🕊

🔥سرما نمی‌کند اثر در گرمی دلم ؛ یادتان آتشی‌ست که گرمم نموده است..!🍂 #قهرمانان_وطن #عملیات_بیت‌المقدس۲ #رزمندگان_لشکر۱۰سیدالشهداء @shahidanbabak_mostafa🕊

تنهایی با گمنام ها را .. بیشتر از شلوغی مشهور ها دوست دارم ..! #شهیدانھ ❤️ @shahidanbabak_mostafa🕊

أُوْلَئِکَ الَّذِینَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهـمْ لِلتَّقـوَی🌱 آن‌ها کســانی‌اند که خدا قلب‌هاشان را برای تقـــوا امتحان کرده... #شهید_مصطفی_صدرزاده💗 #پنجشنبه‌های‌شهدایی @shahidanbabak_mostafa🕊

_

جوانی‌نزد‌شیخی‌رفت‌و‌عرض‌کرد؛ حالم‌خوب‌نیست،ازمردم‌خسته‌شدم، دروغ،تهمت،غیبت‌و...چه‌کنم ؟ شیخ‌فرمود‌ ... فَفَروالی‌الحسین🫀:)) #صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله♥️ @shahidanbabak_mostafa🕊

بعد از آنکه دست از غسل و کفن کشید ؛ برای آخرین بار . . یک عاشقانه‌ی آرام را ، برای همیشه‌ی تاریخ ، روایت کرد ؛ زهرا ، منم علی . . (:💔 @shahidanbabak_mostafa🕊

روزگارم‌را‌ببین‌چقدر‌بهم‌ریخته‌است؛ به‌هوای‌حرم‌کرب‌و‌بلا‌محتاجم💔 . . #حسین_جان🌱 @shahidanbabak_mostafa🕊

در وجودت چه نهفتھ است ؛ كِ هنگام دیدنت ، حتی در تاریک‌ترین شب‌ها هم خورشید طلوع می‌کند؟! (:💛🌱

✨#بـانـوے_پـاک_مـن 🌹قسـمـت پنـجـاه و هـشـتـم روز ها به تندی میگذشت و من روز به روز بیشتر درگیر کار و دلتنگ زهرا میشدم. میدونستم اینکارم خیانت به همسرمه حتی اگه فکر به زهرا بکنم اما دست خودم نبود. زهرا و رفتارش رو ضمیر ناخوداگاه من حک شده بود. یک روز از شرکت رفتم سمت دانشگاهش. حساب کلاساشو داشتم. ساعت کلاسش که تموم شد از دانشگاه اومد بیرون اما تنها نبود..با یک پسر قد بلند بود. خونم به جوش اومده بود. تاحالا انقدر روی کسی حساس نشده بودم. فکر کنم اگه لیدا رو با کسی میدیدم اینهمه حالم بد نمیشد. دستامو مشت کردم و به لبخند زهرا نگاه کردم که سخاوارانه به روی پسر پاشیده میشد. دلم میخواست برم جلو و پسره رو بکوبونم به دیوار تا دیگه چشم به ناموس مردم نداشته باشه. آره دخترداییمه،خواهرزنمه.. نمیتونم ساده بگذرم ازش.خیلی جلو خودمو گرفتم که جلو نرم و آبرو ریزی نکنم. پسره که رفت،زهرا هم راه افتاد سمت ایستگاه اتوبوس. اتوبوس رو دنبال کردم تا رسید به کوچه خونه دایی. وقتی زهرا رفت تو دلم آروم گرفت و برگشتم خونه. زهرا رو بعد مدت ها دیده بودم اما تو بد شرایطی دیدمش. با یک پسر..اونم از پسرای دانشگاهشون یعنی با زهرا چیکار داشت؟بهش چی می گفت؟ رسیدم خونه و بعد ناهاری که با لیدا خوردم رفتم استراحت کنم. از لحاظ جسمی و فکری واقعا خسته بودم‌. رو تخت نرم دونفرمون دراز کشیدم و بازومو رو چشمام گذاشتم. انقدر به زهرا فکر کردم که خوابم برد. بیداریم با زنگ گوشیم یکی شد با خواب آلودگی جواب دادم. _بله؟ _سلام داداش چطوری؟ _سلام مرتضی بگو کاری داری؟ _ببخش مزاحمت شدم خواستم بگم فردا جلسه داریم زودتر بیا شرکت. _مگه حضور من لازمه؟ _صد درصد داداش شما برنامه ریز طرحمونی. _باشه میام _فدات عزیزی..یاعلی _خدافظ این یا علی چی بود موقع خداحافظی میگفتن؟ انگار باید قبل هرچیزی اسم ده تا امام و پیغمبر و ببرن تا کارشون ردیف شه. پوزخندی زدم و رو تختی رو از خودم کنار زدم. رفتم بیرون اما لیدا نبود.یادداشتی گذاشته بود که میره خونه مامانش. لبخند کوچیکی رو لبم اومد.موقعیت جور شد که زهرا رو ببینم. سریع به لیدا زنگ زدم و گفتم شب میرم دنبالش. پای تلویزیون نشستم تا وقت بگذره اما انگار هر دقیقه اش مثل ثانیه بود. چقدر حس بدیه زن داشته باشی اما همه فکر و ذکرت پیش کسی دیگه باشه. لیدا دختر خیلی خوب و مهربونی بود اما نمیتونستم اونطور که باید و شاید دوسش داشته باشم. کاش زمان برگرده عقب و من یک تصمیم دیگه ای برای زندگیم بگیرم هرچند از زندگیم ناراضی نیستم فقط کمبود عشق رو توی قلبم حس میکنم. ساعت۸ لیدا پیام داد برم دنبالش. به سرعت حاضر شدم و تا خونه دایی با استرس روندم. وقتی رسیدم زنگ درو زدم و در باز شد. رفتم تو..همه تو حیاط نشسته بودن..اما بازم بدون زهرا این دختر چرا خودشو ازم قایم میکرد. آره دیگه معلومه خودش عشق داره چرا بخواد به یک مرد متاهل فکر کنه؟ اون پسر امله امروز بدجور بهش چسبیده بود. فقط خدا کنه دیگه نبینمت مگرنه بلایی سرش میارم که پرنده ها به حالش گریه کنن رفتم میون جمعشون و سلام کردم. همه با گرمی سلامم رو جواب دادن. دایی عارف تعارف کرد بشینم و زندایی برام چای ریخت. ادامه دارد... #نویسنده_زهرا_بانو