🔖#قسمت_سیزدهم /۱۶اردیبهشت (قسمت سوم) در همین گیرودار ناگهان صدای انفجار عظیمی به گوشم رسید به سمت صدا که از طرف شهر و موقعیت فرماندهی بود نگاه که کردم دیدم ستون بلندی از دود بلند شده ابتدا فکر کردم دشمن چیزی شبیه زاغه مهمات را زده چون موج انفجار شدیدی داشت بعد یادم آمد که ما در آن قسمت زاغهای نداشتیم پس گفتم شاید هلی کوپتر برمیل را اشتباها انداخته این را با رضا هم در میان گذاشتم (بعدا فهمیدم انفجار انتحاری )بوده اما چون مشغول درگیری بودیم دیگر به آن اهمیت ندادیم هنوز در خاکریز کناری ما چند نفر از بچههای فاطمیون در حال تیراندازی بودند. درخط یاسر فشار درگیری از دو سمت کانال و خانه شهید بود از جناح وسط خط به خاطر اینکه دشت بود و دید و تیر خوبی مانسبت به آنها داشتیم دشمن کمتر جلو میآمد به همین خاطر از جناحین فشار بیشتر می آورد. با یکی از بچه های فاطمیون با یک قبضه آرپی جی به سمت خانه شهید حرکت کردیم تا تانک که در آنجا توقف کرده بود را در صورت امکان بزنیم به نزدیکای خانه که رسیدیم از شدت تیراندازی دشمن دیگر نتوانستیم جلوتر برویم دشمن خانه شهید و خاکریز اطراف آن را گرفته بود. همانجا در کنار خانه تک تیرانداز که 60-70 متربا خانه شهید فاصله داشت با 4-5 نفر از بچه های فاطمیون خط مالک دست دادیم دشمن کاملا خطوط مالک را تصرف کرده و تقریباً 90 درصد روستای خالدیه را گرفته است همچنین دود سفید رنگ اگزوز تانکها را هم از سمت غربی شهر میدیدم .