دعا از برای قضای حوایج به نقل از شیخ بهایی رحمه الله این دعا را هفتاد (70) بار به اعتقاد صادق و صدق حال و با سایر شرایط دعا بخوانند. شیخ بهایی - رحمه الله - می فرماید: اگر حاجت او روا نشود، در قیامت با من مخاصمه کند. و فرمود: اگر به نیّت شفا یافتن بیمار در نزد بیمار، هفتاد بار بخواند، در حالتی که در سجده باشد، از جمله مجرّبات باشد مگر آنکه اجل مریض حتمی باشد. دعا این است: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ بِعِزَّتِكَ وَقُدْرَتِكَ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ بِحَقِّ حَقِّكَ وَحُرْمَتِكَ، لَا إِلهَ إِلَّا اللهُ فَرِّجْ بِرَحْمَتِكَ ». #ختم #توسل #ذکر #صد

توسّل به جناب سیّد الشهدا علیه السلام(2) در روایات متعدّده و احادیث صحیحه منقول است که اگر کسی به جهت قضای حوایج و انجاح مطالب، متوسّل به سیّد الشهدا - صلوات الله وسلامه علیه - شود، و صد و بیست و هشت (128) مرتبه بگوید: إِلهِي بِحَقِّ الحُسَیْنِ وَ أَخِیهِ ، وَ جَدِّهِ وَ أَبِیهِ ، وَ أُمِّهِ وَ بَنِیهِ ، وَ شِیعَتِهِ وَ مَوالِیهِ ، وَ مَرْقَدِهِ وَ زَائِریهِ ، وَ سُکّانِهِ وُ مُجاوِریهِ ، صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ أَخْرِجْنِي مِنَ الهَمِّ الَّذِي أَنَا فِیهِ وَ مِنَ الغَمِّ الَّذِي أَنَا فِیهِ بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ ». البته مهمِّ او کفایت می شود ، و آن حاجت از برکت آن بزرگوار برآورده می شود، و همّ و غمّ آن برطرف می گردد. اللّهُمَّ الْعَنْ عَلَی قَاتِلِیه وَظَالِمیِهِ أَبَدَ الآبِدِینَ وَالْعَنْهُمْ لَعْناًوَبِیلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذَابَاً أَلِیماً، اللّهُمَّ الْعَنْ بَنِي أُمَیَّةَ قَاطِبَةً. و اگر با وضو در مسجد و با حضور قلب خوانده شود اقوی خواهد بود. #ختم #توسل #ذکر #صد

منقول است که چون با تربت حضرت امام حسین - علیه السلام - بر کاسه چینی نوسید: « بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. بِسْمِ الله الشَّافِي، بِسْمِ الله الْكَافِي، بِسْمِ الله المُعَافِي، بِسْمِ الله الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ وَنُنَزِّلُ مِنْ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ » و به گلاب یا آب بشوید، و به مریض دهد، شفا یابد بإذن الله. اسدالله قزوینی، ص 12 #شفا #درمان #بیمار

ایضاً به جهت قضاء حاجات هفتاد و هفت (77) بار بخواند که مجرّب است: «إِلَهي بِحُرْمَةِ الْحُسَيْنِ وَأَخِيهِ، وَجَدِّهِ وَأَبِيهِ، وَأُمِّهِ وَبَنِيهِ، نَجِّنِي مِنَ الْغَمِّ الَّذِي أَنَا فِيهِ ». اسدالله قزوینی، ص 39. #ختم #توسل #ذکر #صد

این دعا را چهل و یک (41) بار از برای حاجات بخوانند البته حاجت روا می شود: « إلهي أَنْتَ الْکَرِیمُ الوَهّابُ ذُو الطَّوْلِ، أَغِثْنِي بِوَحْدَانِیَّتِكَ یَا أَرْحَمَ الراحِمِینَ ». #ختم #توسل #ذکر #صد

