وای به من و تو. خیلی عجیب است؛ یعنی دیگر راحت شدم. آن ها هیچ تعلّقی به این دنیا نداشتند. ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🌐 www.serajnet.org 🆔 @serajnet