🔵صیرورت نفس۳
🔺روى سير طبيعى، نفس مادامى كه در بدن است، طبعاً اشتغال به بدن دارد، منتها از اولين ايام تا سى سالگى، بيشتر به بدن توجه دارد و توجه طبيعى‌اش بيشتر است
▫️و چون از آن حدود گذشت، توجهش وقوف پيدا مى‌كند، در نتيجه ترقى بدنى هم متوقف خواهد شد.
▪️و به چهل سالگى كه رسيد، آن علاقه طبيعى به تدريج كم مى‌شود. و اگر آفات و ناملايماتى براى مزاج رخ بدهد، نفس مجبور است بيشتر توجه داشته باشد؛
❀چون بدنى كه مزاجش اختلال پيدا كرده، علاوه بر تحليل طبيعى، بنايش با مرض و آفت نيز متزلزل مى‌گردد.
پس نفس بايد سعى بسيار داشته باشد و توجه خودش را از جاى ديگر قطع كرده و نظر به مركوبش داشته باشد و اين معنى باعث مى‌شود كه ادراكات عقليه نفس ضعيف باشد؛
✍چون بايد همّش در تقويت مزاج زيادتر باشد و هر قدر به اين طرف توجه بيشتر نمايد از آن طرف ادراكات عقليه كمتر مى‌شود،
💯و معناى «عقل سالم در بدن سالم» همين است.
✍ادامه دارد...
#آموزشی
#معرفت_النفس
📙منبع: تقريرات فلسفه امام خمينى قدس سره جلد : 3 ص:30
🆔 @setad_ehya_teb_eslami
🔵 صیرورت نفس۴
▫️معناى جمله «عقل سالم در بدن سالم است» اين است كه؛
وقتی مزاج و بدن سالم باشد،لازم نيست نفس بيشتر از توجه طبيعى به كار بدن و مزاج بپردازد و تا اشتغالش از بدن كم شد، به باطن خود توجه پيدا مى‌كند و تعقلاتش قوى و بيشتر مى‌شود.
🏃♂و اگر بدن سالم نباشد، ادراكات عقلانى نفس كم مى‌شود.
۩←مثلا اگر در يك بيابانى شخصى سوار بر مركوب چموش و بد رفتار يا حيوانِ كُند رفتار شود، و بخواهد چنين مركوبى را به منزل برساند، بايد تمام توجهش را صرف راندن اين مركوب كند و از خود غافل مى‌شود و نمى‌تواند به خودش توجه داشته باشد.
💯نفس انسان هم كه راكب اين بدن است، يك علاقه طبيعى دارد كه اشتغال به اصلاح مزاج است،
و اين توجه طبيعى رفته رفته بعد از چهل سالگى كم مى‌شود ولى تا دم مرگ بايد مشغول كار مزاج و قواى بدنى باشد
و چون بعد از چهل سالگى به تدريج علاقه‌اش را از طبيعت و از بدن كم مى‌كند، بدن ضعيف مى‌شود و ادراكات عقليه بيشتر مى‌گردد و اين توجه طبيعى، قطعى است
و اگر اين توجه طبيعى نفس به بدن نباشد، بدن از بين مى‌رود و هر چه هم توجه بيشتر باشد، ادراكات عقليه و ادراكات باطن نفس كمتر مى‌گردد.
#آموزشی
#معرفت_النفس
📙منبع: تقريرات فلسفه امام خمينى قدس سره جلد : 3 ص:31
🆔 @setad_ehya_teb_eslami