❤️🍃
خواهر
فکر کن!
چند چفیه خونی شد،
تا چادرت خاکی نشود...!!!
مبادا قیامت شرمنده باشی
پیش مادرمان زهرا سرافکنده باشی
حجاب تو سنگره ماست...
#تلنگرانهـ🦋
#چادرانهـــ🦋
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
❤️🍃
گر انتخاب جنّت و ڪویت به من دهند
ڪوے تو را به جنّت و رضوان نمے دهم
✍سید رضا موید
#به_تو_از_دور_سلام✋
#السَلامُعَلَيَڪيااباعَبدالله
#روزتون_حسینی
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
💞🌱💞🌱💞
🌱💍
💞
#زندگی_کوتاه_اما_شیرینِ_ته_تغاری (۴۶)
🔸از بدو ورود به #سوریه سعی کردم با اعتماد و حسن نیت نسبت به آدمهای غریبهای که میدیدم رفتار کنم. به هر حال ما در آن کشور #غریبه بودیم و باید مورد پذیرش قرار میگرفتیم.
👌به خصوص که همسرم در طول دوره ماموریتش توانسته بود با #مهربانی و حسن رفتار اعتمادشان را جلب کند و حالا این #وظیفه متوجه من هم بود.
✔️از طرف دیگر خودم و خانوادهام را #نماینده مردم ایران تلقی میکردم و سعی میکردم تا جای ممکن رفتار غلطی از طرفم سر نزند.
🏡حتی وقتی خانهای که باید در آن ساکن میشدیم را در نهایت کثیفی و #بهم_ریختگی تحویل گرفتیم، تمام تلاشم را کردم تا در زمان حضور و بعد از من همه چیز در نهایت تمیزی باشد تا خاطره #نادرستی از مردم ایران در ذهن مردم سوریه باقی نماند...
ادامه دارد...
🦋روایت همسر #شهید_حاج_محمد_پورهنگ
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
💞🌱💍💞🌱💍💞🌱💍💞🌱
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_دوم #قسمت_چهل_و_دوم با چشمانی که از #بُهتی غمگین پُر شده بود، تنها نگاهم
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_دوم
#قسمت_چهل_و_سوم
ساعت از نیمه شب گذشته بود، ولی خواب از چشمان آشفته و اشکبار من #سراغی نمیگرفت. مجید همانطور که روی زمین نشسته و سرش را به #تشک تکیه داده بود، خوابش برده و دستش به نشانه دلگرمی، همچنان روی دست سرد من مانده بود. خوب می دانستم که در پالایشگاه چه کار سخت و #سنگینی دارد و از اینکه با این حالم این همه عذابش داده و حتی شامی هم تدارک ندیده بودم، دلم به درد آمد.
نگاهی به صورت خسته اش انداختم که هنوز در خوابی سبک بود و با گامهایی کوتاه از اتاق #بیرون رفتم. خانه در سکوتی تلخ و سنگین فرو رفته و انگار در و دیوار هم #بوی_غم میداد. به امید اینکه خنکای آب وضو دلم را آرام کند، وضو گرفتم و سجاده ام را گشودم. #چادر نمازم را سر کردم و به نیت آرامش قلبم دو رکعت نماز خواندم.
حق با مجید بود، باید خودم را #آماده میکردم تا پا به پای مادر این راه سخت و طولانی را طی کنم و در این مسیر طاقت فرسا، بایستی مایه #امید و آرامش مادر میشدم، نه مثل امشب که همه توانم را درآغاز راه باختم و بدون اینکه به یاری دل بیقرار و دست تنهای عبدالله بروم، فقط خون دلم را به کام همسر #مهربانم ریختم، هرچند این وظیفه ای بود که آوردنش به زبان ساده بود و حتی خیال روزهای عملی کردنش، پرده های نازک دلم را میلرزاند.
نمازم را با گریه #بیصدایم تمام کردم، دستانم را به دعا به سمت آسمان گشودم و با چشمانی که به امید #اجابت زیر پرده اشک به چله نشسته بود، خدا را خواندم که شفای مادرم را هرچه زودتر مرحمت کرده و به دل من که این همه بیتابی میکند، آرامشی #ماندگار عنایت فرماید...
🔹🔹🔹🔹
#قسمت_چهل_و_چهارم
یک قطعه دیگر از #کمپوت آناناس در دهان خشک مادر گذاشتم که دست ناتوانش را بالا آورد و با #صدایی آهسته گفت: "بَسه مادرجون، دیگه نمیخوام."
نگاهم به چشمان گود رفته و گونه های استخوانی اش افتاد، باز چشمانم لرزید و دوباره هوای #باریدن کرد که با گفتن "چقدر هوا گرمه!" از جا بلند شدم و به بهانه زیاد کردن درجه فن کوئل، چشمان #بیقرارم را از مادر پنهان کردم.
در این مدت که از عمل جراحی و شروع #شیمی_درمانی اش میگذشت، آموخته بودم که چطور در برابر صورت زرد و موهایی که هر روز کم پشت تر و بدنی که مدام لاغرتر میشد، صبر کنم و با صورتی که به ظاهر میخندد، به قلب #افسرده مادر امید ببخشم. با کنترل سفید رنگی که روی میز بود، دمای فن کوئل را چند درجه خنکتر کردم و از پنجره بزرگ اتاق، نگاهی به حیاط بیمارستان انداختم و مجید را دیدم که در حاشیه باغچه #گلکاری شده حیاط قدم میزد.
