...كد خداى محل آقا باقر 🔶علامه كبیر آیت الله وحید فى العالمین آقا محمد باقر وحید بهبهانى (علامه وحید بهبهانی) و جریان هجرتش از این قرار است كه این بزرگوار در مسجد خود نماز میخواندند و عالم دیگرى كه از جهت معلومات رتبه شاگردى او را هم نداشتند در محله ى دیگر نماز میخواندند جماعت او بسیار بودند. . 🔶پس كد خداى محل آقا باقر(وحید بهبهانی) میرود و مردم آن محل و محله هاى دیگر را به زور و تهدید و غیره می آورد بطوری كه مسجد پر شده و مردم در خارج مسجد می ایستند و چون آقاى آقا باقر می آید و آن مردم را میبیند تعجب میكند كه چطور این مردم اجتماع نموده اند. . 🔶پس كد خدا(خواجه عزیز کلانتر) نزدیك آمده و ابراز میكند كه آقا این مردم را من جمع كرده ام كه نماز شما پر جمعیت تر از نماز فلان آقا باشد، آقاى آقا باقر ناراحت شده ولى چیزى نمیگوید، نماز مغرب را خوانده و به بهانه تجدید وضو بمنزل آمده و (به اهل منزل) میگوید من رفتم كربلا و نماز عشا را در بقعه بشیر و نذیر كه در یك فرسخى بهبهان است میخواند و با زحمت فراوان خود را ب كربلا رسانیده و در اثر این مجاهده با نفس كم كم كارش بجائى میرسد كه وحید على الاطلاق گردیده و مرجع كل فى الكل میگردد.

#یک_داستان_یک_پند 758 🔳 97/12/13 ⭕️روی طَبَق انار و پرتغال می‌فروشد؛ هر کیلو را 2 هزار تومان می‌گوید. ساعت 9 شب است سرما در کف خیابان طاقتش را از صبح گرفته است. 🍂طَبَقِ چهار چرخ تمام می‌شود. چند تا انار و پرتغال زخمی را در سبدی جدا گذاشته است. از او قیمت آن انار و پرتغال‌های زخمی را می‌پرسم. می‌گوید 2 هزار تومان. تعجب می‌کنم، می‌گویم آن‌ها زخمی هستند باید ارزانتر بفروشی!! 🍃سخت است از علت رفتار مردم فهمیدن با دیدن ظاهر رفتارشان. 🍂🍃اشک در چشمش جمع می‌شود و با صدای لرزان می‌گوید: یک هفته است سود چندانی نمی‌کنم تا سر شب میوه‌ای به خانه ببرم. چون همه را می‌فروشم. امشب دخترم انار و پرتغال خواسته خانه ببرم. آن زخمی‌ها را کنار گذاشته‌ام تا شب دست خالی نروم. دیدم اگر تخفیف بدهم می‌خواهی بخری، تخفیف ندادم تا نخری و من وسوسه نکنم بفروشم تا امشب خانواده من هم میوه‌ای بخورند هر چند زخمی !!! ⛔️مَثَل کوزه‌گر از کوزه شکسته آب می‌خورد همیشه هست و برای همه هست. میوه‌فروش هم از میوه‌های زخمی می‌خورد ... hfat داستان ها و پندهای اخلاقی

✨﷽✨ 💠 ✨ #یڪ_داستان ❣✨پیرمرد خسیسی بود ڪه پسر جوان او بسیار دست‌ و دل‌ باز بود و پسرش بر عڪس پدر، به فقرا می‌رسید و اطعام می‌کرد. ❣✨روزی از پدرش پرسیدند: «تو چرا سخاوت پسر خود را نداری؟ تو ڪه نزدیڪ مرگ هستی باید از دنیا بیشتر بریده باشی و سخاوت‌مندتر شوی؟؟» ❣✨پیرمرد گفت: «من پیرمردم و در این دنیا ریشه‌ام ڪهن‌تر از پسر جوانم است. ریشه‌ی آرزوهای من در خاڪ دنیا، از ریشه آرزوها‌ی پسرم عمیق‌تر است.» ❣✨انسان هر چقدر بیشتر در این دنیا عمر ڪند ریشه آرزوهای او در دنیا قوی‌تر و وابستگی او بیشتر می‌ شود ss

