‌ میدوم‌سمتش‌و‌کمکش‌میکنم‌‌بلند‌شود :‌چیزیت‌که‌نشد؟! سرش‌را‌می‌آورد‌بالا‌ صورتِ‌خراش‌برداشته‌و‌خونی‌اش‌را که‌‌میبینم‌هل‌میکنم‌و‌بطری‌آب‌را‌میدهم دستش: باز‌‌چادرت‌رفت‌زیر‌پات‌و‌ افتادی!! ‌لحظه‌ای‌خیره‌ام‌میشود‌‌: .. نه‌بابا (:اگر‌‌چادر‌م‌سپر‌صورتم‌نمیشد‌که‌‌الان ‌داغون‌بودم.‌با‌این‌حرف‌هایش‌همیشه‌فیوز‌ میپرانم.با‌اینکه‌صورتش‌خراش‌برداشته‌بود ‌و‌دست‌و‌پایش‌زخمی‌بود ‌؛ اماباز‌هم‌از‌سرِ‌ارادت؛‌معتقد‌بود‌‌که چادر‌ِمادرم‌زهرادست‌گیره...نه‌دست‌و پا‌گیر :))) #رفیق‌مثلِ‌او #رفیق #رفیقونه #رفیق_چادری ‌