#داستان_دنباله_دار_نسل_سوخته🔻 #قسمتــــ_صدوسی‌وهفت 👈این داستان⇦《 به زلالی آب 》 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📎توی حال و هوای خودم اون جمله رو گفتم ... سرم رو که آوردم بالا ... حالت نگاهش عوض شده بود ... 🍀آدم‌های زلال رو فکر می‌کنی عادین ... و ساده از کنارشون رد میشی ... اما آّب گل آلود ... نمی‌فهمی پات رو کجا میزاری ... هر چقدر هم که حرفه‌ای باشی ... ممکنه اون جایی که داری پات رو میزاری ... زیر پات خالی باشه ... یا یهو زیر پات خالی بشه ... 🔹خندید ... مثل فرهاد که موقع رد شدن از رود ... با مغز رفت توی آب... هر چند یادآوری صحنه خنده داری بود ... و همه بهش خندیدن ... اما مسخره کردن آدمها ... هرگز به نظرم خنده‌دار نبود ... 🔸حرف رو عوض کردم و از دکتر جدا شدم ... رفتم سمت انشعاب رود، وضو گرفتم ... دکتر و بقیه هم آتیش روشن کردن🔥 ... ده دقیقه بعد ... گروه به ما رسید ... هنوز از راه نرسیده ... دختر و پسر پریدن توی آب ... 🔻چشم‌هام گر گرفت ... وقتی داشتم از آب زلال و تشبیهش به آدمها حرف می‌زدم ... توی ذهنم شهدا بودن ... انسان‌های به ظاهر ساده‌ای که عمق و عظمت وجودشون تا آسمان می‌رسید ... و حالا توی اون آب عمیق ... کوله‌ام رو برداشتم و از جمع جدا شدم ... به حدی حالم خراب شده بود که به کل سعید رو فراموش کردم ...😔 💢چند متر پایین‌تر ... زمین با شیب تندی، همراه با رود پایین می‌رفت ... منم باهاش رفتم ... اونقدر دور شده بودم که صدای آب ... صدای اونها رو توی خودش محو کرد ... 🎒کوله رو گذاشتم زمین ... دیگه پاهام حس نداشت ... همون جا کنار آب نشستم ... به حدی اون روز سوخته بودم ... که دیگه قدرت کنترل روانم رو نداشتم ... صورتم از اشک، خیس شده بود ...😢 🍃به ساعتم که نگاه کردم ... قطعا اذان رو داده بودن ... با اون حال خراب ... زیر سایه درخت، ایستادم به نماز ... آیات سوره عصر ... از مقابل چشمانم عبور می‌کرد ...✨ 🍀دو رکعت نماز شکسته عصر هم تموم شد ... از جا که بلند شدم ... سینا ... سرپرست دوم گروه ... پشت سرم ایستاده بود ... هاج و واج ... مثل برق گرفته‌ها ...⚡️🍃 ۰۰۰┅═══(✼❉❉✼)═══┅۰۰۰ #ادامــــــہ_داردـ ـ ـ ____✨🌹✨____ 🆔 @shahidane1