✨#بـانـوے_پـاک_مـن 🌹قسـمـت چهلـم "کارن" هیچ حسی نسبت به این دختری که کنارم نشسته بود و دیگه حالا همسرم شده بود،نداشتم‌. همش به خودم وعده وعید های الکی میدادم که بعد ازدواج عشقی بینمون به وجود میاد و رابطمون محکم تر میشه اما وقتی خطبه عقد رو هم خوندن بازم هیچی حس نکردم و لیدا همون لیدا بود برام. هیچوقت فکرشو نمیکردم که اینجوری ازدواج کنم! خیلی زود و بدون تصمیم گیری.هرچند امیدوار بودم انتخابم درست بوده باشه و لیدا بتونه همسرخوبی برام باشه. زهرا از روز خاستگاری یک بارم نگاهم نکرده بود و کلا عوض شده بود. دیگه شیطونی ازش ندیدم و خنده ای رو لبش نیومده بود مگر به زور وقتی که اومد جلو بهمون تبریک بگه. تبریکش به دلم نشست. گفت:ان شالله زیرسایه ائمه و اهل بیت زندگی خوبی داشته باشین و روز به روز فاصله بینتون کم تر بشه. یعنی زهراهم فهمید هیچ حسی به خواهرش ندارم و چقدر ازش دورم؟ از ائمه و اهل بیتم چیزایی شنیده بودم اما الان موقع تفتیش نبود. دوست و آشنا یکی یکی اومدن و بهمون تبریک گفتن. تعجب کردم آخه آناهید نیومده بود. حتما شکست خورده تو به دست آوردن من برای همین نیومده محضر. پوزخندی به خودم زدم و به لیداگفتم:چرا این مراسم مزخرف تموم نمیشه‌؟ برگشت سمتم و لبخند قشنگی زد. _تموم میشه عزیزم صبرداشته باش. نیم ساعتی گذشت و مهمونا رفتن منم با لیدا سوار ماشینی که خان سالار بهم هدیه داده،شدم. لیداخیلی خوشحال بود و همش ذوق میکرد و دسته گلشو تکون میداد. خنده ام گرفت از اینهمه شادی‌.آخه برای چی انقدر شاد بود؟ برای منی که احساس ندارم؟ برای منی که بلد نیستم ابراز علاقه کنم؟ برای منی که الان فقط به فکر اینم که چرا ازدواج کردم و دختر مردمو بدبخت کردم؟ به لیدا نگاهی کردم و گفتم:چیه خوشحالی؟ با لبخندی که یک ردیف دندون سفیدش دیده میشد،گفت:مگه تو نیستی؟ازدواج کردیما. لبخند بی حالی رو لبم شکل گرفت که معنیشو نفهمید و ساکت شد. منم به رانندگیم ادامه دادم تارسیدیم به یک رستوران شیک و قشنگ. ساعت۸بود ولی من گشنه بودم. _شام میخوری؟ _با تو هرکاری میکنم. کتمو از عقب برداشتم و پیاده شدم. رفتیم تو رستوران و نشستیم سر یک میز و صندلی دونفره. گارسون اومد و سفارش دو تاپیتزا دادم. _چرا از من نظر نخواستی که چی میخوام؟ _چون میدونم پیتزا رو همه دوست دارن. با عصبانیت،پوست لبشو‌ جوید و خیره شد به میز.میدونستم داره حرص میخوره برای همین لبخندی از رو خوشحالی زدم. حرص خوردنش خوشحالی نداشت،اذیت کردنش حال میداد. ادامه دارد... #نویسنده_زهرا_بانو

