eitaa logo
شهید علی خیاط(خ)
84 دنبال‌کننده
8.4هزار عکس
6.4هزار ویدیو
668 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از دوتا کافی نیست
۷۹۵ منم چند تا تجربه از سفر اربعین با چندتا بچه بهتون بگم. اولا که حتما قبل از سفر با بچه ها در مورد زیبایی های مسیر در کنار سختی ها صحبت کنید، بذارید آماده برن اونجا، به بچه های بزرگتر توضیح بدید که چرا ما این همه سختی رو به جون میخریم به شوق اینکه امام زمانمون از لابه لای جمعیت ما رو ببینن و دلشون گرم بشه به بودن ما پای رکاب اهل بیت علیهم السلام در طول مسیر هم نذاریم توجه بچه ها همش به خوراکی های رنگارنگ و شربت ها و نوشمک و اینا باشه، گاهی عمدا یه کمی از موکبها فاصله بگیریم و با بچه ها صحبت کنیم که تو همین جایی که قدم میذاری خانواده و فرزندان امام حسین رو با لب تشنه و ضرب تازیانه😭 میبردن (بچه های بزرگتر که درک میکنن) برای کوچکترا هم هربار آب خنک یا شربتی نوش جان کردن، بگیم به فدای لب عطشان اباعبدالله، به فدای بچه های کوچولویی که لب تشنه و خسته و زخمی این مسیرو رفتن به دیدار قبر پدرشون😢 خلاصه حواسمون باشه هدف اصلی پیاده روی که اتصال قلبی عمیق‌تر با اهل بیت علیهم السلام هست، وسط نعمتهای فراوون و شلوغی های زیبای مسیر گم‌نشه اسپری آب پاش خیلی عالی هستن، مخصوصا که بچه ها قدشون کوتاه تره و تو شلوغی ها وسط جمعیت خیلی بیشتر عرق میریزن و گرمشون میشه اون پایینا هم با آب خنک میشن، هم بازی میکنن سرگرم ‌میشن. پسرای من پارسال روی بچه های دیگه هم آب میریختن و میگفتن ماهم مثل خادما میخوایم مردمو خنک کنیم. حتما یه مقدار مغزیجات بدون پوست با خودتون ببرید، برای شلوغی و معطلی دم مرز و تو مسیر اگه احیانا نیاز شد و داخل حرمها که ضعف نکنید. بادام، مویز، نخودچی، پسته، گردو و ... طبق تجربه چند ساله من بیشتر مریضی ها سه تا علت اصلی داره: ۱- مداااام آب و شربت یخخخخ خوردن و با عرق جلوی کولر رفتن ۲- نشستن دستها قبل از خوردن غذا و خوراکی ۳- درهم و برهم‌خوری و زیاده روی تو مصرف غذاهای مختلف باهم حتما حواستون باشه نوشیدنی های خیلی تگری نخورید، اگه خیلی عرق کردید یا آبپاشی شدید و خیسید جلوی کولر نرید، قبل از خوردن حتما دستهاتون رو بشورید حتی شده با آب خالی (بار میکروبی رو کم میکنه)، دستکش یکبار مصرف با خودتون ببرید اگه امکان شستن نبود با دستکش خوراکی رو بخورید. تو گرمای شدید هوا هاضمه ضعیف میشه، حتما رعایت فاصله زمانی بین خوردن غذاهای مختلف رو داشته باشید و هرجایی و هر ساعتی غذا میدادن نخورید. ترجیحا غذاهایی رو بخورید که هنوز داغه و تازه کشیدن تو ظرف. برای بچه ها جوراب اضافه بردارید و روزی دو سه بار جورابشون رو عوض کنید و پاهاشون رو بشورید، جوراب تمیز بپوشن، چون خیلی جورابشون خاکی و شربتی و گلی میشه و همینا ممکنه باعث تاول بشه داروهای گیاهی که تو خونه خودتون هم جزو عادات مصرفتون هست رو با خودتون ببرید، مثلا من همیشه پودر زنجبیل میبرم برای تهوع و سرماخوردگی تو چایی بریزیم، چهارتخم میبرم برای گلودرد، نبات سوخته و برگ‌مورد هم برای اسهال، عرق نعنایی که توش نبات حل کردم هم برای دلدرد. (همه رو تو خونه هم استفاده