🌹بسم رب الشهدا🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم 🌷به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش دوازدهم 🌺و سيد ادامه داد "يكى، دو هفته ديگر قراره پسرم به دنيا بياد؛ اول مى خواستم بمونم تا كنار همسرم باشن؛ اما هر چى با خودم حساب كردم ديدم نبودم اينجا نامرديه. به حق خانم فاطمه زهرا (س) مى ريم اونم به چشم نوكرى. يادتون باشه تا مى تونيد نوكرى كنيد. به بچه ها كمك كنيد. اگه كمك تيربارچى نمى تونه تيربار رو بياره تو برو كمك كن. اگه كسى زخمى شد شما بريد كمك كنيد و اون را عقب بياريد. اگه كسى عاشق باشه مى فهمه من چى مى گم. مثل اين مى مونه كه شما رو توى دشت پر از جواهر گذاشتن و مى گن چند ساعت وقت داريد تا هر چى مى خوايد دشت كنيد. عمليات هم اين طوريه. توى عملياته كه مى تونى با خدا عشق بازى كنى و همه عالم به اون لحظه تو غبطه مى خورن." 🌺سيد كمى سكوت كرد و بعد انگار كه چيز مهمى يادش آمده باشد با تأكيد گفت "يادتون باشه كه توى حاشيه جاده خونه هاى روستاييه كه از ترس يا هر چيز ديگه اى با دشمن بيعت كردن. شما حق تيراندازى يا ترسوندن اونا رو نداريد. اينا با زن و بچه هستن. نبايد مالى ازشون تلف شه. اگه از جايى تيراندازى شد فقط براى دفاع در همان محدوده اقدام كنيد، يا خونه اى رو كه از سمتش احساس خطر داريد، با اصول پاكسازى محاصره كنيد و به اهالى خانه امون بديد. اونا احمق نيستن كه با زن و بچه سمت ما تيراندازى كنن. 🌺يادتون باشه كه شما نيروهاى حضرت امير (ع) هستيد و اسم لشكر فاطميونه. اخلاق و خدا رو فراموش نكنيد. اگه اسير گرفتيد، حق كتك زدن، آب دهان انداختن و بى حرمتى به اون رو نداريد. اگه عرضه داريد موقع جنگ از دشمن تلفات بگيريد و گرنه حق تعرض به اسير رو نداريد. حتى اگه اون اسير پنج دقيقه قبل رفيقت رو شهيد كرده باشه. اگه اسلحه رو گذاشت زمين، دست بسته تحويلش مى ديد. توى يكى از عمليات ها يكى از تك تيراندازهاى دشمن چندتا از بچه هاى ما رو زد، اما خيلى نگذشت كه اسلحه اش رو زمين گذاشت و اسير شد. ما هم سيگارش رو داديم و احترام گذاشتيم بهش. بايد حواسمون به همه اينا باشه و گرنه ثوابمون خراب مى شه. ادامه دارد ... صفحه ١٢ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🌹بسم‌ رب الشهدا🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش پانزدهم 🌸بعد نفسش را بيرون داد و سعى كرد براى بچه ها مسأله را روشن تر كند. براى همين ادامه داد "براى اينكه تلفات نديم، به محض اينكه منطقه رو گرفتيم هركسى كار خودش رو هر جا هست انجام بده. مديريت دسته با ابوعليه." بعد من را كه كنارش ايستاده بودم نشان داد. حرف هايش كه تمام شد با همديگر قرار گذاشتيم و با صداى بلند ياعلى گفتيم و دست مردانه داديم. اول قديمى ها را جمع كرديم، بعد سيد به بچه ها گفت "به عنوان فدايى هاى شما ما اول مى ريم كه اگه بلايى بود اول سر ما بياد و شما سلامت باشيد. چند تا نكته رو مى گم توجه كنيد. ما شروع مى كنيم به درگير شدن؛ اگه زمين گير شديم گردان بعدى پشت ما ننشينه، نيروها رو پخش كنه و از ما رد شه." 🌸بعد مسير و جايى را كه دشمن آنجا بود و مى بايست به آن برسيم، نشان مان داد و گفت "گردان بعدى سمت دشمن پخش شه. با دشمن كارى كنيد كه كيش بشه. اگه بخوايم پشت سر دشمن بايستيم جلومون رو مى گيره. اگه بخواهيم كِز كنيم و بچسبيم به هم ديگه درست نيست. متأسفانه توى حلب ٢٥ نفر يه جا به خاطر توجه نكردن به اين نكته شهيد شدن. ولى اگه شما پخش شيد كسى جرئت نمى كنه براى درگيرى پيش قدم بشه." سيد به دشت وسيع پيش رويمان اشاره كرد و به بچه ها چشم دوخت و اميدوانه گفت "اگه توى اين فضاى وسيع پخش شيد و شليك كنيد از ١١٠ جا تير پخش مى شه. ١١٠ نفريم. چطور مى تونن با ١١٠ نقطه مقابله كنن؟ ده تا تك تيرانداز با هفت تا تحريب چى با گردان ما مياد." اسلحه اش را سفت در دستانش فشار داد و مطمئن به ما گفت "مثل شمشير مرتضى على (ع) عمل مى كنيم. به حق فاطمه زهرا (س) درسى به دشمن مى ديم كه براش يادگارى بمونه. حاصل اين عمليات هم هر چى شد، خدايا! تو از ما راضى باش. ما اومديم تا تو از ما راضى باشى. ديگه هيچ چيز اهميت نداره. فقط براى اين از ايران حركت كرديم و اومديم توى كشور غريب تا جون مون را به خطر بندازيم كه تو از ما راضى باشى." 🌸بچه ها مى خواستند حركت كنند كه سيد باز نكته اى نگفته يادش آمد. به بچه ها اشاره كرد كه دوباره بنشينند و ادامه داد "يه مسأله ديگه، بچه ها تعدادى عشاير در مسير هستن. اينجا جنگ شده، درگيرى شده، شايد تعدادى از اونا به ناچار يا اصلاً بااعتقاد رفتن توى گروه دشمن. ممكنه اگه شيعه رو ببينن سرش رو ببرن؛ ولى بچه ها يه خواهشى دارم. اگه نيت كرديم كه خدا از ما راضى باشه بايد در نظر بگيريم كه اينا زن، بچه، گاو، گوسفند، مرغ و خروس دارن. شايد مرغ و خروس و گاو و گوسفندشان ول باشه. فردا كه منطقه رو گرفتيم كسى نيست؛ چاقو هم كه دارى شايد سيدابراهيم هم نبينن و يه نقطه ديگه باشه؛ شايد بتونى گوسفندى رو بزنى زمين و بخورى و كسى هم نبينه؛ ولى نكنيد اين كار رو، حواسمون به اين چيزا باشه. مرد رو جلوى زنش نزنيم و تيراندازى نكنيم. هر چند نظر من اينه كه اگه ما تير نزنيم با ما كارى ندارن. حتى اگه ديديد پيرمردى گوشه اى افتاده، دستش رو ببوسيد تا بفهمه كارى به كارش نداريم و با چشم محبت بهش نگاه مى كنيم." ادامه دارد ... صفحه ١٥ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🌹بسم رب الشهدا🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش شانزدهم 🌸قرار شد دشت را پاكسازى كنيم تا گروه هاى خودى پشت دشمن به ما بپيوندند و دشمن را محاصره كنيم. كار بزرگى بود. سيد مدام به ما يادآورى مى كرد كه اين توفيق را خدا نصيب ما كرده و بايد درست از اين توفيق بهره ببريم. سيد با اينكه كاركشته بود و خيلى خوب كارش را بلد بود اما هميشه مى گفت موقع عمليات ها ضربان قلبم بالا مى رود. 🌸راست مى گفت. تنها خودش اين طور نبود، همه نفس مان موقع عمليات ها بند مى آمد و لب هاى ما كبود مى شد. به قول سيد همه مى ترسند. آدم شجاع كسى نيست كه نترسد. اما شجاع كسى است كه مى ترسد ولى مى گويد خدايا! ببين قلبم دارد مى زند؛ خدايا! ببين دارم مى ترسم، ولى به خاطر تو بر ترسم غلبه مى كنم. مى ترسم بروم اما به خاطر تو مى روم. به سمتم گلوله مى آيد مى ترسم گلوله بزنم ولى به خاطر تو مى زنم. به خاطر تو مى زنم چون تو عشق منى، خداى منى، چون همه وجودم براى تو است به ترسم غلبه مى كنم و مى زنم." 