eitaa logo
ختوم و اذکار مجرب
169 دنبال‌کننده
267 عکس
73 ویدیو
55 فایل
انواع دعاها و ختوم مجرب دعاهای ازدواج رزق ثروت حاجت شفای بیمار ذکر کانال مختص انواع ختوم و اذکار مجرب @shabejomeh کانال مختص نمازهای حاجت و رزق و روزی و توسل @hajatha کانال مختص دعاهای رزق و روزی و ثروت @doaservat
مشاهده در ایتا
دانلود
سفیرِ«من» نزدِ «حُسین»، «سفیرِ حُسین»! 🎙آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه: جهت رفع مشکلات و برآورده شدن حوائج به نیّت باب الحوائج، حضرت مُسلم علیه السلام، بعد از نماز صبح، سوره «یس» و سپس این دعا را بخواند: « سُبحانَ المُفَرَّجُ عَن کُلِّ مَهمُوُم سُبحانَ المُنَفَّسُ عَن کُلِّ مَدیُون سُبحانَ مَن جَعَلَ خَزائِنُهُ بَینَ الکافِ وَ النُّون اِنَّما اَمرُهُ اِذا اَرادَ شَیئاً اَن یَقوُلُ لَهُ کُن فَیَکوُن فَسُبحانَ الَّذی بِیَدِهِ مَلَکُوت کُلّ شَی وَ اِلَیهِ تُرجَعُون؛ یا مُفَرِّجَ الغَمِّ، فَرِّج ». 📚نسیم های گره‌گشا، ج ١، نسیم ۴١١. 🎙بزرگی می‌فرمود: زيارت حضرت «اباعبدالله» از زبان حضرت «مُسلم» قطعاً «قبول» است، یعنی خواندن «زيارت عاشورا» به نیابت آن بزرگوار قطعاً مستجاب است؛ لذا از زبان «ايشان» خطاب به سیدالشهداء سلام الله علیه[زيارت عاشورا] بخوانيد. 📚نسیم های گره‌گشا، ج ٢، ص ٣۶٨. 💐به پیشگاه سفیر الحسین حضرت مسلم بن عقیل سلام الله علیه صلواتی هدیه بفرمائید به امید شفاعت ما نزد سیدالشهداء سلام الله علیه. @mojtabatehrani_ir @salavatnameh
هرگاه از ستم سلطانی بیمناک می‌شد امام صادق (علیه‌السلام) به این مضمون روایت فرمودند که: جد من علی بن الحسین (علیهماالسلام) می‌گوید: هر کس از ستم یا شدت تجبـّر سلطانی بیمناک باشد، بگوید: اَللّٰهُمَّ احْرُسْنِی بِعَیْنِكَ الَّتِی لاٰتَنٰامُ، وَاکْنُفْنِی بِرُکْنِكَ الَّذِی لاٰیُرَامُ، وَاغْفِرْ بِقُدْرَتِكَ عَلَیَّ فَلاٰ أَهْلَكَنَّ وَأَنْتَ رَجَائِی، فَکَمْ مِنْ نِعْمَةٍ قَدْ أَنْعَمْتَ عَلَیَّ، قَلَّ عِنْدَهَا شُکْرِی، وَکَمْ مِنْ بَلِیَّةٍ ابْتَلَیْتَنِی قَلَّ لَكَ عِنْدَهَا صَبْـرِی . خداوندا مرا نگهبان باش با چشمت که به خواب نرود، و مرا حمایت کن با قدرتت که بدان دستـرسی نباشد، و بیامرز به قدرتت مرا که هلاک نشوم در حالی که تو امید من هستی، و چه بسیار نعمتی که بخشیدی بر من، و سپاسگزاری‌ام در مورد آن اندک شد، و چه بسیار بلایی که مرا بدان مبتلا ساختی، که در مورد آن برای تو صبـرم اندک شد. فَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ نِعْمَتِهِ شُکْرِی فَلَمْ یَحْرِمْنِی، وَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ نِقْمَتِهِ صَبْـرِی فَلَمْ یَخْذُلْنِی، وَیٰا مَنْ رَآنِی عَلَی الْخَطٰایَا فَلَمْ یَفْضَحْنِی، وَیٰاذَا النَّعْمَاءِ الَّتِی لاٰتُحْصیٰ، وَیٰا ذَاالْاَیَادِی الَّتِی لاٰتَنْقَضیٖ، بِكَ اسْتَدْفِعُ مَکْرُوهَ مٰا اَنَا فِیِه، وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ شَـرِّہِ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ . پس ای آنکه اندک شد هنگام نعمت‌هایش سپاسگزاری‌ام و او مرا محروم نکرد، و ای آنکه اندک شد هنگام آزمودنش شکیبایی‌ام و او مرا وانگذاشت، و ای آنکه مرا بر خطاها دید و مرا رسوا نساخت، و ای دارندۀ نعمت‌هایی که به شمار نیاید، و ای دارندۀ الطافی که پایان نیابد، به تو دوری می‌جویم از بدی آنچه در آن هستم. و به تو پناه می‌برم از شـر آن، ای مهربان‌ترین مهربانان.
