علامه امینی درباره نگارش کتاب الغدیر می‌فرماید: آن وقت‌ها در نجف نه پنکه بود و نه وسایل سردکننده دیگر، در آن شرایط سخت من هر روز برای مطالعه به حسینیه شوشتری‌ها می‌رفتم، که تعدادی کتب ارزشمند کهن در آن یافت می‌شد زمانی‌که کتابخانه تعطیل می‌شد به کتاب‌دار می‌گفتم مطالعه من هنوز تمام نشده‌است. تو اگر می‌خواهی بروی برو ولی اجازه بده من بمانم و درب حسینیه را می‌بست و می‌رفت و مرا در کتابخانه تنها می‌گذاشت من ساعت‌های دراز روی کتاب‌ها می‌افتادم، مطالعه می‌کردم و یادداشت برمی‌داشتم. غرق شدن در مطالعه مرا به کلی از گذشت زمان غافل می‌ساخت، تنها از زمانی به خود می‌آمدم که می‌دیدم فرشی که روی آن نشسته‌ام از ریزش مداوم عرق کاملاً خیس‌شده بود و بدنم همچون بیمار تب زده از گرمای شدید فضای بسته کتابخانه یکپارچه آتش می‌کند! #علامه_امینی #کتاب_الغدیر @sh_hosein