الهی آمین اش با شما 😁 #بخندیم ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

¿🍉¿ ســــــــــلامےبہ خنکے یہ هندونہ خوشمزه 😍😋 حال و احواڵ جطوࢪه؟ یہ روز دیگہ تابســـــتونے رو هم داریم میگذرونیم و قراره این ماه اخر بترکونیم😉 مفیـــــد تر خوشحاڵ تر زرنگ تر 💪 امـࢪوز دومین روز این هفته مونہ اگہ روز های قبل خوب نگذشت غصه نخوࢪ بہ قول مولا علےجان ؏ توے روز هاے قبـــــڵ نموݩ☀️ توامـــــࢪوز رو داری و خدا بهت بازم یہ فرصت برای انجام دادݩ کارهاے قشنگ داده😎💪 نکنہ ازش استفاده نکنیا ... نذاࢪ همینجورے بگذره و تبدیل بہ روزمرگے بشہ ... تو انقدر قوی هستے کہ امروز رو سمت شـــــادی تغییر بدی 😍 پس از قدرتت استفاده کن ♥️ #انگیزشی •✾💫اینجا ستاره شو 💫✾• 💖@setaresho7💖

#کاردستی #حوصلتون_سر_نره ساخت یه تیرکمون ساده ولی جذاب با کارتون های اضافه😍 ᘜ•✾💫اینجا ستاره شو 💫✾• 💖@setaresho7💖