 درخواست یاری و دفاع از شر دشمنان مردم به حضـرت علی بن الحسین امام سجاد (علیهماالسلام) نگاه کردند که به قبـر پناه برده بود، و دعا می‌کرد، پس او را بردند نزد مسـرف لعنت اللّٰه که بر او خشم گرفته، و از او و پدرانش بیزاری جسته بود. هنگامی که آن حضـرت را دید که به طرفش می‌آید، به لرزه افتاد و برایش به پا خاست. و او را در کنار خود نشاند و به او گفت: حاجت‌هایت را از من بخواه و آن حضـرت از او طلب نکرد در مورد کسانی که برای کشتـن می‌بردند مگر اینکه شفاعت حضـرت را در مورد آنها پذیرفت. سپس از نزد وی رفت. به حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) گفته شد، شما را دیدیم که لب‌هایت را حرکت می‌دادی، چه چیزی را گفتی؟ حضـرت فرمود: گفتم: اَللّٰهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَمٰا أَظْلَلْنَ، وَالْاَرَضِینَ السَّبْعِ وَمٰا أَقْلَلْنَ، رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، رَبَّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّٰاهِرِینَ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَـرِّہِ، وَأَدْرَأُ بِكَ فیٖ نَحْرِہِ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُؤْتِیَنِی خَیْرَہُ وَتَکْفِیَنِی شَـرَّہُ خداوندا ای پروردگار آسمان‌های هفتگانه و هر چه در سایه افکنده‌اند، و زمین‌های هفتگانه و هر چه بر خود دارند، ای پروردگار عرش عظیم، پروردگار محمد و خاندان پاکش، به تو پناه می‌برم از شـرش، و دفع می‌کنم به تو در گردنش، از تو می‌خواهم که خیرش را به من بدهی، و شـرش را کفایتم کنی. و به مسلم گفته شد که دیدیم این جوان و گذشتگانش را ناسزا می‌گفتی، ولی هنگامی که او را نزد تو آوردند، منزلتش را بالا بردی! گفت: آن امر به اختیارم نبود، قلب من از وی پر از هراس گردید
حجت الاسلام عاملی: بسم الله الرحمن الرحیم. یک وقتی ما بحث دعا را وارد شدیم چه مطالبی را حضرات معصومین از خدا خواستند و با چه ادبیاتی خواسته‌اند که ان‌شاءالله در آینده هم اگر توفیق شد در ماه رمضان، این ماه مبارک رمضان ان‌شاءالله این بحث را ادامه می‌دهیم و یکی از مباحثی که آنجا مطرح بود این بود که چطور می‌شود که خدای متعال خودش دعوت به دعا می‌کند اما گاهی دعا حبس می‌شود. من اینجا یک دعایی را به خدمت عزیزان عرض بکنم. این دعا را قدر بدانند. زیاد بخوانند. من خودم خیلی زیاد این دعا را می‌خوانم. « الهی امرتنا بالدعاء و ضمنت الاجابه وَ لَيْسَ مِنْ صِفَاتِكَ يَا سَيِّدِي أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِيَّة » یعنی خدایا خودت ما را امر به دعا کردی و استجابت دعا را خودت تضمین کردی. این از صفات تو، از شأن تو نیست که امر به دعا بکنی بعد دعا را حبس بکنی. یک دعای دیگری را خدمت عزیزان بخوانم. خیلی خیلی ارزشمند است. « الهی أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْت فَاسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْت انک لا تخلف المیعاد » خدایا من تو را دعا می‌کنم همچنان که امر کردی. «فاستجب لی کما وعدت» خودت وعده استجابت دعا دادی پس استجابت کن. «انک لا تخلف المیعاد» شأن تو اجل از این است که به بندگان خودت وعده بدهی بعد به درجه اجابت نرسانی. یعنی شرط استجابت دعا خود دعاست. «فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعان‏» هیچی نمی‌گوید. هیچ شرطی نمی‌گذارد. « الهی امرتنا بالدعاء و ضمنت الاجابه وَ لَيْسَ مِنْ صِفَاتِكَ يَا سَيِّدِي أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِيَّة » « الهی أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْت فَاسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْت انک لا تخلف المیعاد »
دعاي عظيم القدر از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم روايت شده كه آن حضرت فرمود: گفت من هفت مي دانم هرگاه بخوانم مجدداً به درجه رفيعه سابقه خودم مي رسم: اما خداوند اين اسماء را از ياد او مي‌برد. حضرت مي‌فرمايد:هركس اين اسماء را بخواندهرچه از خدا طلب كند به او عنايت فرمايد. بسم الله الرحمن الرحيم يا' اِلهَ الْبَشَر وَ يا' عَظيمّ الْخَطَر وَ يا' مَعْروفَ الْاَثَر وَ يا' سَريِعَ الْظَّفَر وَ يا' عَزيِزَ الْمَنَ وَ يا و'اسِعَ‌ الْمَغْفِرَة وَ يا'ما'لِكَ يَوم‌ الْدّين‌ اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ‌ نَسْتَعين . بِرَحْمَتِكَ يا' اَرْحَمَ الرّاحِمين .