جهت کلّ حوایج و همه امور، صد (100) نوبت این دعا را بخوانند إن شاء الله کفایت می شود. و ادّعای تجربه در آن کرده اند. و وصیّت نموده اند که البته از نااهلان و ناقابلان مخفی بدارید، و شمشیر بُرنده به دست مست ندهید. و باید 📌 قبل از دعا ده (10) مرتبه صلوات فرستاد اللَّهُمَّ صَلِّ علی محمد و آل محمد و دعا این است: « اللّهُمَّ لَا سَهْلَ إِلَّا مَا جَعَلْتَهُ سَهْلاً، وَأَنْتَ تَجْعَلُ الحُزْنَ إذا شِئْتَ سَهْلاً، سَهِّلْ لَنَا أُمُورَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ یَا مُسَهِّلُ یَا سَلِیمُ یَا فَرْدُ یَا قَدِیمُ بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ و بعد از فراغ، حاجت را به خداوند قاضی الحاجات عرض کنند. #ختم #توسل #ذکر #صد

ختم «مَا شَاءَ اللهُ» بیست و هفتم: به سند صحیح از صادق - علیه السلام - مروی است که فرمود: عجب دارم از کسی که اراده مال و متاع دنیا داشته باشد چرا پناه نمی برد به این کلمه مبارکه: ﴿ مَا شَاءَ اللهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله ﴾ و گفته اند که: هر که در یک مجلس، هزار (1000) مرتبه بگوید، توفیق حج یابد و غنی گردد #ختم #توسل #ذکر #هزار

دَه وقف به این طریق است: اوّل: ﴿اللهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ﴾. دوم: ﴿الْحَيّ الْقَيومُ﴾. سوم: ﴿لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ﴾. چهارم: ﴿لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ﴾. پنجم: ﴿مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ 📌در میان دو عین ﴿يَشْفَعُ عِنْدَهُ﴾ آن مهم را به خاطر گذراند عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ﴾. ششم: ﴿يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ﴾. هفتم: ﴿وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ﴾. هشتم. ﴿وَسِعَ كُرْسِيهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ﴾. نهم: ﴿وَلَا يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا ﴾. دهم: ﴿وَهُوَ الْعَلِي الْعَظِيمُ ﴾. ختم آیة الکرسی منقول از امیرالمؤمنین علیه السلام تتمیم: از امیرالمؤمنین - علیه السلام - مروی است که هر که را مهمّی پیش آید و در آن عاجز باشد، باید #غسل کند به نیّت آن مهم، و آیة الکرسى را بخواند به طریق دَه وقف مذکور و در میان دو عین ﴿يَشْفَعُ عِنْدَهُ﴾ آن مهم را به خاطر گذراند إن شاء الله آن مهم به موجب دلخواه برآید. و هر دعا که در آن وقت کند مستجاب شود. و گفته اند که این عمل از جمله مجرّبات است. ان شاءالله قاعده وقف به این طریق است که ابتدا از انگشت کوچک یُمنی کند و به هر وقفی انگشتی را عقد کند و ختم به انگشت ابهام یُسری کند. و در میان دو عین ﴿يَشْفَعُ عِنْدَهُ﴾ هر چه خواهد از عمل خیر طلب کند. و در میان دو میم ﴿يَعْلَمُ مَا بَينَ أَيدِيهِمْ﴾(1) آنچه از مقوله دفع شر باشد طلب نماید. و چون دَه وقف تمام شود، 📌 سه (3) مرتبه سوره «ألم نشرح»، بسم الله الرحمن الرحیم أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ 1 وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ 2 الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ 3 وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ 4 فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا 5 إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا 6 فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ 7 وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ و📌 سه (3) مرتبه سوره «قل هو الله أحد» را بخواند، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾ 📌 و سه (3) بار صلوات بفرستد، اللَّهُمَّ صَلِّ علی محمد و آل محمد 📌 و سر به سوی آسمان کند و بدمد و بعد حاجت بخواهد. و بعد دَه (10) مرتبه سوره «حمد» را بخواند و بعد اتمام هر یک حمد، یک انگشتی از انگشتان معقوده وا کند، و 📌 در فتح نمودن انگشتان📌 ابتدا از انگشت ابهام دست چپ نماید تا انگشت خنصر دست راست که ابتدای عقد از او بود. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿۱﴾ الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ﴿۳﴾ مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ﴿۴﴾ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿۵﴾ اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ ﴿۶﴾ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ ﴿۷﴾ و بعد از فتح همه اصابع، نظر به طرف سما کند و بدمد و حاجت خود را بخواهد. #ختم #مجرب #آیت_الکرسی #آیة_الکرسی

