⚡️ حکایتی عجیب درباره اثر نماز استغاثه به حضرت زهرا 📚 گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۴۳۲. @seyyed_hossein_kashfi

⚡️پدرم امام باقر (علیه‌السلام) این گونه بود ... 🔻مقدمه سیره ائمه معصومین در مسائل گوناگون عبادی و اجتماعی و ... به عنوان معصوم و حجت خدا همیشه مورد توجه شیعیان بوده است، چرا که آنان «المثل الأعلی» و الگوی برتر هستند. سیره ائمه علیهم السلام گاهی توسط اصحاب آنان نقل شده و گاهی هم خود امام سیره امامی دیگر را برای شیعیان نقل کرده است که از این جهت حایز اهمیت ویژه ای است. 🔹امام جعفر صادق علیه‌السلام به مدت ۳۱ سال در محضر والدشان امام محمد بن علی الباقر علیه‌السلام بودند و روایات بسیاری از آن حضرت درباره سیره عملی امام باقر _ بیشتر با عبارت «کان أبي»_ نقل شده که به مناسبت شهادت امام باقر در چند پست تقدیم می گردد. @seyyed_hossein_kashfi

⚡️پدرم امام باقر (علیه‌السلام) اینگونه بود ... (۱) 🔻آداب دعا 🔹امام صادق (علیه‌السلام) نقل می‌کند: «کان أبی إذا طلب الحاجةَ طلبها عِند زَوالِ الشَمسِ فاذا ارادَ ذلک قدّم شیئاً فَتَصَدَّقَ به و شَمَّ شیئاً مِن طِیبٍ و رَاحَ اِلی المَسجِدِ دَعا فی حاجته بماشاءَ؛ 🔸 راه و روش پدرم بدین سان بود: هر زمان که حاجتی داشت، آن را در موقع زوال خورشید ـ ظهر شرعی ـ طلب می‌کرد، به این گونه که نخست، چیزی را صدقه می‌داد و عطر استعمال می‌کرد و راهی مسجد می‌شد و در آنجا دعا می‌کرد و از خداوند بر آورده شدن آن را درخواست می‌کرد». 📚 الکافي، ج۲ ص۵۷۷. @seyyed_hossein_kashfi

⚡️پدرم امام باقر (علیه‌السلام) اینگونه بود ... (۲) 🔻آداب دعا / ۲ 🔹حضرت صادق(علیه‌السلام) می‌ فرماید: «کانَ أبی إذا حَزَنَه اَمرٌ جَمَع النساءَ و الصّبیانَ ثُمَ دعا و اَمَنّوا 🔸پدرم سیره‌اش این بود که هر گاه پدیده‌ای ناگوار رخ می‌نمود که حضرت را غم و اندوه فرا می‌گرفت، زن‌ها و کودکان خویش را جمع و سپس به پیشگاه خدا دعا می‌کرد و آنان آمین می‌گفتند». 📚 الکافي، ج۲ ص۴۸۷. @seyyed_hossein_kashfi

⚡️پدرم امام باقر (علیه‌السلام) اینگونه بود... (۳) 🔻 دائم الذکر 🔹حضرت صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «کانَ أبی کثیر الذکر، لَقَد کُنتُ اَمشی مَعَه و اِنّه لَیَذکرُ اللهَ و آکل مَعَهُ الطعامَ و انه لیذکر اللهَ و کان یُحِدّث القَومَ و ما یَشغَلُه عَن ذکر الله و کنتُ أریَ لِسانَه لازقاً بحنکه یقول لا اله الا الله و کانَ یَجمعنا و یأمُرُنا بالذِکرِ 🔸روش پدرم بدین سان بود که خدا را بسیار یاد می‌کرد. من با او گاهی راه می‌رفتم و او مشغول ذکر بود. غذا می‌خورد و در آن حال به یاد خدا بود. با مردم سخن می‌گفت و در آن حال از ذکر حق غافل نمی‌شد. او دائماً زبانش به کامش چسبیده بود و ذکر لا اله الا الله را بر زبان جاری می‌کرد. گاهی ما را جمع می‌کرد و دستور می‌داد که به ذکر خدا بپردازیم». 📚 الکافي، ج۲ ص۴۹۸ @seyyed_hossein_kashfi