═━━━⊱✿⊰﷽ ⊱✿⊰━━━══ •¦[📙💠⃟❅]¦• 🔶گردان قاطرچی ها 🔹داوود امیریان ◾️قسمت76 ‌سیاوش‌گرمش‌شد‌و‌اوُرکتش‌را‌درآورد‌ و‌روی‌بار‌کوسه‌ي‌جنوب‌انداخت.‌ صورتش‌خیس‌عرق‌شده‌بود.‌ کربلایی‌به‌او‌هشدار‌داد‌تا‌خودش‌را‌بپوشاند.‌ قاطرها‌راحت‌و‌آسوده‌درست‌لب‌به‌لب‌دره‌ حرکت‌میکردنداما‌سیاوش‌و‌دانیال‌و‌علی‌ و‌حسین‌جرأت‌نمیکردند‌به‌دره‌نگاه‌کنند‌ و‌به‌راه‌‌روبه‌رو‌یا‌دیواره‌سنگی‌نگاه‌میکردند.‌ دانیال‌کمی‌ترسیده‌بود.‌ نفس‌نفس‌زنان‌گفت: «یک‌چیزی‌تعریف‌کنید،‌حوصله‌ام‌سر‌رفت».‌ سیاوش‌سر‌برگرداند.‌به‌حسین‌نگاه‌کرد‌ و‌پرسید:‌«حسین،‌تو‌چرا‌از‌قاطر‌جماعت‌ بدت‌می‌آد؟»‌ علی‌رو‌به‌دیواره‌کرد،‌شانه‌هایش‌از‌خنده‌ بی‌صدا‌مي‌لرزید.‌حسین‌به‌علی‌تشر‌زد: ‌ببند‌نیشت‌رو‌بی‌مزه!‌ دانیال‌گفت:‌«خُب‌تعریف‌کن،‌ ما‌که‌دیگه‌غریبه‌نیستیم».‌ حسین‌چند‌لحظه‌مکث‌کرد.‌ بعد‌شانه‌چپش‌را‌مالید‌و‌گفت:‌ «قصه‌اش‌طولانیه». ‌خُب‌بگو‌تا‌بشنویم.‌ قَمیش‌نیا‌دیگه،‌حالا‌داره‌ناز‌می‌کنه. ‌خُب‌بابا‌تعریف‌میکنم،‌اما‌وای‌به‌حالتون‌ اگه‌بخواهید‌مسخره‌بازی‌دربیارید.‌ از‌الان‌گفته‌باشم‌دیگه‌ازم‌نخواید‌تعریف‌کنم،‌ قبول؟‌ ‌قبول. ‌چند‌سال‌پیش‌خانوادگی‌رفتیم‌ امامزاده‌داوود.‌اون‌ور‌تهرانه.‌ جای‌خیلی‌خوش‌آب‌و‌هواییه.‌ مصطفی‌هنوهن‌کنان‌گفت:‌ «حرف‌نداره‌من‌بیست‌دفعه‌رفتم‌اون‌جا».‌‌ ما‌بودیم‌و‌‌خانواده‌ي‌عمواسماعیل‌که‌ خانواده‌همین‌علی‌باشه.‌ خلاصه‌اول‌جاده‌فرحزاد‌که‌اون‌زمان‌خاکی‌ بود،‌ماشینمون‌خراب‌شد.‌ نمیدونستیم‌چه‌کار‌کنیم‌ تا‌این‌که‌بابام‌گفت‌سوار‌قاطر‌بشیم.‌ بابام‌و‌عمو‌اسماعیل‌رفتند‌و‌چند‌تا‌قاطر‌ اجاره‌کردند‌و‌ما‌هم‌با‌خوش‌حالی‌سوارشون‌ شدیم؛‌اما‌وسط‌راه‌نمیدونم‌کدوم‌یکی‌از‌ ‌بچه‌ها‌به‌کپل‌و‌پشت‌قاطری‌که‌من‌ سوارش‌بودم،‌سیخونک‌زد‌و‌یکهو‌قاطر‌ بدمصب‌رم‌کرد‌و‌شروع‌کرد‌به‌دیوونه‌بازی.‌ خُب‌منم‌بچه‌بودم.‌ از‌گردن‌قاطر‌‌بیپدر‌گرفته‌بودم‌و‌جیغ‌میزدم.‌ یکهو‌قاطرِ‌برگشت‌و‌شونه‌ي‌چپ‌منو‌محکم‌ گاز‌گرفت.‌به‌خدا‌همچین‌گاز‌گرفت‌ که‌نفسم‌بند‌اومد.‌ هر‌چی‌بابا‌و‌عمو‌اسماعیل‌سعی‌کردن‌ نتونستن‌منو‌از‌دندوناش‌نجات‌بدن،‌ بعدش‌قاطرِ‌خودش‌منو‌ول‌کرد.‌ تا‌اومدم‌به‌خودم‌بجنبم‌برگشت‌و‌یک‌جفتک‌محکم‌کوبید‌زیر‌شکمم.‌ همون‌جا‌غش‌کردم.‌ وقتی‌به‌هوش‌اومدم‌توي‌بیمارستان‌بودم.‌ هنوز‌جای‌دندونای‌اون‌نامرد‌روی‌شونه‌ام‌ مونده.‌راحت‌شدید؟‌اینم‌قصه‌ي‌من!‌ سیاوش‌که‌به‌شدت‌میخندید،‌نگاهش‌ به‌علی‌افتاد.‌ علی‌خنده‌کنان‌به‌طرف‌سینه‌ي‌خود‌اشاره‌کرد.‌سیاوش‌متوجه‌منظور‌علی‌نشد‌و‌اشاره‌کرد‌که‌منظورت‌چیه؟ علی‌ادای‌سیخونک‌زدن‌درآورد‌و‌به‌خود‌اشاره‌ کرد.‌چشم‌هاي‌سیاوش‌گرد‌شد‌و‌بلند‌خندید.‌ علی‌به‌لپ‌خود‌زد‌و‌بی‌صدا‌التماس‌کرد‌ سیاوش‌چیزی‌بروز‌ندهد.‌ سیاوش‌هم‌سر‌تکان‌داد.‌ کمی‌جلوتر‌مصطفی‌گفت:‌ «داریم‌به‌پل‌معلق‌میرسیم». سیاوش‌از‌روی‌شانه‌دانیال‌سرک‌کشید‌وبه‌پل‌معلق‌نگاه‌کرد.‌بعد‌با‌ناراحتی‌گفت:‌«شما‌به‌این‌می‌گید‌پل‌معلق؟‌این‌کجاش‌به‌پل‌رفته؟» حق‌با‌سیاوش‌بود.‌پل‌معلقی‌که‌ ‌آنجا‌روی‌ ‌در‌های‌عمیق‌و‌وحشتناک‌تاب‌‌م ‌یخورد،‌چند‌رشته‌طناب‌پوسیده‌و‌زهوار‌دررفته‌و‌الوار‌هایی‌نصفه‌نیمه‌و‌ ‌ترکخورده‌و‌نازک‌بود؛‌حسین‌به‌ران‌خود‌زد‌و‌گفت:‌«یا‌قمر‌بن ‌یهاشم،‌حالا‌چطوری‌از‌روی‌این‌تخته‌پار‌هها‌رد‌بشیم؟»‌ مصطفی‌برای‌دلداری‌آنها‌گفت:‌«به‌شکل‌و‌ ‌قیافهاش‌نگاه‌نکنید.‌خیلی‌محکمه.‌کارمون‌رو‌راه‌می‌اندازه».‌ علی‌حسابی‌زرد‌کرده‌بود.‌آب‌دهانش‌را‌به‌سختی‌قورت‌داد‌و‌گفت:‌« ‌میترسم‌واقعاً‌کارمون‌رو‌راه‌بندازه‌و‌با‌کله‌بفرستدمون‌ته‌دره.‌صد‌رحمت‌به‌پل‌صراط‌.‌ای‌خدا!»‌ قلب‌سیاوش‌و‌دانیال‌تندتند‌ ‌میتپید.‌به‌هم‌نگاه‌کردند.‌ ‌هیچکدام‌از‌روی‌غرور‌و‌تکبر‌نمی‌خواستند‌ترس‌خود‌را‌بروز‌بدهند.‌سیاوش‌به‌زور‌لبخند‌زد‌و‌گفت:‌«ترس‌نداره!‌ما‌که‌از‌قاطرها‌کمتر‌نیستیم.‌نشنیدید‌کرامت‌چی‌م ‌یگفت؟‌م ‌یگفت‌قاطرها‌سر‌نترس‌دارن‌و‌از‌بلندی‌و‌ارتفاع‌نمی‌ترسن».‌ دانیال‌پشت‌سیاوش‌درآمد‌و‌گفت:‌«حق‌با‌سیاوشه.‌فقط‌زیر‌پامون‌رو‌نگاه‌نکنیم.‌من‌‌که‌از‌روش‌رد‌می‌شم.‌اصلاً‌هم‌نمی‌ترسم».‌و‌افسار‌رخش‌را‌کشید‌و‌با‌پا‌های‌لرزان‌به‌طرف‌پل‌معلق‌رفت.‌ دانیال‌دیگر‌مطمئن‌بود‌که‌تا‌چند‌لحظه‌ي‌دیگر‌به‌داخل‌دره‌سقوط‌مي‌کند‌و‌تکه‌بزرگ‌بدنش‌گوشش‌می‌شود!‌ کربلایی‌که‌بهش‌برخورده‌بود،‌گفت:‌«اول‌من‌رد‌می‌شم!» کربلایي‌پیاده‌شد.‌افسار‌چپول‌را‌دست‌مصطفی‌داد‌و‌افسار‌آذرخش‌را‌گرفت.‌بار‌آذرخش‌آذوقه‌و‌کیسههای‌برنج‌و‌نخود‌و‌لوبیا‌بود.‌آذرخش‌که‌خطر‌را‌بو‌کشیده‌بود،‌سر‌تکان‌داد‌و‌مقاومت‌کرد.‌کربلایی‌با‌ملایمت‌گفت:‌«نترس‌آذرخش‌جان.‌تو‌که‌قاطر‌شجاع‌و‌نترسی‌هستی‌بیا‌دیگه،‌م ‌یخواهی‌جلوی‌دوستات‌کنف‌بشی؟‌م ‌یخواهی‌به‌ریش‌نداشته‌ات‌بخندن؟‌بیا‌خوشگل‌من».‌ مصطفی‌گفت:‌«اجازه‌بدید‌اول‌من‌برم،‌بعد‌شما‌بیایید».‌ ادامه دارد... #رمان #داستان ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