عکس العمل شیخ انصاری در برابر توصیه متنفذین مدتی مرحوم شیخ مرتضی انصاری به دزفول آمده بود و به امور شرعیه مردم رسیدگی می کرد. روزی دو نفر که باهم نزاعی داشتند خدمت شیخ رسیده درخواست کردند به مرافعه آنها خاتمه دهند. شیخ فرمود: فردا برای حکم حاضر شوید. شبانه یکی از شخصیتهای شهر به شیخ پیغام داد که چون یکی از این دو با او نسبت دارد استدعا دارد که از ایشان جانبداری کند. شیخ از این پیغام به قدری ناراحت شد که شبانه قصد هجرت از وطن خود نموده چنین فرمود: شهری که متنفذین آن در احکام شرعش مداخله می کنند توقف در آن جا صلاح نباشد. منبع : بیدارگران اقالیم قبله، محمدرضا حکیمی، ص27

#یک_داستان_یک_پند 759 🔳 97/12/16 💢مرد عابدی هر روز برای عبادت به صومعه می‌رفت و جوان مستی را در بیرون صومعه می‌دید که بدمستی کرده و روی زمین دراز کشیده است. 🍃روزی عابد وقتی خواست وارد صومعه شود به آن جوان گفت: بیا ساعتی کنار هم باشیم. عابد جوان مست را ساعاتی کنار خود نشاند تا عقل بر سرش برگشت. عابد گفت: ای جوان تا حالا از خدا دعا کرده و چیزی خواسته‌ای؟ 🍂جوان گفت: من اکثر ساعات عمرم، مست و لایعقل هستم. هر چه از خدا بخواهم شرم می‌کنم بدهد برای همین دعایی در زندگی‌ام نکرده‌ام. 🍃عابد گفت: بیا با هم به صومعه برویم و من حاجتی دارم برای من دعا کن. 🍂جوان به زور قبول کرد به صومعه رود و دعا کند. جوان پرسید: تو چرا خودت دعا نمی‌کنی برای خودت؟ 🍃عابد گفت: تو تاکنون سمت خدا نرفته‌ای خدا از تو برنگشته است و اگر دعا کنی مستجاب می‌کند ولی کار من زار است؛ از بس گناه کرده و توبه کرده‌ام دیگر خدا از من برگشته است. تو از خدا برگشته‌ای خدا سمت تو رو می‌کند ولی منِ بدبخت کارهایی کرده‌ام که خدا از من برگشته است. برای همین خواستم مرادعاکنی

✨﷽✨ ✅ داستان واقعی مرد تهرانی ✍وقتی امام زمان عج مسافرِ مینی بوس می شوند! 🔰وقتی جوابِ رَد را از آخرین پزشک متخصص هم شنید، آمد خانه و رو به همسرش کرد و گفت : «کارهایت را انجام بده تا عازم سفر کربلا بشویم،دکتر که فقط همین دکترهای خودمان نیستند...» بر اثر یک بیماری مرموز و ناشناخته بدنش لمس شده بود و قدرت حرکت نداشت مرد میانسال تهرانی،در همین تهران خودمان زندگی می کرد، شاید حدود ده پانزده سال قبل 🔷 بیست شبانه روز دعا و تضرع در کربلا هم کارساز نشد، تصمیم گرفتند به زیارت سامرا هم بروند،سوار مینی بوس شدند با دیگر همراهان و راهی سامرا، میانه ی راه،در بیابان های بی آب و علف عراق راننده مینی بوس توقف کرد، راننده جوان نسبتا قد بلندی کنار جاده دیده بود دست تکان می دهد،جوان هیبت خاصی داشت و لباس اعراب به تن،هنگام ورود دست به سینه گذاشت، خم شد و با فروتنی خاصی به تک تک مسافران نگاه کرد و سلام،«نشست صندلی پشت راننده، شروع کرد با نوای دلنشینی آرام آرام قرآن خواندن،کم‌کم توجه مسافران به او جلب شده بود... 💠 رو کرد به راننده و اورا به «اسم»صدا زد که فلانی چرا امسال مشهد نرفتی؟ راننده که سرگرم رانندگی اش بود، جواب داد قسمت نبود، جوان عربی گفت :«نه، نرفتی چون پول نداشتی،مقداری پول مقابل راننده گذاشت، این پول، رفتی آنجا سلام مارا به جد مان برسان...» 💚 مرد زیبارو آمد دو ردیف عقب تر،از مرد تهرانی که بخاطر لمس بودن دو صندلی را اشغال کرده بود خیلی خودمانی احوالپرسی کرد، سوال کرد چرا اینجوری نشسته ای؟ پاسخ داد:از کربلا می آیم، مریضم، درد دارم، نمی توانم...جوان عرب گفت : «می دانم، خیلی وقت هم هست که کربلا بودی، بعد دستی به پای مرد فلج کشید و به راننده گفت نگه دارید، من پیاده می شوم... 🌸 راننده مینی بوس به جوان عرب گفت اینجا که آبادی و خانه ای به چشم نمی خورد... جوان زیبارو گفت :من امشب اینجا هستم ... آنقَدَر مسافران را مجذوب کرده بود که زمان پیاده شدن همه‌ی آنهابرای بدرقه اش به پائین آمدند،همسر مرد بیمار وقتی اورا بیرون از ماشین دید، با تعجب از او پرسید! چطور تو آمدی با این پای لمس بیرون ماشین؟! مرد به خودش آمد و دید هیچ اثری از درد در بدنش نیست که نیست، مسافران وقتی ماجرا فهمیدند شروع کردند های های گریه کردن، صدای ناله ی یا صاحب الزمان تا ساعت ها در مینی بوس بلند بود... باز با گریه به آغوش تو برمی گردم؛ چون غریبی که خودش را برساند به وطن...