✨#بـانـوے_پـاک_مـن 🌹قسـمـت چهـل و یکم پیتزا رو که آوردن با اشتها مشغول خوردن شدم اما لیدا فقط با پیتزا بازی بازی کرد. با سرخوشی بهش گفتم:چرا نمیخوری؟ بدون اینکه نگاهم کنه،گفت:میل ندارم. آخی طفلی زده بودم اشتهاشو کور کرده بودم. خندیدم و گفتم:بخور بابا باید عادت کنی به این رفتار من؟ با حرص گفت:کدوم رفتارت؟بی توجهی به نظراتم یا بی اهمیتی به خودم؟ _تقریبا جفتش. عصبی شد و محکم گفت:خجالت بکش ما تازه ازدواج کردیم.به جای اینکه همه توجهت به من باشه اینطوری رفتار میکنی؟ بینیمو خاروندم و سس ریختم رو پیتزام. _من همون روز اول شرایطمو گفتم تو هم با اغوش باز قبول کردی.دیگه بقیه اش دست خودته من نمیدونم. دستمال تو دستشو مچاله کرد و لبشو جوید. شاید یکم دلم به حالش سوخت اما باز زدم به در بیخیالی و پیتزامو خوردم. تموم که شد بلند شدم و گفتم:حیف پولی که واسه این پیتزا دادم تو نخوردی.از این ببعد حواست به میلت باشه هروقت نکشید بگو یکی سفارش بدم. بعد رفتم سمت پیشخوان و یک جعبه برای پیتزا گرفتم. پیتزا رو که گذاشتم تو جعبه اش رفتم سمت در که لیدا هم دنبالم اومد. سوار ماشین شدم و اونم نشست.حرکت کردم سمت خونه دایی. تا رسیدیم،لیدا سریع پیاده شد و رفت تو. منم رفتم تا سلام و عرض ادبی کرده باشم. دایی اومد جلو و روبوسی کردیم بعدشم زن دایی. عطا اومد باهام دست داد منم جعبه پیتزا رو گرفتم جلوش و گفتم:مال تو. خوشحال شد و رفت مشغول خوردن شد. زهرانبود چ جای خالیش بد تو ذوق میزد. پرسیدم:زهرا نیست؟ زن دایی گفت:چرا تو اتاقشه چند روزه از اتاقش بیرون نمیاد جز برای ناهار و شام. تعجب کردم از گوشه گیری زهرا. این دختر یه چیزیش بود.باید میفهمیدم. دیدم لیدا نیست و حدس زدم تو اتاقشه.باخودم گفتم زشته ازش دور باشم ناسلامتی ما زن و شوهریم. بااجازه دایی،رفتم تو اتاقش. نشسته بود رو تختش و سرش رو میون دستاش گرفته بود. روبروش روی صندلی چرخ دارش نشستم و نگاهش کردم. _پاشو برو بیرون کارن دیگه امروز به اندازه کافی اعصابمو خط خطی کردی. دستامو گذاشتم رو زانوهام و خم شدم سمت جلو. _چته تو لیدا؟میخوای به همه بفهمونی که باهم مشکل داریم؟میخوای مامان و بابات بفهمن بینمون چه خبره؟خیلی زشته دختر. _خواهشا بامن حرف نزن که حرفاتم خنجریه تو قلبم.من برای ازدواج با تو درحد سکته کردن خوشحال بودم اونوقت تو به خودت زحمت یک لبخند الکی رو نمیدی برای شاد کردن من. _واسه اینه که نمیخوام امیدوارت کنم. با بغض گفت:یعنی چی کارن؟پس من تو زندگی به شوهرم امیدوار نباشم به کی باشم؟ _صبرکن..درست میشه. اشکاشو پاک کرد وگفت:چی درست میشه؟بی محبتیای تو؟ _اره به محض اینکه حست کنم‌تو قلبم درست میشه. _اگه حس نکردی چی؟ _اونش دیگه به تو بستگی داره.الانم اشکاتو پاک کن من حوصله جواب پس دادن به خانواده تو رو ندارم. بلندشدم و با یک خداحافظی کوتاه از اتاق خارج شدم ادامه دارد.... #نویسنده_زهرا_بانو

✨#بـانـوے_پـاک_مـن 🌹قسـمـت چهـل و دوم از کنار اتاق زهرا که رد شدم صدای هق هق گریشو شنیدم. یک لحظه انگار قلبم ریخت. چرا گریه میکرد؟این گریه کردن عادی بود یا نه؟کی تونسته بود اشک اون دحتر معصوم رو دربیاره؟ نمیدونم چی شد اما تو یک لحظه در اتاقشو باز کردم. دیدنش با اون چادر نماز سفید سر سجاده حال عجیبی بهم دست داد. تسبیح مرواریدی خوشگلی تو دستش بود و دستاشم رو به آسمون دراز بود. متوجه من نشده بود و داشت دردودل میکرد با خداش. با بغض گفت:خداجونم!هیچ کاری برای تو غیرممکن نیست این خواسته منم که اصلا کاری نیست. خواهش میکنم این حس لعنتی رو که چنبره زده تو وجودم و داره منو نابود میکنه،از دلم بکن. خدایا نزار این احساسی که دارم،باعث بشه گناهی که تاحالا نکردم،بکنم. گریه اش بیشتر شد و به سجده رفت. _خداجون تو همیشه یار و یاورم بودی.مونس لحظه های تنهاییم بودی. کسیو جز تو ندارم که ازش کمک بخوام.دستمو بگیر و تنهام نزار. این آزمایش بزرگیه..خیلی بزرگ بعد شروع کرد به ذکر گفتن. یک ذکری گفت که دل منم آروم گرفت باهاش. "الا بذکر الله تطمئن القلوب" خیلی ذکر قشنگی بود.زهرا رو هم آروم کرد. چه معجزه ای کرد همین دوسه کلمه. برای اینکه متوجه حضورم نشه آروم درو بستم و رفتم پیش دایی اینا. ازشون خداحافظی کردم و از خونشون رفتم بیرون. تو مسیر همه فکرم جای زهرا و اون ذکر قشنگش بود. زهرا دختر مقیدی بود و من تاحالا اشکشو ندیده بودم. اگه بحث دین و ایمونش نبود با اون ازدواج میکردم نه خواهرش. فقط انگار گریه های امروزش بدجور داشت عذابم میداد. چی انقدر ناراحتش کرده که اشکش دراومده؟ چه حسی داشت؟چه گناهی؟ واقعا گیج شده بودم و جواب سوالام رو نمیدونستم از کی بخوام؟ رسیدم خونه و ماشینو تو حیاط پارک کردم. از روزی کن خان سالار گفته بود تو این خونه آزادی من راحت تر شده بودم. دیگه قید و بندی تو خونه نداشتم.راحت میرفتم راحت برمیگشتم کسیم کار به کارم نداشت. هوا یکم سرد شده بود منم که سرمایی بودم سریع رفتم تو خونه. مادرجون مشغول بافتنی اش بود و کنار شومینه نشسته بود. رفتم پیشش و گفتم:سلام علیکم حال شما مادربزرگ؟ _به به پسر گلم.چطوری عزیزمادر؟ دستاشو بوسیدم و گفتم:خوبم.برای کی بافتنی میبافین؟ _یک شالگردن خوشگل برای تو و لیدا. لبخند محوی زدم و ازش تشکر کردم. رفتم تو اتاقم و لباسمو عوض کردم.روی تختم دراز کشیدم و انقدر اون ذکر رو تو دلم تکرار کردم که خوابم برد اونم چه خواب راحتی. ادامه دارد... #نویسنده_زهرا_بانو

اعمال قبل از خواب 🌸❤️

بســـم الله الرحــمن الـــرحـــیم❤️

- صبحم بھ طلوعِ - دوستت‌ دارم توست˘˘! - ˼#ایها‌العزیز‌قلبم♥️˹ ــــ ـ بِھ‌نٰامَت‌ یا یا رب العالمین 🌸 ۱۰۰ صلوات روزانه هدیه به امام زمان عج ❤️

زیارت عاشورا🌸 به نیابت از شهید روح الله عجمیان💞

طبیب ها همه ما را جوابمان کردند، فقط ظهور تو آقا علاج بیماری‌ست..! #یا‌صاحب‌الزمان 💗 @shahidanbabak_mostafa🕊

اغلقوا أنه ليس لهذا الجلبي الرقيق صبر على الار قازحفوا تفوتكم آگاه باشید ڪه این پوست نازڪ تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد پس به خود رحم ڪنید..! #امیرالمومنین♥️ @shahidanbabak_mostafa🕊

اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ خدایا از تو درخواست میکنم به رحمتت که همه چیز را فراگرفته.. @shahidanbabak_mostafa🕊

هرگاه بندگان، مرتڪب گناهانی شوند ڪه قبلا انجام نمی‌دادند؛ خداوند، بلاهایی را برایشان پدید آورد ڪه سابقه نداشته است...! #امام_رضا(ع)♥️ @shahidanbabak_mostafa🕊

اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسِي أَوَّلَ كَرِيمَةٍ تَنْتَزِعُهَا مِنْ كَرَائِمِي خدایا! چنان کن که از چیزهای ارزشمند زندگیم، جانم اولین چیزی باشد که از من میگیری! - نهج‌البلاغه؛خطبه‌۲۱۵🌸 @shahidanbabak_mostafa🕊

دعا برای شهید شدن عمر کسی را کوتاه نمی‌کند؛ تنها بر معنویت و قدرت روحی افراد می‌افزاید و انسان را به سیدالشهدا(ع)نزدیک می‌کند...! #شهیدمصطفی‌صدرزاده 🌸 #استادپناهیان

‌محکم گرھ‌ بزن دل ِ ما را بھ‌ زلف خویش ای دستگیرِ در گُنھ‌ افتاده‌ها، حسین . . #امام_حسین_قلبم❤️ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@shahidanbabak_mostafa🕊

‌ اونایی کھ تو رفاقت وسط کار کم میارن ، برا اینه که واسه خدا رفاقت نکردن ..! وگرنه تو این وادۍ هرچی مبتلا باشی، مقرب‌تر میشی! :)🌼" #شهیدبابڪ‌نورے #یِ‌رفیق‌مشتی‌مثل‌شُهدا . . ❤️ @shahidanbabak_mostafa🕊

تایمـ⏰ـخاطره💕✨ معمولا‌در‌دورهمی‌های‌که‌می‌نشستیم ، درمورد حجاب و دخترای این دوره و زمونه صحبت می کردیم . گاهی بابک می گفت: ❪ خود دختر خانم ها که خواهرای ما باشند ، خودشون باید هوای خودشونو داشته باشند و باعث نشن دیگران بهشون تعرض کنند... ❫ #شهید‌بابک‌نوری💗 @shahidanbabak_mostafa🕊

مهدی‌زخمی‌میشه‌براش‌کمپوت‌میبرن میگه‌کل‌گردان‌ازاین‌کمپوت‌خوردن ؟ بهش‌میگن‌باباشمازخمی‌شدی، شمابخورحالا؛میگه‌هروقت‌کل‌گردان خوردن‌منم‌میخورم ...❤️‍🩹 #شهیدانه @shahidanbabak_mostafa🕊

راستی !! دردهایمون کو ؟ چرا بیخیال شده ام !! @shahidanbabak_mostafa🕊

یکی از دوستان سید نقل میکند:« زمانی که در حلب بودیم یک شب سید علی را دعوت کردیم یا بهتر بگویم او را ربودیم تا در شب نشینی هم صحبت مان باشد و شب را هم پیش ما استراحت کند و بخوابد 😊 قبل از اذان صبح که بیدار شدم دیدم سید آرام آرام به همه بچه ها سر می زند و پتو رویشان می اندازد 🥲💚 #شهید_سید_علی_زنجانی #خاطرات_شهید #بردار_شهیدم #فاطمیه @shahidanbabak_mostafa🕊

🕊🥀:-")

💔:-") اگہ میخواۍ یہ روزی دورِ تابوتت بگردن امروز باید دورِ امام زمانت بگردی... :) -حاج‌حسین‌یڪتا #امام_زمان♡ #بصیرت @shahidanbabak_mostafa🕊

..____-"• ایام فاطمیه مجلس می‌ گرفت و خودش جلوی در می‌ ایستاد و غبارِ کفشِ عزادارها رو پاک می‌ کرد. علت رو ازش پرسیدن. گفت: مگه میشه مجلس عزایِ مادر باشه و فرزندش نیاد؟! جلوی در ایستادم، شاید کفشی که پاک می‌ کنم، کفشِ او باشه .. @shahidanbabak_mostafa🕊

دارو ندار علـــــی میون شعله ها میسوزه..! 🕊🥀 #میخه @shahidanbabak_mostafa🕊

هر وقت پریشون بودی و غمگین! یاد حرف تماماً پدرانه و آرامش‌بخش امیرالمومنین(ع) بیفت و مرور کن که فرمایش میکرد: در برابر دنیایی که گرفتاریِ آن مانند خوابهایِ پریشانِ شب می‌گذرد، شکیبا باش :)💚🌱 @shahidanbabak_mostafa🕊