⚡️پدرم امام باقر (علیه‌السلام) اینگونه بود ...(۴) 🔻 صدقه 🔹امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرمایند : کان أبی اذا تَصَدَّقَ بشیءٍ وَضَعَهُ فی یَدِ السائلِ ثم ارتدّه مِنهُ فقَبّله و شَمَّهُ ثُمَّ رَدَّه فی ید السائل 🔸هر گاه پدرم چیزی را صدقه می‌داد، آن را نخست در دست شخص سائل قرار می‌داد، سپس آن را از او باز پس می‌گرفت، آن  گاه آن چیز را می‌بوسید و می‌بویید و مجدداً در دستان سائل می‌نهاد. 📚 الکافي، ج۴ ص۸. @seyyed_hossein_kashfi

⚡️پدرم امام باقر علیه‌السلام اینگونه بود ... (۵) 🔻 صدقه روز جمعه 🔹 امام صادق(علیه‌السلام) می فرمایید: كَانَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَقَلَّ أَهْلِ بَيْتِهِ مَالاً وَ أَعْظَمَهُمْ مَؤُنَةً قَالَ وَ كَانَ يَتَصَدَّقُ كُلَّ جُمُعَةٍ بِدِينَارٍ وَ كَانَ يَقُولُ اَلصَّدَقَةُ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ تُضَاعَفُ لِفَضْلِ اَلْجُمُعَةِ عَلَى غَيْرِهِ مِنَ اَلْأَيَّامِ 🔸پدرم دارايى‌اش از همۀ خويشاوندان كمتر و مخارجش از همه آنان بيشتر بود، با این حال در هر جمعه يك دينار صدقه مى‌داد و مى‌فرمود: پاداش صدقه در روز جمعه چند برابر است، زيرا روز جمعه بر ساير روزهاى هفته برترى دارد. 📚 ثواب الأعمال ج ۱، ص ۱۸۵. @seyyed_hossein_kashfi

⚡️پدرم امام باقر (علیه‌السلام) اینگونه بود ...(۶) 🔻از طهارت و نجاست سؤال نمی‌کرد 🔹 امام صادق (علیه‌السلام) می فرمایید: «كَانَ أَبِي يَبْعَثُ بِالدَّرَاهِمِ إِلَى اَلسُّوقِ فَيُشْتَرَى لَهُ بِهَا جُبُنّاً، فَيُسَمِّي وَ يَأْكُلُ وَ لاَ يَسْأَلُ عَنْهُ» . 🔸زندگی پدرم بدین سان بود که پولی میفرستاد تا از بازار برایش پنیر بخرند. سپس بسم الله میگفت و آن را میخورد و درباره طهارت و نجاست آن پرس‌وجو نمی‌کرد. 📚 قرب الإسناد ج ۱، ص ۱۹ @seyyed_hossein_kashfi