علما فرموده اند که: دو رکعت یا بیشتر نماز حاجت به جا آورد، در بعضی از نسخه ها گفته شده در شب شنبه و بعد این دعا را بخوانند، و بعد سر به سجده گذارند، و حاجت را از قاضی الحاجات بخواهد که إن شاء الله تعالی مستجاب است: « يَا مَنْ عَفَى مِنَ السَّيِّئَاتِ فَلَمْ يُجَازيهَا، اِرْحَمْ عَبْدَكَ يَا اللهُ نَفْسِي نَفْسِي، اِرْحَمْ عَبْدَكَ يَا سَيِّدَاهُ عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ أيَا رَبَّاهُ أَيْ إِلَهِي بِكَيْنُونِيَّتِكَ أَيْ أَمَلاهُ أَيْ رَجَايَاهُ أَيْ غِيَاثَاهُ أَيْ مُنْتَهَى رَغْبَتَاهُ أَيْ مُجْرِي الدَّمِ فِي عُرُوقِي عَبْدُكَ عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ أَيْ سَيِّدِي أَيْ مَالِكَ عَبْدِهِ، هَذَا عَبْدُكَ يَا سَيِّدَاهُ يَا أَمَلاهُ يَا مَالِكَاهُ أَيَا هُوَ أَيَا هُوَ يَا رَبَّاهُ يَا رَبَّاهُ يَا رَبَّاهُ، عَبْدُكَ عَبْدُكَ لَا حِيْلَةَ لِي وَلَا غِنَى بِي عَنْ نَفْسِي، لَا أَسْتَطِيعُ لَهَا ضَرّاً وَلَا نَفْعَاً، وَلَا أَجِدُ مَنْ أُصَانِعَهُ اِنْقَطَعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّي، وَاضْمَحَلَّ عَنِّي كُلُّ بَاطِلٍ، وَأَفْرَدَنِي الدَّهْرُ إِلَيْكَ، فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ هَذَا المَقَامَ يَا إِلَهِي، بِعِلْمِكَ كَانَ هَذَا كُلَّه، فَكَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِي لَيْتَ شِعْرِي وَلَا أَشْعُرُ كَيْفَ تَقُولُ لِدُعَائِي أَ تَقُولُ نَعَمْ؟ أَوْ تَقُولُ لَا؟ فَإِنْ قُلْتَ: لَا، فَيَا وَيْلي يَا وَيْلي يَا وَيْلي، وَيَا عَوْلِي يَا عَوْلِي يَا عَوْلِي، يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي إِلَى مَنْ وَمِمَّن أَوْ عِنْدَ مَنْ أَوْ كَيْفَ أَوْ لِمَاذَا أَوْ إِلَى أَيِّ شَيْءٍ أَلْجَأُ وَمَنْ أَرْجُو وَمَنْ يَجُودُ (یَعُودُ) عَلَيَّ بِفَضْلِهِ حِيْنَ تَرْفَضُنِي يَا وَاسِعَ المَغْفِرَةِ. وَ إِنْ قُلْتَ: نَعَمْ، كَمَا أَظُنُّ بِكَ وَالرَّجَاءُ لَكَ، فَطُوبَى لِي أَنَا السَّعِيدُ، طُوبَى لِي أَنَا التَّقِيُّ الغَنِّيُ، طُوبَى لِي وَأَنَا المَرْحُومُ أَيْ مُتَرَحِّمُ أَيْ مُتَرَئِّفُ أَيْ مُتَعَطِّفُ أَيْ مُتَمَلِّكُ أَيْ مُتَجَبِّرُ أَيْ مُتَسَلِّطُ لَا عَمَلَ لِي أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِي وَأَنَا أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي أَنْشَأْتَهُ مِنْ كُلِّكَ، فَاسْتَقَرَّ فِي عَيْنِكَ أَبَداً، فَلَا يَخْرُجُ مِنْكَ إِلَى شَيْ ءٍ سِوَاكَ، أَسْأَلُكَ بِهِ هُوَ ثُمَّ لَمْ تَلْفَظْ بِهِ وَلَا يُلْفَظْ بِهِ أَبَدَاً أَبَدَاً أَبَدَاً وَبِهِ وَبِكَ لَا شَيْءَ لِي غَيْرَ هَذَا وَلَا أَجِدُ أَحَدَاً أَنْفَعَ لِي مِنْكَ أَيْ كَبِيرٌ أَيْ عَلِيُّ أَيْ مَنْ عَرَّفَنِي نَفْسَهُ أَيْ مَنْ أَمَرَنِي بِطَاعَتِهِ أَيَا مَنْ نَهَانِي عَنْ مَعْصِيَتِهِ أَيْ مَنْ أَعْطَانِي مَسْأَلَتِي أَيْ مَدْعُوُّ أَيْ مَسْؤُولُ أَيْ مَطْلُوبَاً إِلَيْهِ، إِلَهِي رَفَضْتُ وَصِيَّتَكَ وَلَمْ أُطِعْكَ فَلَوْ أَطَعْتُكَ لَكَفَيْتَنِي مَا قُمْتُ إِلَيْكَ فِيهِ قَبْلَ أَنْ أَقُومَ وَأَنَا مَعَ مَعْصِيَتِي لَكَ رَاجٍ فَلَا تَحُلْ بَيْنِي وَبَيْنَ مَا رَجَوْتُ وَارْدُدْ يَدَي عَلَيَّ مِلْأَ خَيْرِكَ وَفَضْلِكَ وَبِرِّكَ وَعَافِيَّتِكَ وَمَغْفِرَتِكَ وَرِضْوَانِكَ بِحَقِّكَ يَا سَيِّدِي ». و بعد سر به سجده گذارند، و حاجت را از قاضی الحاجات بخواهد که إن شاء الله تعالی مستجاب است حقیر می گوید: اگر این دعا را اهل معرفت بخواند و به مضامین عالیه او دل بدهد، تمنیّات و آرزوهای او فوراً و عاجلاً من غیر تراخ و مهلة در کنارش گذاشته شود، و یقیناً و جزماً مراد او حاصل است، و چشم دلش روشن می شود. و نعم ما قال: بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه *** که از پای خمت یک سر به حوض کوثر اندازیم و به حقّ این دعا با دنیا و ما فیها برابر است، و عقول فحول از آن متحیّر است. #شب_شنبه #نماز_حاجت صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِي اللَّهُمَ‏ صَلِ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏ وَ عَلَى‏ أَهْلِ‏ بَيْتِهِ‏ و ... الّلهُمَ اُنْشِدُکَ بِدمِ المظلُوم اِقضِ حاجَتی خدایا به حق فاطمه زهرا سلام الله علیها و به حق مهربانی ات بر بندگانت اجابت کن دعای هر گرفتاری را که جز تو اجابت کننده ای نمی بیند آمینَ یا رب العالمین

