مجازات تهمت زننده با سند صحیح از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَةً بِما لَيْسَ فِيهِ بَعَثَهُ اللَّهُ فِي طِينَةِ خَبَالٍ حَتَّى يَخْرُجَ مِمَّا قَالَ» قُلْتُ وَ مَا طِينَةُ الخَبَالٍ؟ قَالَ: « صَدِيدٌ يَخْرُجُ مِنْ فُرُوجِ المومِساتِ» ترجمه: هرکس به مرد یا زن مؤمنی تهمتی بزند و نسبتی بدهد که در او نباشد، خداوند او را در طینت خَبال(باتلاق تباهی در قیامت) بر می انگیزد تا از عهده ادعایش بیرون آید(ادعایش را ثابت کند یا جبران کند یا عذر موجهی برای این تهمت بیاورد که نخواهد توانست بیاورد) راوی پرسید: «طینت خَبال» چیست؟ امام (ع) فرمود: «خونابه و کثافاتی که (در قیامت)از فرج زناکاران خارج می شود» علامه مجلسی (ره) تصریح کرده اند که سند این حدیث، صحیح است. منابع: 1 - الكافي(چاپ الاسلامية)، کلینی، ج 2، ص 357 ، حدیث پنجم 2 - المحاسن، البرقي، ج 1، ص 102 3 - ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شيخ صدوق ، ج1 ، ص 240 (باب عقاب من بهت مؤمنا ...) 4 - مرآة العقول، مجلسی، ج 10، ص 434 #تهمت #بهتان #جهنم