eitaa logo
شین حا الف...
550 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
528 ویدیو
53 فایل
مسیرهای طولانی را فقط شوق و علاقه درمان می‌کند و یک زمزمه‌ی آرام از تو گفتن و شنیدن و یک قلبِ‌زیبا برای تکیه دادن... #امام_زمان 📲 توسط ادمین اداره می‌شود. ✍️ انتقادات و پیشنهادات: التماس دعا
مشاهده در ایتا
دانلود
شین حا الف...
هذا قلبي، عندما يشعر بأنه ميت سأحييّه بالسلامة عليك این قلب من هر وقت احساس مُرده بودن می‌کند، با سل
کل قطره دم يجری بشريانی تهتف باسمک ياحسين❤️ هر قطره خونی که در رگ‌هاي من جاری است، ندای يا حسين سر می دهد. @sh_hosein
و کما یکون قلبُک تکون الدُنیا فی عینیک قلبت هر شکلی باشد دنیا آن گونه به چشمت می آید... ‌‌ ‌‌‌‌‎‌‌ @sh_hosein
📜شرح برخی از فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز: وَ قَدْ جَرَتْ مَقَادِيرُكَ عَلَيَّ يَا سَيِّدِي فِيمَا يَكُونُ مِنِّي إِلَى آخِرِ عُمْرِي مِنْ سَرِيرَتِي وَ عَلانِيَتِي وَ بِيَدِكَ لا بِيَدِ غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَ نَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضَرِّي؛ و اى خداى من قضا و قدر تو بر من تا پایان عمر خواه نهان و خواه آشكار جارى شده است و زیادى و نقصان و نفع و ضرر من به دست تو است نه به دست دیگرى. 📝مدیریّت و ربوبیّت تكوینى الهى: ویژگى خداوند كه در اینجا مورد اشاره واقع شده مدیریّت و ربوبیّت تكوینى او است كه به دو صورت ذكر شده است: 🔻اوّل: «وَ قَدْ جَرَتْ مَقَادِيرُكَ عَلَيَّ يَا سَيِّدِي فِيمَا يَكُونُ مِنِّي إِلَى آخِرِ عُمْرِي مِنْ سَرِيرَتِي وَ عَلانِيَتِي» قضا و قدر تو تا آخر عمر خواه به‌صورت آشكار و خواه پنهان بر من جارى است.  یعنى این‌گونه نیست كه تو فقط نسبت به من و جهان آگاه باشى و هیچ‌گونه فعالیتى انجام ندهى، بلكه امور عالم و از جمله امور من به دست تو تقدیر و مهندسى مى‌شود. من در مسیر مقدرات تو هستم. جالب آن‌كه انجام مقدّرات به عنوان جریان و با عبارت «جرت» بیان شده است؛ چرا كه مربوط به مقام اجرا و سامان‌دهى است، پس مقدّرات باید جریان پیدا كنند. این تقدیر در گذشته، حال و آینده وجود دارد و از آغاز تا انجام عمر انسان را در بر مى‌گیرد و همه امور پنهانى و آشكار را تحت برنامه‌هاى اندازه‌گیرى شده و دقیقِ خدا قرار مى‌دهد. 🔻دوّم: «وَ بِيَدِكَ لا بِيَدِ غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَ نَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضَرِّي»؛ یعنى درست است كه مقدرات انسان طراحى و برنامه‌ریزى شده است، ولى تا به مقام عمل نرسیده، مى‌توانى آن را تغییر بدهى و تغییر آن به دست تو است و هیچ‌كس دیگر نمى‌تواند در آن تصرّف كند. افزایش وكاهش و سود و زیان من تنها و تنها در دست تو مى‌باشد. پس روشن شد كه انسان با توجه به این موضوعات با خدا مناجات مى‌كند. موضوعاتى مثل؛ بى‌لیاقتى او، علم خداوند نسبت به او و این‌كه همه مقدّرات او به دست پروردگار است. @sh_hosein
💠علت فرسودگی و زمین گیر شدن انسان اگر کسی از زندان دنیا بگریزد انسان مقتدری می شود. دنیاست که انسان رافرسوده می کند. حب دنیاست که انسان را زمین گیر می کند. لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ انَّا قَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا... شما را چه میشود که چون به شما می گویند فِي سَبِيلِ اللهِ کوچ کنید، مهاجرت کنید حرکت کنید و هجوم ببرید .. اثاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ؛ سنگین میشوید و به زمین می چسبید؟ انسان متعلق به دنیا را به وسیله ای تشبیه میکند که از بس بار دارد زور میزند ولی نمیتواند حرکت کند؛ یعنی حب دنیا هرچه بیشتر باشد، انسان را سنگین تر و به دنیا وابسته تر می کند. حب دنیا باری بر دوش انسان است. اگر باری که بر دوش کسی است سنگین باشد، به زانو در می آید، نفس میزند، اما پیش نمی رود. حالا اگر کسی این کوله بار را زمین گذاشته باشد به دور پرتاب کرده باشد، از حب دنیا خسته شده باشد این شخص سبک بال است؛ بال میگیرد و تحرک دارد. او میتواند اقدام کند و تصمیم بگیرد؛ می تواند فعالیت کند؛ می تواند وجودش را نشان دهد و بدرخشد. 📚مربی و تربیت، آیت اللّه حائری شیرازی @sh_hosein
شین حا الف...