•| #انرژےمثبت |• وقتی قلبت رو از نیت‌های بد و کینه خالی کنی‌، خاکِ قلبت حاصل خیز میشه:). یعنی چی؟یعنی اون موقع جوونهٔ خوبی ها تو قلبت رشدمیکنه، قلبت مثلِ یه باغ گلِ سرخ میشه وتمامِ آدمهای اطرافت عطرش رو حس میکنن! #استوری #انگیزشی •✾💫اینجا ستاره شو 💫✾• 💖@setaresho7💖

یه طرف من بودم و تصمیمم😇 یه طرف صدایی که می‌گفت: ولش کن😈 #من_و_دوستام •✾💫اینجا ستاره شو 💫✾• 💖@setaresho7💖

بدبخت کنترل میخواست 😄😄😄😄😄 . . #بخندیم •✾💫اینجا ستاره شو 💫✾• 💖@setaresho7💖

💕🌸💕 لبتـــــون پراز لبخند 😁 زور و بازوتون پراز انرژی برای ڪار خیر💪 ذهنتوݩ پراز ایده هاے خلاق دلبرانہ🌱 نگاهتوݩ پراز محبت 😌 و ڪلامتون همش شڪر و حرفای خوب خوب 😘 دیگه چے میخواےاز خدا وقتی بهت نفس دوباره داده و یه فرصت دیگہ برای خوب زندگے ڪردن؟♥️ بگو الحمدللہ ڪه شڪر نعمت نعمتت افزون ڪند •✾💫اینجا ستاره شو 💫✾• 💖@setaresho7💖

شاد بودن رو زندگی می‌کنی؛ وقتی خودت رو بشناسی💞 #والپیپر #تصویر_زمینه ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