...زیر برف خوابیده است 🔶آیت الله فیروزآبادی رحمه الله تعالی: شبی برای نماز به مسجد جامع که نزدیک مدرسه ‌اش بود، رفت. هنگام بازگشت شخصی را دید که در کوچه، زیر برف خوابیده است. نزدش رفت و پرسید: چرا این جا خوابیده‌ ای؟ او در حالی که ناله می ‌کرد، گفت: جایی ندارم و رویم هم نمی ‌شود که به خانه کسی بروم؛ تب کرده ‌ام و حالم خیلی بد است. او را به حجره ‌اش برد و تا فردای آن شب از او پرستاری کرد. . 🔶چه کنم تا وقتی مُردم، راحت باشم؟ آیت الله فیروزابادی ضمن خاطره ای از دوران کودکی اش می گوید: «چهار ساله بودم همسایه ‌ای به نام غلامحسین داشتیم که از دنیا رفت. همراه پدرم در تشییع جنازه او شرکت کردم. جنازه را در گورستان دفن کردند. هنگام برگشت، از پدرم پرسیدم: چرا همسایه ‌مان را زیر خاک کردند؟ در پاسخ گفت: مُرد و خاکش کردند. گفتم: دیگر به خانه ‌اش نمی ‌آید؟ گفت: نه. گفتم: ما هم همین طور می ‌شویم؟ گفت: بله. از آن زمان تاکنون، در دنیا راحت نبودم. همیشه حادثه مرگ همسایه ‌مان به یادم می ‌آمد و ناراحتم می ‌کرد. برای گریز از این ناراحتی، از پدر و مادرم پرسیدم: چه کنم تا وقتی مُردم، راحت باشم؟ گفتند: انسان باید دروغ نگوید، کسی را اذیت نکند، مال کسی را نخورد، نمازش را بخواند روزه ‌اش را بگیرد و... . 🔶آیت الله حاج سید رضا فیروزآبادی، در ۱۴ مرداد ۱۳۴۴ در سن ۹۳ سالگی در تهران درگذشت و در مقبره‌ای در مسجد فيروزآبادي شهرري و در جوار بيمارستان فيروزآبادي قرار گرفته است به خاک سپرده شده است. . 🔶در سردر این بیمارستان با کاشی‌کاری‌های فیروزه‌ای رنگش در ضلع جنوب شرقی بیمارستان فعلی قرار داشت و بر آن این جمله نقش بسته است: . 🔶این مریض خانه وقف است بر فقرا و رعایا و غربا و بیچارگان، لعنت بر کسانی که تخلف نمایند.a