🌸بچه ها آماده رفتن بودند. دل توى دلمان نبود. همان طور كه سيد بين نيروها راه مى رفت با صداى محكم و بلند گفت "موضوع دوم اينكه گردان ما با بقيه گردان ها فرق داره. هر كس كه نمى تونه و مى ترسه يواشكى به من بگه كه آقا من مى ترسم و نمى خوام بيام. منم اون رو نمى برم. تا همين جا هم كه اومديد خيلى مرد هستيد و خدا قبول كنه. بيايد به من بگيد. حتى اگه با ١٠ يا ١٥ نفر برم يا اصلاً تنها هم برم، مهم نيست." ادامه دارد ... صفحه ١٦ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🌱🌱🕊🌱🌱🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🌹 بسم رب الشهدا 🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷 به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش هجدهم 🌸جى پى اس دست سيدابراهيم بود. نقشه را باز كردم. اما نتوانستم مسير را پيدا كنم و حدود يك كيلومتر راه را اشتباه رفتيم. بعد از حدود بيست دقيقه سيد پشت بى سيم نهيب زد "كجاااايى؟! پس چرا نمياى؟" گفتم "سيدجان ما بايد تا الان به شما مى رسيديم ولى فكر كنم موردمون تو زرد از كار دراومده و به جاده خاكى زديم." سيد گفت "يا فاطمه زهرا (س)!" اين تكه كلامش براى مواقعى كه خيلى هول مى كرد. 🌸فشنگ رسام داشتيم ولى توى آن شرايط امكان استفاده و علامت دادن نبود. سيد گفت "از جاتون تكون نخوريد. ممكنه بدتر بشه و بريد تو دل دشمن." دونفر را فرستاد تا ما را پيدا كنند. بعد از حدود نيم ساعت همديگر را پيدا كرديم و به مسيرمان ادامه داديم. حدود نيم ساعت به اذان صبح بود. رسيديم به يك جاده كه از آن صداى چندتا ماشين و موتور مى آمد. يك عده از بچه ها را مأمور كرديم تا روى جاده كمين بزنند. ما هم همراه حاج حسين، سيدابراهيم و بقيه رسيديم به يك خانه كه صداى تك تيراندازى از آن مى آمد. به سمت آتش دهانه سلاح ها شليك كرديم. دوتا از بچه ها مجروح شدند. يك موتور و يك ماشين از دشمن را به گلوله بستيم. خلاصه خانه اى را كه قرار شد محل استقرار و فرماندهى مان بشود؛ پاكسازى كرديم. چهار نفر مرد مسلح، يك زن و چند بچه توى خانه بودند. 🌸به دستور حاج حسين بادپا اسرا را در يك اتاق قرار داديم. چند نفر گفتند بايد زن ها را از مردها جدا كنيم. حاجى مخالفت كرد و گفت "با اسرا همون برخوردى رو بكنيد كه دوست داريد با شما بكنن." استدلالش هم منطقى بود مى گفت "اگه جداشون كنيد، هزارتا فكر مى كنن و ممكنه برامون مشكل درست كنن، ولى وقتى با هم باشن، كارى انجام نمى دن." ادامه دارد ... صفحه ١٨ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🌹 بسم رب الشهدا 🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷 به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش نوزدهم 🌸در خانه جلسه اى تشكيل شد و سيدابراهيم به ام گفت "بسم الله، يه گروهان بردار و برو نقطه اصلى و سه راهى امداد رو مسدود و كمين بزن." 🌸چون احتمال وجود مسلحين و كمين آن ها بود، اول يك تيم چهارنفره جلوى گروهان با فاصله اى امن حدود پنجاه متر راه انداختم. من، يك تك تيرانداز با دوربين حرارتى و يك نيروى پياده، افراد اين گروه بوديم. به سمت جلو حركت مى كرديم و تا سه راهى حدود ٢٥٠ متر فاصله داشتيم. تك تيرانداز كه دوربين جلوى چشمش بود و به چپ و راست نگاه مى كرد و حركت هر جنبنده اى را رصد مى كرد، گفت "يه موتورى مسلح داره به سمت ما مياد." گفتم "معطلش نكن و بزن" او هم چنان زد كه هر دو نفرشان با موتور رفتند توى ديوار خانه! 