به عشق 💔💔💔زینت پدر 💔💔💔 بسم الله الرحمن الرحیم کجاست زن؟ کجاست عشق فرزند؟ کجاست مادر با تمام مهر و عاطفه اش؟ این فرزندان پاره پاره از آن اویند و هیچ صدایی نمی آید. زن، نمی گرید؛ نمی نالد. از خیمه بیرون نمی آید و نمی گذارد کسی بگرید؛ بنالد. حتی برای دیدنشان بیرون نمی آید. مبادا حسین علیه السلام... سکوت... سکوتی که از جنس خالص عشق است. آه، فقط خدا می داند که این روزها چقدر ما به هویتی چنین، به روحی چنین، به عشقی که ما را از این مرز بندی تنگ برهاند، نیاز داریم. این روزها؛ این روزهای قحطی! •• آدم ها پشت سر هم روی یک مدار ساده می چرخند؛ تکرار می شوند؛ دور می زنند؛ مردها مثل هم؛ زن ها مثل هم؛ با هویتی کاملاً تعریف شده؛ خط کشی شده، مصوب و قانونی. همه طبق ماهیت معلومشان رفتار می کنند؛ - مرد است دیگر؛ حالا یک وقت هم از کوره در می رود؛ فحشی، کتکی... همه شان همینند. - بالاخره مرد است؛ غریزه دارد؛ یک وقت هم دست از پا خطا می کند دیگر. - زن است دیگر؛ اگر مدام پای آیینه نباشد و به خودش نرسد که اسمش زن نمی شود. - زن است دیگر؛ دلش نازک است؛ خب طاقت خون دیدن ندارد و زود گریه اش در می آید. - زن است دیگر؛ عاطفه دارد؛ بچه اش را دوست دارد و نمی تواند ببیند. توجیه ها از بسیاری تکرار، منطق شده اند؛ همه پشت سر هم، روی مرز هویت خط کشی شده، راه می روند؛ نه پس و نه پیش. بردگی، اقتضای طبیعت! یادش به خیر، قدیم ها دلمان می خواست قالب ها را بشکنیم؛ سیال شویم و بیرون بریزیم. از هر چه قالب و هر چه قاب، متنفر بودیم. می دانستیم که از یک تصویر ثابت، بیشتریم... قحطی، قحطی دست هایی است که تصویر خودشان را می سازند. در این قحطی که زن، خودش را می پرستد؛ زن بودنش را می پرستد، زینب چه گم شده غریبی است... . •• همه عزیزانش را سر بریده اند؛ تکه تکه کرده اند. سرهایشان را همراهشان آورده اند. کودکان کاروانش را تازیانه زده اند و خودش را. طبق خط کشی ها، الان زن باید غش کند. باید تا حد مرگ، بی تابی کند. باید از ترس و غم، بی کلام شده باشد؛ اما او ایستاده است؛ راست. در دربار یزید - جایی که نفس مردها می برد - و آهسته و بریده بریده، نه، بلکه با بلاغتی که تن تاریخ را می لرزاند، چنین فریاد می زند: «کد کیدک، واسع سعیک، ناصب جهدک، فو الله لاتمحوا ذکرنا و لاتمیت حینا....؛ هر حقه ای می خواهی بزن؛ تمام سعی ات را بکن؛ اما یقین داشته باش که نام ما را محو نمی کنی. آن که محو و نابود می شود، تو هستی».1 •• علامت سؤال رو به رویم ایستاده است؛ کدام اسیریم؛ ما یا زینب؟ پی نوشت: 1. مجلسی، بحارالانوار، ج 45، ص 135. منبع: کتاب: خدا خانه دارد نویسنده:فاطمه شهیدی

💎 ای شه طوس که سرچشمه‌ی الطاف خدایی 💎 جان ما باد فدایت که ولی‌نعمت مایی 💎 رحمتی کن به ضعیفان که معین الضعفایی 🎙سیدهادی گرسویی ‌ 💚یک همخوانی زیبا🖤 #امام_رضا #گرسویی @HASANAAT

💎 می‌دونی می‌خوام چی‌کار کنم؟ 💎 می‌دونی می‌خوام کجا برم؟ 💎 می‌خوام برم امام رضا😔😭 🎙 مرحوم حاج محمدرضا آقاسی روحش شاد🌺 #امام_رضا #آقاسی @HASANAAT

امام رضا (ع) می‌فرماید: مَن جَلَسَ مَجلِسا یُحیى فیهِ أمرُنا، لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوُبُ. هر که در مجلسى بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده مى شود، قلبش، در روزى که قلب‌ها مى میرند، نمى میرد.) وسائل الشیعه، ج ۴۴، ص ۲۷۸ )

باید غبار صحن تو را طوطیا کنند « آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند» هو هوی باد نیست که پیچیده در رواق خیل ملائکند رضا یا رضا کنند

دلم هیاهوی روضه منوره را می‌خواهد😭 همانجا که ملائک تسبیح و حمد خدا می‌گویند...