ماه مبارک رجب از ثوبان غلام پیامبر(ص) نقل شده که گفت: ما جمعی در خدمت پیامبر(ص) بجایی می رفتیم عبورمان به گورستانی افتاد، حضرت اندکی در میان قبرها بایستاد و سپس به راه افتاد. من عرض کردم توقف شما در قبرستان به چه خاطر بود؟ حضرت سخت گریه کرد و ما نیز محزون و گریه کردیم، سپس فرمود: ای ثوبان اینان در قبرهایشان معذّبند آنچنان که من ناله آنها را شنیدم و دلم به حالشان به رحم آمد و از خدا خواستم عذابشان را تخفیف دهد و خداوند اجابت فرمود و اگر اینها در ماه رجب روزه گرفته بودند، در قبرهایشان عذاب نمی شدند. عرض کردم: یا رسول اللّه روزه و عبادت در ماه رجب از عذاب قبر ایمنی می دهد؟ فرمود: آری سوگند به آنکه مرا به حق فرستاد هر مرد و زن مسلمانی که یک روز از رجب را روزه بدارد و یک شب آن را به عبادت برخیزد و جز رضای خدا نظری نداشته باشد عبادت هزار سال در نامه عملش ثبت گردد که روزهایش را روزه و شبهایش را به عبادت گذرانده باشد و... بحارالانوار، ج 49، ص 39. 🔺

گنجشکی_که_با_خدا_قهر_بود ! روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت. فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت: می آید ؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که دردهایش را در خود نگاه میدارد. و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست. فرشتگان چشم به لب هایش دوختند ... گنجشک هیچ نگفت ... و خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست. گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم، آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام. تو همان را هم از من گرفتي این طوفان بی موقع چه بود؟ چه می خواستی؟ لانه محقرم کجای دنیا را گرفته بود؟ و سنگینی بغضی راه کلامش را بست ... 🍃سکوتی در عرش طنین انداخت. 🍃فرشتگان همه سر به زیر انداختند. 🍃خدا گفت: ماری در راه لانه ات بود. 🍃باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند. 🍃آن گاه تو از کمین مار پر گشودی. 🍃گنجشگ خیره در خدائیِ خدا مانده بود... خدا گفت: و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی! اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود. ناگاه چیزی درونش فرو ریخت ... های های گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد ... قرآن کریم / سوره بقره / آیه 216 چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آنکه خیر شما در آن است؛ و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. و خدا می داند، و شما نمی دانی .

...لب به خنده 🔶پدرم (شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی) فرمود: « دیشب، در عالم رؤیا، مرحوم حاج شیخ عباس محدث قمی را دیدم که می گفت: بیا که ما در انتظار توایم. » . 🔶روز دیگر به رئیس بیمارستان فرمود: « مرگ من نزدیک است و اگر فوت من در این بیمارستان اتفاق افتد، ازدحام مردم، نظم اینجا را درهم خواهد ریخت، لذا مصمم شده ام که از بیمارستان به خانه روم. » . 🔶و اصرار رئیس در نگهداشتن ایشان سودی نبخشید و بالاخره به منزل یکی از ارادتمندان خود، آقای حاج عبدالحمید مولوی منتقل و بستری شدند. . 🔶رفته رفته اثر بهبودی در حال پدرم پدید آمد، اما ناگهان روز چهارشنبه حال ایشان به وخامت گرایید و دستهایشان متورم گشت و پزشکان از این تغییر حالت ناگهانی دچار تعجب شدند. دیگر کسی جز سادات اجازه عیادت پدرم را نداشتند. . خلاصه در آن وقت بود که اظهار داشتند: « من صبح یکشنبه خواهم مُرد. » . 🔶باری از ظهر پنجشنبه واپسین زندگانیشان تا روز یکشنبه که فوت خود را در آنروز پیش بینی فرموده بودند دیگر با کسی سخن نگفتند و پیوسته در حال مراقبه بودند. . 🔶شب جمعه بود که ناگهان سر از بالین برداشتند و دیده بر در گشودند و فرمودند: . « ای شیطان، بر من که سراپا از محبت علی(سلام الله علیه) پر شده ام، دست نخواهی یافت. » . 🔶ابیات زیر وصف حال و شرح مآل آن مرد بزرگ بود و خود نیز گاهگاهی به آنها ترنم می فرمودند: ای به ولای تو تولا ی من از خود و اغیار تبّرای من . سود تو سرمایه سودای من گر بشکافند سراپای من . جز تو نجویند دراعضای من ناد علیاً علیاً یا علــی . 🔶روز شنبه فرا رسید. زیر لب فرمودند: « کار رفتن را بر من دشوار گرفته اند و عتاب دارند: تو که حضور محضر حضرت رضا علیه السلام را در این جهان آرزو داشتی از چه رو گاه و بیگاه لب به خنده می گشودی؟ » . 🔶آری، حسنات الابرار سیّآت المقّربین. . 🔶بالاخره صبح روز یکشنبه و ساعت آخر عمر ایشان فرا رسید. به دستور پدرم گوسفندی به عنوان نذر حضرت زهراء سلام الله علیها قربانی گردید و یکی دو ساعت از طلوع آفتاب روز هفدهم شعبان سال ۱۳۶۱ هجری قمری گذشته بود که روح پاکش به جوار حق شتافت.

