*⚘﷽⚘ #رمان_زندگینامه_شهید_ایوب_بلندی🌹 #قسمت_26 روز تعطیل رسیده بود و نمیشد دنبال خانه بگردیم.... با همسفرهایمان یک اتاق را گرفتیم و بینش یک.پرده زدیم... فردایش توی یک ساختمان دو اتاق گرفتیم... ساختمان پر از ایرانی هایی بود ک هرکدام ب علتی انجا بودند همسفرهایمان گفتند اتاق را زنانه مردانه کنیم؛خواهرش با من باشد و برادر با ایوب.... ایوب امد. نزدیک من و گفت"من این جوری،نمیخواهم شهلا.....دلم میخواهد پیش شما باشم......" -خب من هم نمیخواهم،ولی رویم نمیشود.....اخه چه بگوییم؟؟ ایوب محمد حسین را بهانه کرد و پیش خودمان ماند..... چند روز قبل از عمل  دست ایوب حساب کتاب میکردم ،با پولی ک داشتیم ایوب زیاد نمیتوانست بستری بماند ناگهان در زدند..... ایوب پشت در بود..... با سر و صورت کبود و خونی.... جیغ کشیدم "چی شده ایوب؟" اوردمش داخل خانه.... "هیچی،کتک خوردم.... هول کردم "از کی؟کجا؟" -توی راه منافق ها جمع شده بودند،پلاکارد گرفته بودند دستشان ک مارا توی ایران شکنجه میکنند.....من هم رفتم جلو و گفتم دروغ می گویید که ریختند سرم..... استینش را بالا زدم -فقط همین؟ پلک هایش را از درد ب هم فشار میداد -خب قیافه م هم تابلو است ک بسیجی ام"....و خندید...... دستش کبود شده بود گفتم"باز جای شکرش باقی است قبل از عمل اینطور شدی..... ایوب بالاخره بستری شد و عمل شد خدا رو شکر عمل موفقیت امیز بود چند روز بعد با ایوب رفتیم شهر را بگردیم میخواست همه جای لندن را نشانم بدهد  دوربین عکاسیش را برداشت.... من هم محمد حسین را گذاشتم داخل کالسکه و چادرم را سرم کردم و رفتیم...توی راه بستنی خریدیم؛تنها خوراکی بود ک میشد با خیال راحت خورد و نگران حلال و حرام بودنش نبود..... منافق ها توی خیابان بودند... چند قدمی مسیرمان با مسیر  راهپیمایی انها یکی میشد....رویم را کیپ گرفتم و کالسکه را دنبال ایوب هل دادم ،ما را ک دیدند بلند تر شعار دادند.... شیطنت ایوب گل کرد دوربین را بالا گرفت ک مثلا عکس بگیرد،چند نفر امدند ک دوربینش را بگیرند.....ایوب واقعا هیچ عکسی،نیانداخته بود..... ادامه دارد... ✅#به_روایت_همسر_شهید @shahidaghaabdoullahi