بکُل ثانية من ثواني الحياة، أحبک... در هر لحظه از لحظات زندگی، دوستت دارم! @sh_hosein
إن الحياةَ بدون الحُسين خاويةْ حرام باد مرا زندگی بدون ‏ز لحظه‌ای که نشد خرج او پشیمانم... @sh_hosein
خداوند همه چيز می شود همه كَس را. به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهيز از معامله با ابليس. بشوييد قلب‌هايتان را از هر احساس ناروا! و مغزهايتان را از هر انديشه خلاف، و زبان‌هايتان را از هر گفتار ناپاك، و دست‌هايتان را از هر آلودگی در بازار... و بپرهيزيد از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها! چنين كنيد تا ببينيد كه خداوند، چگونه بر سفره‌ ی شما، با كاسه‌ی خوراك و تكه‌ای نان می نشيند و "در كوچه‌های خلوت شب با شما آواز می خواند"  مگر از زندگی چه می خواهيد، كه در خدایی خدا يافت نمی شود، كه به شيطان پناه می بريد؟ كه در عشق يافت نمی شود، كه به نفرت پناه می بريد؟ كه در سلامت يافت نمی شود كه به خلاف پناه می بريد؟ مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید که انسانیت را پاس نمی دارید ؟! صدر المتألهین @sh_hosein
Entekhab-Salehan-www.Ziaossalehin.ir-jelde01.pdf
448K
📚مجموعه کتاب‌های انتخاب صالحان 📜جلد اول: واجب سیاسی 📖برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری حفظه الله درباره اهمیت انتخابات، انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی @sh_hosein
💠تقرب الی اللّٰه، اولین ثمره اعتقاد به حضرت ولی عصر در قضیه ولادت آن بزرگوار و اعتقادی که به این حقیقت است، اگر انسان در دو ناحیه و در دو جهت جستجو کند، آثار عظیمی را مشاهده می کند: ✍اول، از جهت معنوی و روحی و تقرب الى الله و جهات تکامل فردی انسان است. کسی که اعتقاد به این مسئله دارد، چون با مرکز تفضلات الهی و نقطه اصلی و کانون اشعاع رحمت حق، رابطه‌ای روحی برقرار کند، توفیق بیشتری برای برخورداری از وسایل عروج روحی و تقرب إلى الله دارد. به همین خاطر است که اهل معنا و باطن، در توسلات معنوی خود، این بزرگوار را مورد توجه و نظر دائمی قرار میدهند و به آن حضرت توسل می‌جویند و توجه می‌کنند. نفس پیوند قلبی و تذکر و توجه روحی به آن مظهر رحمت و قدرت و عدل حق تعالی، انسان را عروج و رشد می‌دهد و وسیلهٔ پیشرفت انسان را - روحاً و معناً - فراهم می‌کند. این، یک میدان وسیع است. هر کس که در باطن و قلب و دل و جان خود، با این بزرگوار مرتبط باشد، بهره خودش را خواهد برد. البته، توجه به کانون نور باید توجه حقیقی باشد. لقلقه زبان در این زمینه، تأثیر چندانی ندارد. اگر انسان، روحاً متوجه و متوسل شد و معرفت کافی برای خود به وجود آورد، بهره خودش را خواهد برد. این، یک میدان فردی و تکامل شخصی و معنوی است. @sh_hosein
هرانسان حامل یک کربلاست عاشورا انسان را به انسان معرفی کرد. آنچه در اشقیای کربلا بود در همه موجود است، آنچه در شهدای کربلا بود نیز در همه موجود است. هر انسان حامل کربلاست هر وقت حق میگوید و برای حق کار میکند امام حسین وجودش را بر کُرسی خلافت پذیرفته است و هر وقت غَضَب و شهوت و آز را ترجیح میدهد یزید وجود خود را بر کرسی نشانده است. @sh_hosein