داریم). تو مسیر هم دمنوش زیاد میدن(آویشن و به لیمو و اینا) گاهی بخورید برای تقویت ایمنی یه بطری عسل به همراه کمی آب لیموترش تازه با خودتون ببرید، صبح ناشتا نفری یه قاشق بخورید. نمک تو اکثر موکبها هست. روزی یکی دو بار آب نمک قرقره کنید برای بچه های کوچولو قطره بینی نرمال سالین ببرید و روزی دوبار بچکونید تو بینی تا محیط برای رشد باکتری ها نامساعد بشه به امید خدا☺️ پودر بچه ببرید برای پیشگیری از عرق سوز ناحیه پوشک بچه ها یا حتی کشاله ران بزرگترا خیلی کمک میکنه، پماد سوختگی که نی نی تو خونه هم استفاده میکنه و براش کارسازه رو حتما ببرید. من خودم روغن شترمرغ برای پسر کوچولوم عالی اثر میکنه، یه ظرف کوچک میبرم همیشه. صابون خمیری از داروخانه ها بگیرید خیلی خوبه و استفاده ازش راحته، بعد از سرویس بهداشتی حتما حتما صابون بزنید مخصوصا برای بچه ها که خیلی به شلنگ‌ و شیر دست میمالن وسایل سرگرمی سبک برای بچه ها بردارید که اگه تو موکب خوابشون نبرد سرگرم بشن. (من خودم یه خودکار شش رنگ میبرم با یه دفترچه کوچولو، دو تا هم ماشین کوچولو، بازی فکری تنگرام که مقوایی و سبک و خیلی سرگرم کننده ست) چندتا ماسک هم بردارید برای جاهای خیلی خاکی مخصوصا لب مرز، چفیه نخی هم که به تعداد افراد خانواده از واجباته واقعا حتی یه چوب کبریت هم وسیله اضافی بر ندارید اونجا تو پیاده روی طولانی وزن وسایل چندین برابر فشار میاره به آدم کیف پاسپورتی گردنی برای نگهداری از کارتها و پول نقد خیلی خوبه نیت کنید هر چند تا عمود رو به اسم یکی از اعضای خانواده، دوستان، ملتمسین دعا، رهبر عزیزمون، شهدا و هرکسی که آرزو داشت تو این مسیر باشه و نیست، قدم بردارید کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
هدایت شده از دوتا کافی نیست
۸۲۱ بنده متولد سال ۶۱ در تهران هستم. در سن ۱۸ سالگی در حالی‌که همه فکر میکردن من میتونم یه دانشجوی رشته پزشکی باشم برای ادامه تحصیلات حوزوی راهی شهرستان شدم و به تعبیر خودم هجرت کردم😊. چون ترک کردن مادر و پدر و ۴ خواهر و یک برادر برای من که همیشه پیششون بودم واقعاً سخت بود ولی هدفم برام روشن و مقدس بود. سال ۸۱ با معرفی دوستان با همسرم آشنا شدم و بعد از یکی دو جلسه صحبت و آشنایی بیشتر با ایشون ازدواج کردم. همسری که باز به گمان خودم هدیه ای بود که خدا به خاطر هجرتی که از خانواده کردم به من عطا کرد. ایشون همیشه خواهان پیشرفت من در زندگی بود؛ کمکم کرد تا تحصیلاتم رو تا کارشناسی ارشد ادامه بدم؛ برای نوشتن پایان نامه از هیچ کمکی دریغ نکرد، موافقت کرد که به کاری که علاقه دارم (تدریس) مشغول بشم؛ خودش با صبر و حوصله رانندگی رو یادم داد و گواهینامه گرفتم و... سال ۸۳ اولین فرزند ما یعنی اولین دخترمون به دنیا اومد. مادر همسرم با اینکه خودش ۶ تا پسر داشت ولی باز هم دوست داست نوه هاش هم پسر باشن😄 ولی خب مصلحت ما رو خداوند جور دیگری تشخیص داده بود و در سه بارداری اولم سه دختر به ما عطا کرد. راستش من سرِ دختر دوم و سومم وقتی میرفتم سونوگرافی دوست داشتم جنسیت جنینم پسر باشه و وقتی میفهمیدم دختر هست کمی ناراحت میشدم ولی همسرم همیشه دلداریم میداد و میگفت خدا صلاح ما رو بهتر میدونه یا ما ؟ سال ۹۳ برای بار چهارم باردار شدم. یکی از اساتیدم فرمودند روز اول محرم رو هم خودت و هم همسرت روزه بگیرید و نیت کنید که نام فرزندتون رو " حسین " بگذارید. ما این دستور العمل رو رعایت کردیم و روزی که برای تشخیص جنسیت جنین رفتم سونو و گفت جنین پسره هم خودم و هم همسرم خوشحال شدیم. سال ۹۴ اولین فرزند پسرم به جمع ما اضافه شد و بعد از اون در سال ۹۸ خداوند پسر دوممون رو بهمون عطا کرد. بدین ترتیب من در ۳۶ سالگی مادر ۵ فرزند بودم. ۳ دختر و دو پسر... همسرم غیر از شغل معلمی به کارهای دیگه هم مشغول بود. ولی خودش همیشه میگه روزی ای که خدا به ما میده از کار کردن من نیست از وجود بچه هامونه. یه اتفاق ناخوشایندی که در سال ۹۹ برای ما افتاد این بود که مادر همسرم و مادر خودم رو به فاصله ۲۰ روز از دست دادیم 😔 سال ۱۴۰۰ من در سن ۳۹ سالگی برای بار ششم باردار شدم. برامون غیرمنتظره بود. اطرافیان هم خیلی برخورد خوبی نداشتند. بماند که چه حرفهایی میشنیدیم ولی من همیشه قائل بودم که مادران ما بیشترین اجری که میبرن به خاطر فرزندآوری و فرزند پروَریشون خواهد بود. بله پرورش فرزند با مشکلات اقتصادی وجود داره و با مشکلات فرهنگی امروزه، خیلی کار سختیه و واقعاً جهاد فی سبیل الله هست. اولین بار که سونوگرافی رفتم، متوجه شدم که خداوند متعال دو تا فرشته کوچولو به ما هدیه کرده. همسرم از اینکه فهمید تو راهی مون دوقلو هست، خیلی خوشحال شد. در واقع به اراده الهی بیش از پیش یقین پیدا کرد. خلاصه در سال ۱۴۰۱ وقتی ۴۰ ساله بودم، دخترای خوشگل و نازنینم به دنیا اومدن و الان ۱ ساله هستند. به همسرم میگم سال ۹۹ دو تا فرشته از زندگی ما پر کشیدن به جاش خدا دو تا فرشته کوچولو نصیبمون کرد😊. زندگی ما در حال حاضر با ۷ فرزند سرشار از انرژی و نشاطه😍☺️ و اگر خدا فرزندان بیشتری رو هم بهمون عطا کنه شکرگزارش هستیم. بچه ها در کنار هم، محبت و کمک به همدیگر و مسئولیت پذیری رو یاد میگیرند. خیلی وقتها دختر ۱۰ ساله من خواهرهای دوقلوش رو نگهداری میکنه. باهاشون بازی میکنه. حتی حمام میبره و این مهارت رو داره که دوتاشون رو هم زمان می خوابونه 😅 یکیشون رو میگذاره روی پاش و دیگری رو توی بغلش با لالایی میخوابونه . دختر دومم در کارهای خونه فوق العاده کمک حالَمه. میخوام بگم اولاً ایمان داشته باشیم که خدا مصلحت ما رو بهتر میدونه و ثانیاً قرار گرفتن بچه ها در موقعیتهای این چنینی کمک میکنه کسب مهارت کنند برای زندگی آینده خودشون. خدای مهربون رو به خاطر فرزندان سالم و ان شاءالله صالح شاکرم. امیدوارم در تربیت نسل ظهور مورد عنایت اهل بیت علیهم السلام باشیم 🤲 کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
