#فقط_گریه_کافی_نیست هر #عاشورا این نکته را تکرار میکنیم که اگر به گریه و اندوه بسنده کنیم ، گریه و اندوه کار اعصاب و جسم است و ما را از #حق بی نیاز نمی کند . نخستین کسی که گریه کرد ، #عمربن‌سعد بود . وقتی #زینب(س) از خیمه بیرون آمد و دستانش را بر سر گذاشت و گفت : ای پسر سعد ، آیا #حسین را می کشند و تو نگاه میکنی ؟ عمر بن سعد متأثر شد و گریه کرد و صورتش را برگرداند و گفت : کار حسین را تمام کنید . اگر به گریه و غصه بسنده کنیم ، حسین را یاری نکرده ایم ... ما در مصیب ها و گرفتاری ها ، با سکوت و سستی و تربیت نکردن فرزندانمان ، کار دشمنان حسین را تأیید می کنیم ... اگر گریه کنیم و اندوهگین شویم ولی از حسینیه بدون هیچ گونه #تأثیری بیرون برویم ، خدای نکرده در زمرهٔ یاران عمر بن سعد می شویم . ولی اگر در این لحظه اراده کنیم که یک بار حسین را یاری کنیم ، نمی گویم یک باره از حضیض #گمراهی به قلهٔ #هدایت برسیم ، نمی گویم مانند #حُر عمل کنیم ... دست کم حسین را در یک #هدف کمک کنیم ... هر #انحرافی که دیدی #اصلاح کن ، هر کار زشتی دیدی ، از آن بیزاری بجو ، هر کار خوبی دیدی ، آن را تشویق کن ، هر جا ستم دیده ای یافتی ، یاریش کن ، هر جا ستمگری دیدی ، هدایتش کن ، هر جا حقِ پایمال شده ای دیدی ، آن را بازگردان و همین طور مرحله به مرحله جلو رویم . #سفر_شهادت ص ۱۶۲ #امام_موسی_صدر | @shabihenan |