*⚘﷽⚘ #رمان_زندگینامه_شهید_ایوب_بلندی🍃🌹 #قسمت_37 مریض شما فوت شد عصبانی شدم "چی داری میگویی؟همین الان پرستارش گفت این را بدهم ب شما" سرش را از روی برگه بلند کرد "همین الان هم تلفن کردند  و گفتند مریض شما فوت شده" لوله ی ازمایش را فشردم توی سینه ی پرستار و از پله ها دویدم بالا... از پشت سرم صدای زنی را ک با پرستار بحث میکرد ،شنیدم..... "حواست بود با کی حرف میزدی؟این چه طرز خبر دادن است؟زنش بود!" در اتاق را با فشار تنم باز کردم ... دور تخت ایوب خلوت بود..... پرستار داشت پارچه ی سفیدی را روی  صورت ایوب میکشید.... با بهت به صورت ایوب نگاه کردم .... پرسید "چند تا بچه داری؟" چشمم ب ایوب بود..... _سه تا پرستار روی صورت ایوب را نپوشاند... با مهربانی گفت"اخی،جوان هم هستی....بیا جلو باهاش خداحافظی کن" حرفش را گوش دادم... نشستم روی صندلی و دست ایوب را گرفتم.... دستش سرد بود.... گردنم را کج کردم و زل زدم ب صورت ایوب.... دکتر کنارم ایستاد و گفت"تسلیت میگویم" مات و مبهوت نگاهش کردم.... لباس های ایوب را ک قبل از بردنش ب اتاق در اورده بودند توی بغلم فشردم....... چند لحظه بعد دکتر روی بدن ایوب خم شده بود و با مشت به سینه ایوب میکوبید.... نگاهش کردم ..... اشک میریخت و ب ایوب ماساژ قلبی میداد..... سوت ممتد دستگاه قطع و وصل شد و پرستار ها دویدند سمت تخت..... دکتر میگفت "مظلومیت شما ایوب را نجات داد" امدم توی راهرو نشستم... انگار کتک مفصلی خورده باشم... دیگر نتوانستم از جایم بلند شوم.... بی توجه ب ادم های توی راهرو ک رفت و امد میکردند ،روی صندلی های کنارم دراز کشیدم و چند ساعت ی خوابیدم.... فردا صبح ک هنوز تمام بدنم درد میکرد .... فراموشی هم ب کوفتگی اضافه شد...... حرف هایی دنبال هر چیزی چندین بار میگشتم....نگران شدم برای خودم از دکتر ایوب وقت گرفتم.... گفت ان کوفتگی و این فراموشی عوارض شوکی است ک ان شب ب من وارد شده...... ادامه دارد... ✅#به_روایت_همسر_شهید @shahidaghaabdoullahi