📜شرح برخی از فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز: اِلهی اِنْ حَرَمْتَنی فَمَن ذَا الَّذی یَرْزُقُنی وَ اِنْ خَذَلْتَنی فَمَنْ ذا الَّذی یَنْصُرُنی؛ خداوندا، اگر تو مرا محروم سازى، پس چه كسى مرا روزى مى‌دهد و اگر تو مرا رها كنى پس چه كسى مرا یارى مى‌كند؟ 📝براى توضیح این فراز از مناجات ذكر دو مقدمه لازم است: 👈در مقام بحث و گفت و گوى اعتقادى عادت داریم كه مطلب خود را با استدلال و برهان فلسفى و ریاضى ثابت كنیم و گاهى ممكن است سخن خود را به هر شكل ممكن به كرسى نشانده و طرف مقابل را وادار به پذیرش آن كنیم. روش اوّل را برهان و روش دوم را جدل مى‌گویند و هدف از آن دو قانع كردن طرف مقابل است. ولى گاهى با زبان عذرخواهى با یك دوست صمیمى سخن مى‌گوییم، این‌جا دنبال بهانه‌اى مى‌گردیم تا طرف مقابل با لطف و محبّت خود از خطا و اشتباه ما صرف‌نظر كند. عالم محبّت، زبان خاصى دارد. این زبان برهان و استدلال و جدل نیست. این نه اولتیماتوم است كه خدا را تهدید كند و نه كلاس درس فلسفه و ریاضیات و مناظره و جدل؛ بلكه مقام معاشقه است. زبان دلال است نه جدال. در زبان دلال گاهى حالت انبساط است و گاهى انقباض. انسان گاهى براى خودش و دیگران دعا مى‌كند. حال دلال كه در دعاى افتتاح؛ مُدِلاّ عَلَیْكَ فیما قَصَدْتُ فیهِ آمده است، حال بچّه‌اى است كه نزد مادر خود ناز مى‌كند. كسى كه آلوده به گناهان و آلودگى‌هاست این لیاقت را ندارد كه در پیشگاه الهى و در محفلى كه صالحان و انبیا و اولیاعلیهم السلام حضور دارند حاضر شود و چون خودش از عهده پاك كردن آن گناهان بر نمى‌آید و مى‌خواهد در آن جمع حاضر شود، دیگر جاى استدلال و برهان و احتجاج نیست تا بخواهد بر اساس برهان، استدلال و یا طبق مقبولات و مشهورات، جدل كند كه خدا باید مرا بیامرزد، بلكه جاى عذرخواهى و تمسّك به صفات الهى است. تقریباً نیمى از مناجات شعبانیه مشتمل بر همین تمسّكات و عذرخواهى‌ها و بهانه‌جویى‌ها است تا انسان خود را سزاوار آمرزش قلمداد كند تا پس از آن نوبت به درخواست‌هاى دیگر برسد؛ كسى كه سر و وضع آلوده و كثیف و متعفّن دارد و مى‌خواهد وارد یك جمع محترم شود، باید ابتدا براى تعویض لباس و استحمام و تغییر وضع موجود خود تمنّا و خواهش كند. 👈بر اساس ادلّه عقلى و روایات توحیدى و نهج‌البلاغه و معارف اسلامى، هیچ‌گاه در ذات خداوند تغییرى ایجاد نمى‌شود. پس خشنودى و غضب پروردگار معلول چیزى نیست و با بندگان به زبان محاوره صحبت می‌کند. پس از ذكر دو مقدمه‌اى كه بیان شد اوّلا: زبان مناجات غیر از استدلال و جدل و مانند آن‌ها است‌ و ثانیاً: خداوند با انسان‌ها به زبان محاوره سخن گفته است وگرنه رضا و غضب او معلول چیزى نیست. 📝در این فراز از مناجات شعبانیه عرض مى‌كنیم: خداوندا، اگر مرا از رحمت خود محروم كنى چه كسى مى‌خواهد به من چیزى ببخشد؟ مگر كسى هست كه بتواند به من چیزى ببخشد؟ اگر مرا در چنگ دشمن رها كنى آیا كسى هست كه بتواند مرا برهاند؟ اگر تو مرا یارى نكنى پس چه كسى مى‌تواند مرا یارى كند؟ بنابراین در مقام عذرخواهى و تقاضاى رحمت و بخشش (نه طلب‌كارانه) خود را مشمول رحمت و مستحق یارى خدا مى‌كنیم. وقتى خود را كوچك دیدیم و درخواست عطوفت و رحمت كردیم، لایق شمول لطف خدا مى‌گردیم و علاوه بر پاك شدن از آلودگى‌هاى گناه، گنجایش درك رحمت الهى را پیدا مى‌كنیم. @sh_hosein