⭕️ ماجرای ﺧﺎﮐﺴﭙﺎﺭﯼ حافظ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ از دنیا می‌رود ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯار ﺑﻪ ﻓﺘﻮﺍﯼ ﻣﻔﺘﯽ ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ می‌ریزند ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﺩﻓﻦ ﺟﺴﺪ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﺭ ﻣﺼﻼﯼ ﺷﻬﺮ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ، به این ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺷﺮﺍﺏ‌ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﯽ‌ﺩﯾﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﺩﻓﻦ ﺷﻮﺩ. ﻓﺮﻫﯿﺨﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ برمی‌خیزند. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﮕﻮ ﻣﮕﻮ ﻭ ﺟﺮ ﻭ ﺑﺤﺚ ﺯﯾﺎﺩ، ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ می‌دهد ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﺎﻝ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺁﻣﺪ ﺑﺪﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﮐﺘﺎﺏ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﮐﻮﺩﮐﯽ می‌دهند ﻭ ﺍﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ‌می‌کند ﻭ ﺍﯾﻦ ﻏﺰﻝ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ‌می‌شود: «ﻋﯿﺐ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺯﺍﻫﺪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺳﺮﺷﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺖ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﻧﯿﮑﻢ ﻭ ﮔﺮ ﺑﺪ ﺗﻮ ﺑﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﺵ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﺩِﺭﻭَﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮐﺎﺭ ﮐﻪ ﮐﺸﺖ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﻃﺎﻟﺐ ﯾﺎﺭﻧﺪ ﭼﻪ ﻫﺸﯿﺎﺭ ﻭ ﭼﻪ ﻣﺴﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﭼﻪ ﮐﻨﺸﺖ» ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺣﯿﺮﺕ ﺯﺩﻩ می‌شوند ﻭ ﺳﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺰﯾﺮ می‌افکنند. ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺩﻓﻦ پیکر حافظ انجام می‌شود ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﻓﻆ «ﻟﺴﺎﻥ ﺍﻟﻐﯿﺐ» ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪ. s

#یک_داستان_یک_پند 760 🔳97/12/19 🌻مردی مزرعه‌ای آفتاب‌گردان کاشت و محصول را در چند گونی ریخت و در انباری خانه‌اش ذخیره کرد تا نزدیک عید گران‌تر شود و بفروشد. 🍃دزدی شب به انباری او زد و تمام آفتاب‌گردان‌ها را برد و در ته یکی از گونی‌ها، کمی از آفتاب‌گردان‌ها را رها کرد و دست نوشته‌ای به این مضمون گذاشت: زحمت یکساله‌ات برای من بود. این مقدار رو هم گذاشتم یک موقع نبری مصرفشان کنی؛ برو کشت کن سال بعد این موقع باز در خدمتم!!! 💦در روایت است، هر روز فرشته‌ای بین زمین و آسمان ندا می‌دهد: ای مردم بسازید برای ویران شدن و بزایید برای مردن و بگذارید دنیا را و بگذرید از مال دنیا برای بردن. ⛔️هر ساله جمع می‌کنیم و دزدِ نفس با خوردن و خوابیدن؛ زحماتمان را از ما می‌گیرد و می‌دزدد و ما آسوده برای سالِ بعد کار می‌کنیم و دو دستی نتیجه‌ی زحمات و تلاشمان را تحویل سارق ایام می‌دهیم و روزِ مرگ می‌بینیم چیزی برای خودمان باقی نگذاشته‌ایم و دریغ از هیچ انفاق و بخشش و عمل صالحی.