روایت شده که هر که خواهد روزی به وی فراخ گردد، یا حاجت او روا شود، شب پنجشنبه یا روز جمعه یا شب جمعه، با وضو رو به قبله کند، و اوّل سوره «فاتحه» را بخواند، و بعد شروع کند به خواندن سوره مبارکه انعام تا آیه: ﴿مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ الله ﴾، پس بلافاصله برخیزد و دو رکعت نماز کند، در هر رکعت هفت (7) مرتبه سوره حمد، و هفت (7) مرتبه آیة الکرسی، و هفت (7) مرتبه سوره «إنّا أعطیناك الكوثر». و چون از نماز فارغ شود، همچنان رو به قبله از ابتدای ﴿أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ﴾ بخواند تا آخر سوره. و بعد سر به سجده نهد و هفتاد (70) بار بگوید: « لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله » ، آن گاه حاجت بخواهد که به عنایت الله حاجت او روا شود. #شب_پنجشنبه

ختم «یَا رَشِیدُ» دویم: هر که چاره کار خود را نداند، میانه نماز شام و خفتن شب پنجشنبه، هزار (1000) بار بگوید: « یَا رَشِیدُ ». از برکت این اسم تدبیر این کار به او کرامت گردد. و در میان مطلق نماز شام و خفتن نیز تجویز شده. #شب_پنجشنبه

1. عریضه کشمردی کفعمی(رحمه الله) درباره‌ این عریضه می‌نویسد: سوره حمد بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿۱﴾ الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ﴿۳﴾ مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ﴿۴﴾ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿۵﴾ اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ ﴿۶﴾ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ ﴿۷﴾ ، آیت‌الکرسی اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلا بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَلا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ ﴿٢٥٥﴾ لا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿٢٥٦﴾ اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥٧﴾ و آیه عرش متن آیه عرش (آیه 54، سوره اعراف): إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ متن آیه سخره ﴿إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ٥٤ ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ٥٥ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَةَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ٥٦﴾ [اعراف:54–56] 📌 را بنویس و📌 سپس بنویس بسم الله الرحمن الرحیم مِنَ الْعَبْدِ الذَّلیلِ «فُلانِ بْنِ فُلانٍ» اِلَی الْمَوْلَی الْجَلیلِ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیّومُ، وَسَلامٌ عَلی الِ یس، مُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَعَلِیٍّ وَمُحَمّدٍ وَجَعْفَرٍ وَمُوسی وَعَلِیٍّ وَمُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَالْحَسَنِ وَحُجَّتِکَ یا رَبِّ عَلی خَلْقِکَ، اللّهُمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ بِاَنّی اَشْهَدُ اَنّکَ اللّه ُ اِلهی وَاِلهُ الاَْوَّلینَ وَالاْخِرینَ لا اِلهَ غَیْرُکَ، اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِحَقِّ هذِهِ اْلاَسْماءِ الَّتی اِذا دُعیتَ بِها اَجَبْتَ، وَاِذا سُئِلْتَ بِها اَعْطَیْتَ، لَمّا صَلَّیْتَ عَلَیْهِمْ، وَهَوَّنْتَ عَلَیَّ خُرُوجَ رُوحی، وکُنْتَ لی قَبْلَ ذلِکَ غِیاثا، وَمُجیرا مِمَّنْ اَرادَ اَنْ یَفْرُطَ عَلَیَّ ویَطْغی 📌 سپس سوره "یس" را قرائت کن 📌 و آن‌گاه هر دعایی دوست داشتی بگو که خداوند دعایت را می‌شنود و اجابت می‌کند و غم و غصه‌ات برطرف می‌گردد». سپس مولایم به من فرمود: 📌 «رقعة خودت را در میان گِل پاک بگذار و آن را در دریا بینداز!» عرض کردم: «مولای من! من از دریا دورم و در این حالت زندانی نمی‌توانم». حضرت(علیه السلام) فرمود: 📌 «در چاه آب یا منابع دیگر آب بینداز!» کفعمی(رحمه الله) درباره‌ این عریضه می‌نویسد: سوره حمد، آیت‌الکرسی و آیه عرش را بنویس و سپس بنویس! «بسم الله الرحمن الرحیم من العبد الذلیل... او یطغی.» سپس هر دعایی را می‌خواهی بگو و بعد از آن، قصه کشمردی را در کاغذ بنویس و آن را داخل گِل پاک بگذار و 📌 سوره «یس» را بخوان و 📌 سپس آن را در چاه عمیق یا نهر یا چشمه آب بینداز. ان‌شاءالله خداوند متعال تو را از آن گرفتاری نجات می‌دهد. #عریضه