🌿 زیارت چیست و زائر کدام است؟
زیارت کردن یعنی به دیدار شخص بزرگ و محترمی رفتن. از همین روی به کسی زائر می‌گویند که توفیق دیدار چنین شخصیتی را یافته باشد. البته این زیارت و دیدار می‌تواند به صورت ظاهری انجام گردد یا اینکه یک تشرف و دیدار باطنی و درونی نصیب شخص زائر شود. 🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
🌿 از کجا می‌توان دریافت که توفیق زیارت شامل حال کسی گردیده است؟ برای اینکه پاسخ این سؤال قدری روشن گردد، در نظر بگیرید که به مناسبت خاصی به دیدار یکی از دوستان، آشنایان با بزرگان شهر رفته اید. پس از آنکه این دیدار انجام شد، شما خود را در شرایط تازه ای حس می‌کنید. حال یا مشکلی داشته اید و آن شخص مورد ملاقات، مشکل شما را مرتفع نموده، یا بر اثر دیدار دوستان و بستگان، فشارهای مختلف زندگی بر طرف گردیده است. در مورد دیدار علماء و شرکت در جلسات اهل علم و فضیلت نیز این احساس به انسان دست می‌دهد که قدری به دانش و معرفتش افزوده شده است. به عبارت دیگر هر نشست و برخواستی یک نوع آثار و تبعات خاصی را به دنبال خواهد داشت. 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
🌿🌿 زیارت چیست و زائر کدام است؟
در مورد زیارت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام نیز وضعیت به همین قرار است. اگر کسی خواست تشخیص بدهد که زیارت او قبول شده است یا خیر؛ باید به خود بنگرد و ببیند که آیا ذرهای از ویژگی‌های شخصیتی اهلبیت علیهم السلام در وجود او تجلی یافته است؟
اگر آثار منش و شخصیت امامان در شخصی ظاهر شده باشد، آن شخص با یقین کامل می‌تواند خود را زائر امام معصوم بنامد و بداند که مشمول سخن امام صادق علیه السلام که فرمودند:
مَنْ زَارَنَا فِی مَمَاتِنَا فَکَأَنَّمَا زَارَنَا فِی حَیَاتِنَا ،هر کس ما را پس از مرگمان زیارت کند، گویا در حال حیات زیارتمان کرده است» همانگونه که اگر کسی بخواهد ببیند که آیا نمازش در پیشگاه پروردگار قبول شده است؛ باید به خود نگاه کند و ببیند که آیا ذره ای از گناه و معصیت دور شده است؟
🥀🥀🥀🥀🥀
🌿 السلام السلام علیک یا اباعبدالله اباعبدالله کنیه امام حسین علیه السلام می‌باشد. در عرب مرسوم بوده که افراد را با کنیه آنها صدا می‌زده اند. به عبارت دیگر شخص را با نسبت پدر، مادر یا فرزندش یاد می‌کرده اند. اعراب معمولأ کنیه را به نحوی انتخاب می‌کردند که ذکر آن موجب انتقال ذهن گردد و صاحب کنیه مشخص شود. از طرف دیگر با توجه به حساسیت فرزند پسر برای اعراب، نسبت فرزند پسر در کنیه، بسیار مرسوم بوده است. حتی در موارد بسیاری می‌بینیم که اعراب از کودکی شخصی را به نسبت فرزندش می‌خوانده اند و این بدان معنی بود که از قبل نام یکی از فرزندان آن شخص تعیین شده است. برای مثال وقتی به کسی أبا الحسن می‌گفتند که یا فرزندی به نام حسن داشت یا مایل بود که نام یکی از فرزندانش را حسن بگذارد.🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
امام حسین علیه السلام را از آن جهت اباعبدالله (پدر بنده خدا) نامیده اند که ایشان در مقام بندگی پروردگار به نقطه اوج و کمال رسیده اند. 🥀🥀🥀🥀🥀
چرا که اگر امام حسین علیه السلام نبودند امروزه هیچ کس خداوند متعال را نمی شناخت و او
را عبادت نمی کرد:
به عبارت دیگر قیام امام حسین علیه السلام در برابر انحراف حاکمان جور و مردمان دنیا پرست، موجب احیای دین و توجه دوباره مردم نسبت به حق و حقیقت گردید و از این جهت امام حسین ال نسبت به شیعیان و مسلمانان و به طور کلی نسبت به تمامی حقیقت طلبان عالم جنبه پدری پیدا کرده اند. همچنان که طبق حدیث شریف أَنَا وَ عَلِیُّ أَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ [۲] پی🌷🌷🌷🌷