⚡️نزع روح 🔻حکایتی از مکاشفه عالم ربانی مرحوم آیت الله سید مهدی کشفی، به نقل از مرحوم آیت الله العظمی اراکی: 🔹آقاى سيّد مهدى كشفى پسر آقا سيّد ريحان اللّٰه كشفى، ونوۀ آقا سيّد جعفر كشفى كه از بروجرد بودند و در كوچۀ ما منزل داشت. آقا سيّد مهدى با دايى يا دايى زادۀ آقاى طالقانى به نام آقا سيّد محى الدين پيش بنده مكاسب مى‌خواندند. او در اواخر عمر از خصيصين و مخصوصين آقا ميرزا جواد آقا شد. به درس او خيلى علاقه‌مند بود و رفت و آمد زياد با ايشان داشتند وبه او اخلاص ومودّت مى‌ورزيد. 🔸ايشان نقل كرد كه يك شب در خانه خودم در اطاق خوابيده بودم، ديدم يك صداى حزين و جگر سوزى از حياط‍‌ مى‌آيد، از بس محرّق القلب بود، هراسان از خواب برخواستم كه چه خبر است‌؟ رفتم در را باز كردم ديدم در اين حياط‍‌ ما كه به اين كوچكى است يك كاروانسراى بزرگ است ودور تا دورش حجره مى‌باشد وصدا از يك حجره مى‌آيد. دويدم پشت حجره هر كار كردم در باز نشد، از شكاف در نگاه كردم. ديدم يكى از رفقاى ما كه اهل بازار تهران است افتاده و سنگ آسيابى بزرگى روى او چيده‌اند ويك شخص بد هيبت از آن بالا توى حلقوم دهان او عمليّاتى مى‌كند واو از زير دارد صدا مى‌زند. نا راحت شدم هر چه كردم در باز نشد، هر چه التماس كردم به آن شخص كه چرا با رفيق ما اين گونه رفتار مى‌كنى! اصلاً جواب نداد و حتى نگفت تو كه هستى‌؟ آن قدر ايستادم كه خسته شدم. بر گشتم خيلى وضع بدى بود. آمدم توى رختخواب ولى خواب از سرم بكلى پريد نشستم تا صبح شد. حال نماز خواندن نداشتم تندى رفتم در خانۀ ميرزا جواد آقا ودر زدم، به آقا گفتم: من همچو چيزى ديدم. گفت: شما مقامى پيدا كرده‌ايد؛ اين مكاشفه است، آن شخص در آن ساعت نزع روح مى‌شد. من تاريخ را ياد داشت كردم. بعد نامه آمد كه آن رفيق در همان ساعت فوت كرده است». 📚آیت الله اراکی یک قرن وارستگی، جلد۱، صفحه ۱۵۱. @seyyed_hossein_kashfi

⚡️شبهه حکمیه یا موضوعیه 🔻آیة الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنكرانی از والدشان مرحوم آیةاللــه العظمی شیخ محمد فاضل لنكرانی نقل می‌كند: 🔹«در ایران از جامع الأزهر زیاد  شنیده بودیم. از این رو در مصر با آقای شاه‌آبادی و آقای طباطبایی تصمیم گرفتیم كه به جامع الأزهر برویم و آنجا را از نزدیك ببینیم. یك روز به آنجا رفتیم. ساختمانی بسیار قدیمی داشت. وارد ساختمان الأزهر شدیم و آنجا حلقه درسی بود كه شیخ پیرمردی فقه تدریس می‌كرد. ما سه نفر در جلسه درس نشستیم. موضوع بحثش حكم شك در مسأله‌ای بود. من وسط درس سؤال كردم كه این شك در شبهۀ حكمیه است یا شبهۀ موضوعیه؟ اما گویا این مطلب برایش تازگی داشت و لذا مجبور شدم كه فرق بین شبهه حكمیه و موضوعیه را برایش توضیح دهم. اشكال را دنبال نكردم تا درس تمام شد. شیخ به طرف ما سه نفر آمد و از ما دعوت كرد تا به اتاقش برویم. سپس با اصرار بسیار زیاد از ما خواست كه بمانید و در اینجا درس بدهید و برای شما كرسی فقه جعفری قرار می‌دهیم». 📚 حدیث نصر، ص۶۰۱. ⬅️ ۲۶ خرداد سالگرد ارتحال مرجع عالیقدر آیة الله العظمی فاضل لنکرانی @seyyed_hossein_kashfi