درخواست ایمنی یافتـن از ترس و رهایی از هلاکت درخواست ایمنی یافتـن از ترس و رهایی از هلاکت اَللّٰهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُكَ بِحَقِّ الْعَرْشِ وَعَظَمَتِهِ، وَبِحَقِّ الْکُرْسِیِّ وَسَعَتِهِ خداوندا، از تو می‌خواهم به حق عرش و عظمتش، و به حق کرسی و وسعتش، وَبِحَقِّ الْقَلَمِ وَجَرْيَتِهِ، وَبِحَقِّ اللَّوْحِ وَحِيٰاطَتِهِ، وَبِحَقِّ الْمِيزَانِ وَحِدَّتِهِ ، و به حق قلم و جریان یافتنش، و به حق لوح و در برگیرندگی‌اش، و به حق میزان و دقتش، وَبِحَقِّ الصِّـرٰاطِ وَدِقَّتِهِ، وَبِحَقِّ جَبْـرَئِيلَ وَاَمَانَتِهِ، وَبِحَقِّ مِیکَائِیلَ وَطَاعَتِهِ ، و به حق صـراط و باریکی‌اش، و به حق جبـرئیل و امانتداری‌اش، و به حق میکائیل و فرمانبـری‌اش، وَبِحَقِّ اِسْـرٰافِیلَ وَنَفْخَتِهِ، وَبِحَقِّ عِزْرٰائِیلَ وَصَوْلَتِهِ، وَبِحَقِّ نُوحٍ وَ سَفِينَتِهِ ، و به حق اسـرافیل و دمیدنش، و به حق عزرائیل و شدت حمله‌اش، و به حق نوح و کشتی‌اش، وَبِحَقِّ هُودٍ وَهَيْبَتِهِ، وَبِحَقِّ صَالِحٍ وَنَاقَتِهِ، وَبِحَقِّ اِبْرٰاهِيمَ وَخُلَّتِهِ ، و به حق هود و هیبتش، و به حق صالح و شتـرش، و به حق ابراهيم و دوستی‌اش، وَبِحَقِّ اِسمٰاعِیلَ وَذَبِيحَتِهِ، وَبِحَقِّ اِسْحَاقَ وَذُرِّيِّتِهِ، وَبِحَقِّ يَعْقُوبَ وَغُرْبَتِهِ ، و به حق اسماعیل و قربانی‌اش، و به حق اسحاق و ذریه‌اش، و به حق يعقوب و غریبی‌اش، وَبِحَقِّ مُوسیٰ وَمُنٰاجَاتِهِ، وَبِحَقِّ هَارُونَ وَبَهَائِهِ، وَبِحَقِّ عُزَيْرٍ وَاِمَاتَتِهِ ، و به حق موسی و مناجاتش، و به حق هارون و شکوهش، و به حق عزیر و میراندنش، وَبِحَقِّ شُعَيْبٍ وَابْنَتِهِ، وَبِحَقِّ دٰاوُدَ وَقَبْضَتِهِ، وَبِحَقِّ سُلَیْمٰانَ وَمَمْلِكَتِهِ ، و به حق شعیب و دختـرش، و به حق داوود و گرفتنش، و به حق سلیمان و مملکتش، وَبِحَقِّ ذِی‌الْكِفْلِ وَخَشْيَتِهِ، وَبِحَقِّ دٰانِیَالَ وَکَرٰامَتِهِ، وَبِحَقِّ الْخِضْـرِ وَسِیَاحَتِهِ ، و به حق ذی‌الكفل و ترسش، و به حق دانیال و بزرگواری‌اش، و به حق خضـر و سیاحتش وَبِحَقِّ اَیُّوبَ وَبَلْيَّتِهِ، وَبِحَقِّ يُونُسَ وَدَعْوَتِهِ، وَبِحَقِّ زَکَرِیٰا وَ عِبَادَتِهِ ، به حق ایوب و گرفتاری‌اش، و به حق يونس و دعایش، و به حق زکریا و عبادتش وَبِحَقِّ یَحییٰ وَطَهَارَتِهَ، وَبِحَقِّ عِيسیٰ وَزَهَادَتِهِ، وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَشَفَاعَتِهِ ، و به حق یحیی و پاکی‌اش، و به حق عيسی و زهدش، و به حق محمد و شفاعتش، وَبِحَقِّ القُرْاٰنِ وَتِلاٰوَتِهِ، وَبِحَقِّ الْعِلْمِ وَدِرٰایَتِهِ، وَبِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ اَبیٖ طَالِبٍ وَشَجَاعَتِهِ ، به حق قرآن و تلاوتش، و به حق علم و فهمیدنش، و به حق على بن ابی طالب و شجاعتش وَبِحَقِّ الحَسَنِ وَسِمَتِهِ، وَبِحَقِّ الحُسَیْنِ وَشَهَادِتِهِ، اَسْاَلُكَ بِحَقِّ هٰؤُلاٰءِ وَشَـرَفِهِم و به حق حسن و شمایلش، و به حق حسین و شهادتش، از تو می‌خواهم به حق اینان و بزرگواری‌شان اَنْ تَجْعَلَنیٖ فیٖ حِرْزِكَ وَحِفْظِكَ، يٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، يٰا مَنْ يَـمْلِكُنِی لاٰتُهْلِکْنِی . که قرار دهی مرا در پناه و حفظ خودت، ای مهربان‌ترین مهربانان، ای آنکه مالک من هستی، مرا هلاک مکن.
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند بخشندۀ مهربان اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ یٰا مَنْ یَقْدِرُ عَلیٰ قَضَاءِ حَوَائِجِ السّٰائِلِینَ، وَیَعْلَمُ ضَمِیرَ الصّٰامِتِینَ، وَلاٰ یَشْتَبِهُ عَلَیْهِ لُغَاتُ الدّٰاعِینَ، أَنْ تُعَافِیَنِی مِنْ أَهْوَالِ الدُّنْیَا، وَأَفْزَاعِ الْآخِرَةِ، وَلاٰ تُنْسِنِی شَیْئاً مِنْ ذِکْرِكَ، وَلاٰ تُوَلِّنِی أَحَداً غَیْرَكَ، وَلاٰ تَصْـرِفْ عَنّیٖ وَجْهَكَ، إِنّكَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ . خداوندا از تو درخواست می‌کنم -ای آنکه توانایی دارد بر برآورده ساختـن نیازهای درخواست کنندگان، و می‌داند نهان خاموشان را، و بر او مشتبه نشود زبان‌های دعاکنندگان- که مرا عافیت دهی از امور هولناک دنیا، و پریشانی‌های آخرت، و از یاد من مبـر چیزی از یاد کردنت را، و بر من مگمار کسی را غیر از تو، مگردان از من رویت را، که تو بر هر چیزی توانا هستی.