🌸با استرس و هيجان خاصى جلو مى رفتيم كه يك دفعه تك تيرانداز ايستاد و گفت "جمعيت زيادى رو توى فاصله حدود سيصد مترى مى بينم." گفتم "چند نفر؟" گفت "حدود پنجاه تا شصت نفر." حسابى شوكه شديم. بعد از كمى دقت گفت "نه! نه! صبر كنين. تو دوربين اينا شبيه آدم بودن ولى آدم نيستن!" گفتم "كشتى ما رو! بگو ببينم چى هستن؟" با خنده گفت "يه گله گوسفند!" ادامه دارد ... صفحه ١٩ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🌹 بسم رب الشهدا 🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷 به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش بيستم 🌸چيزى كه باعث سختى بيشتر كار شد، نرسيدن نيروهاى پشتيبانى بود. همه چيز به هم ريخته بود. موشك اس پى جى كه توسط بچه هاى موشكى به محل آورده شده بود، به دستور سيدابراهيم بايد در جاى مناسبى نصب مى شد. شهيد سيد مصطفى موسوى كه يكى از جوان ترين نيروهاى ما بود و هنوز بيست سال هم نداشت؛ آمد پيشم و با مشورت هم قرار شد موشك را روى پشت بام مدرسه مستقر كند تا اگر خودرو يا محمول دشمن از توى جاده به سمت ما آمدند، مورد اصابت قرار بگيرند. 🌸بعد از چند دقيقه مصطفى پشت بى سيم گفت "حاجى اين جايى كه نصبش كرديم جاى مناسبى نيست و درست روبروى مون ستون ها و سيم هاى برق مزاحم هستن. موشك اس پى جى هم به محض برخورد به كوچيك ترين مانعى، حتى به سيم كوچيك، قبل از اصابت به هدف، منهدم مى شه ..." ديديم نه فرصتى داريم و نه چاره اى. با مواد منفجره، ستون ها را خوابانديم و يك مسير امن براى شليك آماده شد. 🌸دشمن فشار سنگينى روى مان آورد. با تك تيراندازهايى كه اطراف، بالاى منابع آب و جاهاى مختلف مستقر كرده بود، ابتكار عمل را به دست گرفته بود و بچه ها داشتند يكى يكى پر پر مى شدند. از دور مى ديدم كه دارند نيرو وارد مى كنند. خط امداد و پشتيبانى ما هم مسدود شده بود و توان انتقال مجروحين و شهدا را به عقب نداشتيم. هر چه زمان مى گذشت، روحيه بچه ها ضعيف تر و شكننده تر مى شد. جيره اى كه از شب قبل همراه مان بود، به علت سختى راه در همان ساعات اوليه تمام شده بود و تشنگى روى بچه ها حسابى فشار مى آورد، طورى كه از پياده روى طولانى با آن شرايط در شب گذشته و بى خوابى و درگيرى سخت با دشمن، دهان ها همه خشك شده بود و گلوهاى مان مى سوخت. ادامه دارد ... صفحه ٢٠ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

✳️ کلیپی از صحبت ها و شوخی های دو رفیق آقا مرتضی شما رو دوری🙂 قضیه چیه که همه میخوانت😍 شهید #مصطفی_صدرزاده شهید #مرتضی_عطایی #رفاقت_به_سبک_شهدا https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🌹 بسم رب الشهدا 🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷 به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش بيست و يكم 🌸پشت بى سيم مدام تقاضاى كمك و پشتيبانى داشتيم. قدرى كه گذشت، دو تا ماشين براى كمك آمدند اما زير ديد و تير شديد دشمن، زمين گير و سوراخ سوراخ شدند. سيدابراهيم هم همراه حاج حسين و عده اى از بچه ها تو خانه اى كه در آن مستقر بودند، زمين گير شده و تعداد زيادى شهيد و مجروح داده بودند. كربلايى به پا شده بود ... 🌸به دستور سيدابراهيم، از مواضع و سنگرهاى بچه ها سركشى مى كردم و توصيه هاى لازم را به شان مى كردم. چشمم كه به شهدا و مجروحين مى افتاد، شرمنده مى شدم. شرمنده از اينكه نمى توانم كارى براى آن ها انجام بدهم. فقط مقاومت مى كرديم بلكه روزنه اميدى باز شود. روز ميلاد آقا امام محمدباقر (ع) بود و بچه هاى مان يكى يكى با لب تشنه پرپر مى شدند. 