#امام_کاظم #مرثیه_امام_کاظم #دوبیتی_و_رباعی ☑️ سه رباعی در مرثیه موسی بن جعفر (ع) هر گه كه نسیم از ره بغداد آید ما را ز حدیث عشق و خون یاد آید اى گل كه به گردن تو غل افكندند از صبر تو زنجیر به فریاد آید   آنچنان ز هر ستم انداخت مرا كه اجل ره سپر باغ جنان ساخت مرا عجبى نیست اگر وقت عیادت پسرم دید با این تن كاهیده و نشناخت مرا  امشب رضا ز سوز جگر گریه مىكند مانند سیل ز ابر بصر گریه مىكند تنها پسر نه، دختر چشم انتظار هم از داغ جانگداز پدر گریه مى كند انا مجنون الرقیه س 😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔

#امام_کاظم #مرثیه_امام_کاظم ترسی از فقر ندارند گدایان كریم  دست خالی نروند از در احسان كریم حاجت خواسته را چند برابر داده است طیب الله به این لطف دو چندان كریم كاظمینی نشدیم و دلمان هم پر بود بار بستیم سوی شاه خراسان كریم بی نیاز از همه ام تا كه رضا را دارم به قسم های خداوند به قرآن كریم طلب رزق نكردیم ز دربار كسی نان هر سفره حرام است مگر نان كریم هر كسی وقت مناجات ضریحی دارد دست ما نیز رسیده است به دامان كریم نا امیدم مكنید از كرمش فرض كنید باز بدكاره ای امشب شده مهمان كریم گر چه خوب است شود شیعه بلا گردانش سپر درد و بلای همه شد جان كریم ظاهرش «فقر» ولی باطن او عین «غنا»ست ترسی از فقر ندارند گدایان كریم انا مجنون الرقیه س 🔸🔷🔸🔷🔸🔷🔸🔷🔸🔷

#امام_کاظم اى بر همه خلق مقتدا ادركنى اى روح و روان مرتضى ادركنى اى موسى كاظم اى امام محبوس اى یوسف آل مصطفى ادركنى 😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔

#امام_کاظم #مرثیه_امام_کاظم تا که لطفت شامل خودکار و دفتر میشود حال شعرم با غزل های تو بهتر میشود باز در کارم گره افتاد و مادر گفت که حلّ مشکل روضه ی موسی بن جعفر میشود مشهد و شیراز و قم جزء وطن های من است عمر من با مِهر فرزندان تو سر میشود "بضعةٌ منی رضا" فرموده ختم المرسلین پس یقیناً منکر شأن تو ابتر میشود تا که تکرار حسین و زینب کبری شود با رضای تو فقط معصومه خواهر میشود با دو خورشید طلایی بر فراز آن حرم خاک شهر کاظمینت برتر از زر میشود معجزات چشم هایت کار خود را کرده است چون زن بدکاره یک انسان دیگر میشود چند زندانبان به لطف تو مسلمان گشته اند گوشه ی زندان برایت نیز منبر میشود ساقه ی خشکیده ی اسلام عباسی شکست تا که زخم ساق پاهای تو بدتر میشود بسکه نام مادرت را برده بر لب، عاقبت قاتلت زخم زبان های مکرر میشود با وجود پای زخمی و غل و زنجیرِ تن ایستادن سختی اش چندین برابر میشود امرِ تشییع تو را در عرش برپا کرده اند گرچه در ظاهر به روی تخته ی در میشود شاعر: محمدرضا_نادعلیان