از مجموعه‌ای قدیمی نقل شده است: ولید بن عبدالملک به صالح بن عبداللّه مرّی والی‌اش بر مدینه نوشت: اعزام کن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب (علیهم‌السلام) را -که در زندان وی زندانی بود- و او را در مسجد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پانصد شلاق بزن، پس، صالح او را به مسجد آورد و مردم جمع شدند و صالح بالای منبر رفت تا نامه را بر آنان بخواند و سپس پایین بیاید و دستور دهد تا حسن را بزنند. هنگامی که وی نامه را می‌خواند، ناگهان حضـرت علی بن الحسین (علیهما‌السلام) وارد شد و مردم برایش راه گشودند. تا اینکه به حسن بن حسن رسید و به او فرمود: ای پسـر عمو بخوان خدای را به دعای اندوه که از تو گشایش خواهد کرد، گفت: آن دعا کدام است ای پسـر عمو؟ فرمود: بگو: لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ، سُبْحَانَ اللّٰهِ رَبِّ السَّمٰوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبِّ الْاَرَضِینَ السَّبْعِ، وَرَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ . نیست پروردگاری جز خداوند بردبار بزرگوار، نیست خدایی جز خداوند بلند مرتبۀ بزرگ، پاک است خداوند پروردگار آسمان‌های هفتگانه، و پروردگار زمین‌های هفتگانه، و پروردگار عرش عظیم. و سپاس خدای را که پروردگار جهانیان است. سپس علی بن الحسین (علیهما‌السلام) دور شد، و حسن این کلمات را تکرار نـمود. هنگامی که صالح خواندن نامه را پایان داد و پایین آمد، گفت: نشانه مردی ستمدیده را می‌بینم، تأخیر بیندازید کارش را، و من در مورد او به امیر مراجعه می‌کنم. و آنگاه صالح در آن مورد نامه نوشت، و او در جواب نوشت: او را آزاد کن
از ابوحمزه ثـمالی روایت شده است كه گفت: علی بن الحسین (علیهماالسلام) به فرزندانش می‌فرمود: ای فرزندانم هرگاه مصیبتی از مصائب دنیا بر شما وارد شد، یا نیازمندی یا امر مهمی بر شما رخ داد ، هر كدام از شما وضو بگیرد، برای نـماز و چهار ركعت یا دو ركعت نـماز بخواند، پس هرگاه از نـماز فراغت یافت، بگوید: یٰا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوىٰ، یٰا سَامِعَ كُلِّ نَجْوىٰ، یٰا شَافِیَ كُلِّ بَلْوىٰ، وَیٰا عَالِمَ كُلِّ خَفِیِّةٍ، وَیٰا كَاشِفَ مٰا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّةٍ، وَیٰا مُنْجِیَ مُوسیٰ، وَیٰا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ، وَیٰا مُتَّخِذَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلاً . ای جایگاه هر شکایتی، ای شنوند‌ۀ هر نجوایی، ای شفادهندۀ هر بلایی، و ای دانای هر پنهانی، و ای برطرف کنندۀ هر چه خواهد از بلاها، و ای نجات‌دهندۀ موسی، و ای برگزینندۀ محمد، و ای انتخاب کنندۀ ابراهیم به عنوان دوست. أَدْعُوكَ دُعٰاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ، وَضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، وَقَلَّتْ حِیلَتُهُ، دُعٰاءَ الْغَرِیقِ الْغَرِیبِ الْفَقِیرِ الَّذِی لاٰیَجِدُ لِكَشْفِ مٰا هُوَ فِیهِ إِلّٰا أَنْتَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظّٰالِمِینَ . تو را می‌خوانم خواندن کسی که نیازمندی‌اش شدید گشته، و ناتوان شده نیرویش، و چاره‌اش اندک گشته است، دعای غرق شدۀ غریب فقیری که نـمی‌یابد برای برطرف کردن آنچه وی در آن است جز تو را ای مهربان‌ترین مهربانان، پاکی تو، بدون تردید من از ستمکاران بوده‌ام. حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) فرمود: دعا نـمی‌کند کسی که بلایی به وی رسیده باشد به این دعا مگر اینکه گشایش داده می‌شود او را.
هر کس هر شب ۱۱۱ مرتبه ذکر زیر را بگوید : یا عالِیُ یا کافِیُ خداوند متعال تمام امور او را کفایت می کند انشاء الله تعالی بعضی از بزرگان توسط این ذکر به ثروت و دولت رسیده اند
یا قوی یا غنی یا ولی یا وفی به تعداد 1398 مرتبه و از برکت آن دولت و ثروت است که روی آورد ان شاءالله
اگر کسی را معاش زندگی کم بود و خواست در زندگی خود رونق ایجاد کند و صاحب ثروت و روزی فراوان گردد ، به خواندن دعای زیر بعد از نماز صبح به تعداد هفت بار مداومت نماید ، تا خداوند از در غیب به او عطا نماید . ان شاءالله بسم الله الرحمن الرحيم اللهم انت الله انت الرحمن انت الرحيم الملك القدوس السلام المؤمن المهيمن العزيز الجبار المتكبر الأول والأخر الظاهر والباطن الحميد المجيد المبدىء المعيد الودود الشهيد القديم العلى العظيم العليم الصادق الرؤوف الرحيم الشكور الغفور العزيز الحكيم ذو القوة المتين الرقيب الحفيظ ذو الجلال والاكرام العظيم العليم الغنى الولى الفتاح المرتاح القابض الباسط العدل الوفى الولى الحق المبين الخلاق الرزاق الوهاب التواب الرب الوكيل اللطيف الخبير السميع البصير الديان المتعالى القريب المجيب الباعث الوارث الواسع الباقى الحى