⚡️دو علت برای روزه نگرفتن در روز عرفه 🔻رَوَى حَنَانُ بْنُ سَدِيرٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ صَوْمِ يَوْمِ عَرَفَةَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّهُمْ يَزْعُمُونَ أَنَّهُ يَعْدِلُ صَوْمَ سَنَةٍ قَالَ كَانَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ لاَ يَصُومُ قُلْتُ وَ لِمَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ: [۱. قدرت بر دعا] يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمُ دُعَاءٍ وَ مَسْأَلَةٍ فَأَتَخَوَّفُ أَنْ يُضْعِفَنِي عَنِ اَلدُّعَاءِ وَ أَكْرَهُ أَنْ أَصُومَهُ [۲. احتیاط] وَ أَتَخَوَّفُ أَنْ يَكُونَ يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمَ اَلْأَضْحَى وَ لَيْسَ بِيَوْمِ صَوْمٍ 🔹حنان بن سدير، از پدرش روايت كرده است كه گفت: از او -يعنى از امام ابو جعفر باقر عليه السّلام در بارۀ روزۀ روز عرفه سؤال كردم، و گفتم: فدايت شوم، مردم مى‌پندارند كه آن برابر با روزه يك سال است. امام فرمود: پدرم آن روز را روزه نمى‌داشت، گفتم: چرا فدايت شوم‌؟ فرمود: ۱. روز عرفه روز دعاء و مسألت است، لذا من بيم آن دارم كه روزه مرا از دعا ناتوان سازد، و خوش ندارم كه آن را روزه بدارم، ۲. و بيم آن دارم كه روز عرفه روز اضحى باشد، و آن، روز روزه داشتن نيست. 📚 من لا يحضره الفقيه، ج ۲، ص ۸۸ @seyyed_hossein_kashfi

⚡️ اصول دین پنج بود 🔻 استاد معظم حاج سید محمدجواد شبیری زنجانی دامت برکاته 🔹اصول دین ۵ تا است. البته برخی آن را ۳ تا دانسته‌اند که صحیح نیست و از سخنان عوامانه برخی از روشن‌فکران است. اصول دین ۵ تا است. هر کس یکی از این ۵ اعتقاد را نداشته باشد مسلمان نیست. از زمان قدیم، یکی از ویژگی‌های مهم امامیّه آن بوده که امامت را اصل دین می‌دانسته‌اند، و هر کس قائل به آن نبوده است را مسلمان نمی‌دانسته‌اند. 🔸مرحوم شیخ مفید در اوائل المقالات بیان کرده است: «واتفقت الإمامية على أن من أنكر إمامة أحد الأئمة وجحد ما أوجبه الله تعالى من فرض الطاعة فهو كافر ضال مستحق للخلود في النار» اوائل المقالات، ج۱، ص۴۴. 🔹البته این کفر، کلامی است. یعنی روز قیامت در عداد مسلمانان محشور نمی‌شوند. مساله کفر فقهی، بحث دیگری است. در فقه، کفر در مقابل اسلام است. در کلام، کفر در مقابل ایمان است. از جهت روایات نیز این مساله روشن است. هم از آن جهت که ایمان شرط احکام فقهی نیست و هم از آن جهت که ایمان شرط نجات است، هر دو مساله در روایات روشن است. 🔸 از جهتی امامت از اصول دین است. از طرف دیگر فروع دین را ۱۰ مورد شمرده‌اند، که تولّی و تبرّی نیز جزء آنها است. در جمع بین این‌دو جناب آیة الله والد بیان کرده‌اند که ولایت، یک حیثیّت اعتقادی دارد و یک حیثیّت عملی. تولّی و تبرّی، فعل خارجیِ مبرز اعتقاد است. آن فعل خارجی، -به شرط آنکه تقیه نباشد- واجب است، و باید اظهار شود، ولی امر اعتقادی تقیه‌بردار نیست، و امر قلبی است. 📚 خارج فقه زکات، اول اردیبهشت۱۴۰۳ @seyyed_hossein_kashfi