در این دو سه هفته ای که #درمان مادر آغاز شده بود، مجید و عبدالله با هم هماهنگ کرده و هر بار یکی برای کمک به من و مادر به #بیمارستان می آمدند. محمد و ابراهیم هم یکی دو باری که مجید نتوانسته بود #شیفتش را تغییر دهد، سری میزدند، ولی آنها هم در این فصل سال به شدت درگیر کارهای #نخلستان شده و فرصت زیادی برای رسیدگی به مادر نداشتند.
نگاهم به مجید مانده بود که مادر با صدایی #کم_رمق پرسید: "الهه جان! از خونه چه خبر؟" به سمتش چرخیدم و همچنان که روی صندلی کنار تختش مینشستم، با لبخندی #مهربان پاسخ دادم: "همه چی سر جاشه، حال همه هم خوبه! فقط همه #دلشون برا شما تنگ شده! چند شب پیش ابراهیم و لعیا اومده بودن، #ساجده خیلی بهانه شما رو میگرفت. لعیا میگفت هر دفعه که میخوان بیان ملاقات، ساجده التماس میکنه که اونم با خودشون بیارن."
سپس دست سرد و نحیفش را میان انگشتانم گرفتم و با امیدواری ادامه دادم: "إن شاءالله این دفعه که اومدید خونه، #دعوتشون میکنیم، بیان دور هم باشیم." آهی کشید و گفت: "دلم برای بچه ها خیلی تنگ شده بخصوص برای #یوسف! تا این بچه به دنیا اومد، من اینجوری شدم و اصلاً فرصت نشد یه بار درست حسابی #بغلش کنم."
از شنیدن این حرفش دلم #غرق غم شد، ولی باز به روی خودم نیاوردم و با #خنده ای کوتاه گفتم : "إن شاءالله این دوره هم تموم میشه و میاید خونه."
چقدر #سخت بود شعله کشیدنهای آتش دلم را پنهان کنم و به جای همه غم و غصه هایم، فقط #لبخند بزنم...
#ادامه_دارد
✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🖼 تصویرسازے| تنھا مولود کعبھ
🎨نقاش : استاد حسن بحرینے
ديگر به نسخھ هاے اطبا نياز نيست،
یڪ يا علــے دوای دل غصه دار ما...
#ماھ_رجب🌙
#میلاد_امام_علے(ع)✨
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 ببینید| از بهترین روزهای عمر #حاج_قاسم
🌷 #شهید_حاج_قاسم_سلیمانی در جمع رزمندگان مدافع حرم در خط مقدم نبرد برای فتح آخرین قلعه داعش (البوکمال)، از بهترین و در عین حال سختترین روزهای عمر جهادی خود میگوید...
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
❤️🍃
به خواب دیدم از اینجا نماے گنبدتان را
عجیب نیست اگـر تشنه اے سراب ببیند
✍حمیدرضا محسنات
#به_تو_از_دور_سلام✋
#السَلامُعَلَيَڪيااباعَبدالله
#روزتون_حسینی
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
🕊✨ مدتی که در پادگانهای مختلف دورههای آموزشی را گذراند، مادرم برایش آستین بالا زد و عروسی کرد. فع
🕊✨
▪️ما به عادت هر ساله با شروع ماه محرم، هیات رفتنمان اوج میگرفت. از طرفی، ماموریتهای شبانهمان برای مقابله با درگیریها و خرابکاریها خستهمان کرده بود.
✔️مثل هر سال، صبح روز عاشورا رفتیم هیات حاجآقا مروی. زیارت عاشورا که خواندند، همگیمان بهخاطر کمخوابی چرت میزدیم. بعد از قرائت زیارت عاشورا صبحانه را تو همان هیات خوردیم و رفتیم مسجد.
🔹قرار بود به رسم هر سال، هیاتمان دسته تشکیل دهد و در محل بچرخد و جلوی خانه شهدا روضه بخواند. خیلی از بچهها بهخاطر خستگی نیامده بودند.
😓من نگران مداح و سینهزن بودم، اما دیدم حاجاصغر در حال و هوای دیگری است.
📲مدام با تلفن صحبت میکرد. حدود ساعت ده و نیم بود که حاجاصغر جلو آمد و به من گفت: «موتورها کجاست؟!» خیلی تعجب کردم.
گفتم: «جای همیشگی!» منظورم پایگاه بسیج بود.
گفت: «زنگ بزن به بچهها، باید بریم.»
گفتم: «پس هیات چی میشه؟»
😒نگاهی غضبناک به من انداخت و گفت: «من چی میگم، تو چی میگی؟! امام حسین مهمه یا هیات؟»
‼️گیج شده بودم. خب هیات هم به خاطر امام حسین (ع) بود. پدرم و دو سه نفر از بزرگان جلو آمدند. گفتند: «چی شده؟»
🌷حاجاصغر توضیح داد که «ضدانقلاب ریختند بیرون. اوضاع خرابه، باید بریم.» پدرم سریع گفت: «برید شما. نیاز باشه، ما هم میایم.»
ادامه دارد...
#فتنه ۸۸ (۲)
#شهید_حاج_اصغر_پاشاپور
#به_روایت_حمید_برادر_شهید
📲جنات فکه
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