چند روزی که از به دنیا آمدن حضرت عباس علیه السلام گذشته بود، زینب کبری علیها السلام در حالیکه قنداقه ابالفضل العباس را در آغوش داشت، خدمت امیرالمومنین آمد و عرض کرد: از آن وقتی که این نوزاد به دنیا آمده، قلب خود را وابسته و متعلق او می‌بینم. امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: چون او کفیل (حافظ و نگهبان) توست. زینب کبری علیهاالسلام عرض کرد: کفیل من!؟ مولا فرمود: آری، اما تو از او جدا می‌شوی و او از تو نیز مفارقت می‌کند. عقیله بنی هاشم عرضه داشت: آیا او مرا رها می‌کند یا من از او جدا می‌شوم؟ مولا علی علیه السلام فرمودند: بلکه تو از او جدا می شوی اما نه در آن حال که او زنده باشد؛ بلکه در آن هنگام که برادرت اباالفضل روی زمین گرم و سوزان با دستهای جدا از بدن و فرق دو تا از ضرب عمود آهنین، افتاده باشد. در این لحظه زینب کبری سلام الله علیها با صدای بلند فریاد زد: «واعباساه» مولدالعباس بن علی ص۵١ چهره درخشان عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری علیها السلام ص۴۴ #میلاد_حضرت_عباس #ماه_شعبان @sh_hosein

امام علی علیه‌السلام خطاب به حضرت ابوالفضل علیه‌السلام فرمود: وَلَدی وَ سَتَقرُّ بکَ فی یوم القیامة. به زودی چشمم در قیامت به وسیله‌ وجود تو روشن می‌شود. 📚معالی السبطین مازندرانی، ج۱، ص۴۵۴ #میلاد_حضرت_عباس علیه‌السلام #ماه_شعبان @sh_hosein