🌸تيربارهاى مان مهمات نداشت. هر نفر كم تر از يك خشاب تير كلاش داشت. من هم كه شب قبل به جاى سراميك هاى ضدگلوله، هشت تا خشاب اضافه برداشته و تو جيب جليقه ام گذاشته بودم؛ جمعاً ١٣ خشاب داشتم كه حدود هشت تايش را زده بودم و پنج تاى باقى مانده را مى خواستم به حاج حسين و سيد برسانم. ادامه دارد ... صفحه ٢١ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🌹 بسم رب الشهدا 🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷 به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش بيست و دوم 🌸از بچه ها خداحافظى كردم. بچه ها گفتند نرو. مى گفتند تك تيراندازهاى دشمن شما را مى زنند. توجهى نكردم و با سرعت به سمت سيد و حاجى دويدم. در فاصله حدود سيصد مترى، در حدفاصل صد متر اول با توجه به اينكه جاده توى خط القعر قرار داشت و از ديد و تير دشمن در امان بود، خطرى متوجهم نشد. 🌸از خط القعر كه گودترين محل آن منطقه بود درآمدم و در مسير و ديد دشمن قرار گرفتم. آنجا تازه فهميدم در چه مخمصه اى گير افتاده ام. از چند جهت تير مى آمد. به قدرى آتش شديد بود كه هر لحظه منتظر اين بودم با گلوله اى روى زمين بيافتم. به قدرى گلوله دور و اطرافم روى زمين مى نشست كه خاك هايش به سر و صورتم مى پاشيد. احساس مى كردم نامردها هر چه مهمات دارند، مى خواهند روى سر من خالى كنند. 🌸در همان حالت اشهدم را با صداى بلند مى خواندم، به وضوح صداى گلوله ها را كه از مقابل صورتم رد مى شدند، مى شنيدم. خدا مى داند حس مى كردم تغيير مسير گلوله ها از مقابل صورتم اتفاقى نيست. آنجا بود كه متوجه شدم رفتنى نيستم. ادامه دارد ... صفحه ٢٢ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

شهید مدافع حرم #مصطفی_صدرزاده با مادر گرامی 🚀 خلبانی که سهله، من برای بی‌بی اگه لازم باشه فضا هم می‌رم #سیدابراهیم #فدایی_بی_بی #اللهم_الرزقنا @shahid_mostafasadrzadeh

🌹 بسم رب الشهدا 🌹 شهيد مدافع حرم #مصطفى_صدرزاده 🌷سيدابراهيم🌷 به روايت شهيد مدافع حرم #مرتضى_عطايى 🌷ابوعلى🌷 بخش بيست و سوم 🌸رسيدم نزديك دو ماشينى كه مقابل مقر حاج حسين و سيدابراهيم متوقف شده بود. حدود سى مترى بچه ها، كنار حصار اطراف خانه كه از قلوه سنگ هاى موجود در منطقه و به ارتفاع حدود هفتاد سانتى متر درست شده بود، در كنار بچه هايى كه پشت ديوار سنگر گرفته بودند، نشستم. مى خواستم به سمت حاجى بروم كه صداى فرياد حاجى من را به خودم آورد و گفت "مگه نمى بينى قناصه داره يكى يكى بچه ها رو مى زنه؟! ... سرجات بشين ..." نشستم. از آن فاصله نمى شد خشاب ها را براى شان پرتاب كنم. 🌸داشتم نفر سمت چپم را توجيه مى كردم كه سرت را بدزد؛ چندتا قناصه زن دارند بچه ها را مى زنند ... كه همان موقع ديدم مغزش پاشيد روى سنگ همان ديوار كوتاهى كه پشتش سنگر گرفته بوديم و دقيقاً به حالت سجدت افتاد رو زمين. نگاهش كردم. از كنار گوش سمت راستش تير وارد شده و از سمت چپ سرش خارج شده بود. حدود اذان ظهر بود. تكبير گفت و ركوع نرفته، سر به سجده گذاشته بود. 🌸نفر سمت راست را صدا كردم و بهش گفتم "حواست باشه كنارمون رو هم زدن!" ديدم جواب نمى دهد. تكانش دادم. واكنشى نشان نداد. گفتم شايد توى آن شرايط هنگ كرده. دوباره كه تكانش دادم ديدم به پشت افتاد روى زمين. تير دقيقاً توى گلويش خورده بود. همان جا داد زدم "خدااا ... اين چه امتحانيه كه دارى من رو مى كنى؟ يا منم ببر يا يه راهى باز كن ..." ادامه دارد ... صفحه ٢٣ ✍️ برگرفته از كتاب: "#قرار_بى_قرار"؛ شهيد مصطفى صدرزاده انتشارات روايت فتح 🌹🌹🌹🍃🍃🕊🍃🍃🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh

🔸خاطره شنیدنی شهید #مرتضی_عطایی 🕊 از شهید #مصطفی_صدرزاده🕊 #شهادت رو به #اهلش میدن نه به #حرفش https://eitaa.com/shahid_mostafasadrzadeh