خاطرات اربعین سرشار از سختی هاییه که هرچقدر بعدش بهشون فکر میکنی، دلت برای تحمل اون سختی ها غنج میره، دلت میخواد اربعین کربلا بری حتی اگه سختی های زیادی بکشی، اصلا دلت برای سختی ها تنگ میشه، اربعین تنها سفریه که به سختی ها واقفی ولی دلت پر میکشه برای اون سختی ها و خب مشخصه که اربعین کربلا رفتن با بچه سختی هاش چندین برابره... الان همه مامانا از گرما میترسن برای بچه هاشون، میشه تدابیری کرد، ولی شرط اول پذیرفتن سختیه است. تجربه اولی که میتونم خدمتتون عرض کنم اینه که یه جوری برنامه بریزید، مسیر شهرتون تا مرز رو تو روز حرکت کنید چون اینجا هوا بهتره و کولرم موجوده، شب مرز خلوتره، خنکتره و اون سمت راحتر ماشین پیدا میکنید. قبل سوار شدن به وَن، با راننده طی کنید که کولر روشن کنه تجربه دوم اینکه تو شهر نجف زیاد نمونید زیارت کنید و وارد مسیر بشید، امکانات مسیر بهتر از خود شهره، البته ایام اربعینه خواهشا تو کربلا هم موکب هارو زیادی اشغال نکنید و به فکر زوار دیگه هم باشید. فقط از آب های بسته بندی شده استفاده کنید، آبلیمو با خودتون ببرید و تو بطری آب چند قطره آبلیمو بچکونید که طعم آب هم زیاد تغییر نکنه که بچه ها بخورن، هم عطشون رو میندازه، هم از گرما زدگی جلوگیری میکنه، نبات و عرق نعنا میتونه مفید باشه وسیله زیاد برندارید چون تو گرما حمل وسایل سخته، ما همیشه یه دست لباس تنمون میکنیم، یه دستم اضافه میذارم تو کوله، فقط برای کوچولومون دو دست میذارم، هر وقت کثیف شد، میشورم در عرض نیم ساعت خشک میشه چفیه خیلی کاربرد داره، هم خیس میکردیم مینداختیم رو سرمون هم به عنوان حوله، هم زیر انداز، هم سفره😂 هوا خیلی گرمه لطفا کفش برندارید، هم خودتون هم بچه هاتون دمپایی که تو پا راحته بپوشید، هم باهاش میشه حمام رفت، هم میشه راحت پاهای بچه ها رو شست خنکشون بشه نه شلوار بیرونی بردارین نه شلوارای بچه ها رو خیلی خونگی گل منگولی، یه شلوار ساده راحت و نخی که عرق سوز نشند. لباس مشکیاشونو بردارین و اگه لباس های دیگشون مشکی نیست، خواهشا لباس های تیرشونو بردارین، لباس قرمز برندارین عراقی ها حتی تن نوزادهاشون مشکی می پوشونند. اگه براتون مقدوره هدیه های کوچولو با خودتون بردارین به بچه های تو مسیر یا موکب ها هدیه بدید لطفا غذایی رو بگیرید که میخورید، خیلی بده غذایی رو بگیرید جلوتر بندازید. کنار غذاهای عربی خیلی ادویه دارند سعی کنید غذاهای کم ادویه به بچه ها بدین که حساسیت نکنند. خیلی تو مسیر خوراکی های مختلف به بچه ها ندین رودل کنند خیلی از عرب ها فارسی بلدن، لطفا از گفتن این دست جملات که ما ایرانیا تمیزیم و اینجا اینطور نیست و از این صحبتها انجام ندین و باعث کدورت و ناراحتی نشید دارو زیاد برندارید چون وقتی کوله هارو به باربند ماشین میبندن همه داروها جوش میاد😂 اگه قصد تشرف به کاظمین و سامرا دارید شب برید و برگردید در حد یه زیارت فقط . بلافاصله بعد نماز صبح، قبل طلوع آفتاب تو گاراژ کربلا باشید که راحتر سوار کامیونها بشید. کامیونها تا وسط جاده ستونهای ششصد و خورده ای میارن، که اونجا ون به سمت مرزها موجوده بخاطر بچه ها مدت زمان سفر رو کوتاه کنید. بچه هامون زائر کوچولوهای امام حسین هستند، سعی کنیم اونجا خیلی احترامشون کنیم. به نیت ظهور آقا سرباز کوچولوهامون رو ببریم. الهی که به حق پاکی این زائرها، آقا نظری هم به ما بکنند هر جا خیلی خسته بودین روضه گوش بدین بسیار حال خوبی داره برای ظهور آقا، برای آرامش و امنیت کشورمون، برای رهبر عزیزمون خیلی دعا کنید. در پایان از همه زائرین عزیز التماس دعا دارم. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075