💠 نقد ادیان و مذاهب (#بهائیت) 🔻 #امیرکبیر در دیدگاه بابیت و بهایت 🔸 امیرکبیر، با سرکوب قاطع فتنه بابیان و اعدام باب و تبعید بهاء همراه با انجام برخی اصلاحات سیاسی_اجتماعی در کشور در چند سال نخست سلطنت #ناصرالدین_شاه، برای همیشه راه را بر پیشرفت این گروه در تاریخ ایران بست. این نقش بی‌بدیل از چشم بابیان و بهائیان مخفی نمانده و او را آماج کینه‌توزی و فحاشی آنان ساخته است. 🔸 نورالدین چهاردهی می گوید: بابی‌ها و بهائیان سرسخت دشمن آشتی ناپذیرند کذا و میرزا تقی خان امیرکبیر و ناصرالدین شاه را لعن فرستند و این دو تن را مانند یزید و شمر می‌نگرند.[1] 🔸 عباس افندی می‌نویسد: میرزا تقی‌خان امیر نظام … سمند همت را در میدان خودسری و استبداد بتاخت. این وزیر، شخصی بود بی‌تجربه و از ملاحظه عواقب امور آزاده. سفاک و بی باک و در خونریزی چابک و چالاک. حکمت حکومت را شدت سیاست دانست و مدار ترقی سلطنت را تشدید و تضییق و تهدید و تخویف جمهور می‌شمرد و چون اعلی حضرت شهریاری ناصرالدین شاه در سن عنفوان شباب بودند، وزیر به اوهامات غریبه افتاد و… بی مشورت وزرای دوراندیش، امر به تعرض بابیان کرد... [2] 🔸 شوقی (نوه و جانشین عباس افندی) در هتاکی به امیركبير، راه جدش را رفته و در لوح قرن وی را اتابک سفاک بی‌باک و امیر سفاک خوانده و می‌نویسد: اتابک اعظم، تقی سفاک و بی‌باک که حکم اعدام سید عالم را صادر نمود و جمعی از اصحاب را در مازندران و نیریز و زنجان و طهران شربت شهادت بنوشانید دو سال بعد… به سخط شهریار پرکین مبتلا گشت و در حمام فین به اسفل السافلین راجع شد. برادرش که در این عمل فظیع شریک و سهیم گشت در همان ایام به دارالبوار راجع شد. پی نوشت____________ [1] باب کیست و سخن او چیست؟، ص۲۶۶. [2] مقاله شخصی سیاح…، صص ۳۵و ۳۴. [3] ر.ک، توقیعات مبارکه حضرت ولی امرالله، لوح قرن اجباء شرق (نوروز ۱۰۱ بدیع)، مؤسسه ملی مطبوعات امری، ۱۲۳ بدیع، صص۱۸۱ و ۱۸۲. .................................................... @porsesh_javanan