❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . [📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》 [ #قسمت_چهل_ویکم ] تمام بدنم کج و کوله شده بود. بیش از دو ساعت آن هم ناپیوسته، نتوانستم بخوابم. صبح شده بود و منتظر دکتر بودیم که ببینیم حاج رسول را مرخص می کنند یا نه. حوریا و مادرش آمده بودند. چشمان پف کرده و صورت رنگ پریده ام نشان از شبی سخت می داد. محمدرضا هم آمد. حوریا سرسنگین بود و محمدرضا عبوس. اصلا محمدرضا برایم اهمیتی نداشت اما نمی دانم چرا رفتار حوریا آشفته و کلافه ام می کرد. حتی اگر سنگین و بی اهمیت هم نبود باز هم این دختر خیلی با من هم کلام نمیشد اما این رفتار سنگین را نمی توانستم تاب بیاورم. دوست داشتم به او ثابت کنم من از طرف کسی نیامده ام و قصد آزار کسی را ندارم. تمام حرکات من و حتی حرکات عادی حوریا زیر نظر دندان های ساییده شده ی محمدرضا بود و بهتر دیدم آنجا را ترک کنم. _ حاجی اگه اجازه بدید من میرم. _ زحمت افتادی حسام. می دونم بهت سخت گذشت، حلال کن. _ نفرمایید حاجی. شما خیلی به گردنم حق دارید. _ ماشین داری؟ _ نه... یعنی... حاج رسول حرفم را قطع کرد و رو به حوریا گفت: _ فرمانده، حسام رو برسون. خسته س همزمان با انکار من، محمدرضا هم ناخودآگاه زبان چرخاند و گفت: _ نمیخواد حاج آقا... و بعد دستپاچه خودش را جمع کرد و گفت: _ منظورم اینه خودم می رسونمشون. قبل از اینکه بر حسب توفیق اجباری، با این برج زهرمار همنشین شوم از حاجی خداحافظی کردم و بیرون زدم. چون نمیخواستم از محل سکونتم هم باخبر شوند. چقدر دوش آب ولرم لذتبخش بود. آب که به چشمم می ریخت، چشمم می سوخت. رگ های قرمز و ریز بیشتر سطح سفیدی چشمم را گرفته بودند. با همان حوله تنی روی تختم ولو شدم و چشم هایم را بستم. ساعت از ۱۴ میگذشت که بیدار شدم. هنوز بدنم درد می کرد اما انگار سرحال تر شده بودم. تدارک ناهار دیدم و چای تازه دمی برای خودم ریختم. گوشی را که نگاه کردم بیش از پنج بار افشین تماس گرفته بود. می خواستم رنگ بزنم که باز منصرف شدم. نمی خواستم مزاحم لحظات خوش او با النا باشم. دلم برای عروسکم تنگ شده بود و از پیاده بودن خسته شده بودم. امروز باید سری به تعمیرگاه می زدم و از وضع ماشینم با خبر می شدم. مغازه هم که... رها شده بود به امان خدا... زندگی ام به هم ریخته بود اما دلم راضی بود از این به هم ریختگی. انگار حسی سبک روی قلب سنگینم نشسته بود که هر لحظه تنفس را برایم راحتتر می کرد و تپش قلبم را آرامبخش تر. #نویسنده_طاهره_ترابی [⛔️] ڪپے تنها‌باذڪرمنبع‌موردرضایت‌است. Eitaa.com/Asheghaneh_Halal

❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . . #توبه_نصوح۲ #قسمت_چهل_ویکم حسام جلوی دانشگاه منتظر حوریا بود. لوازمشان را جمع کرده بودند و قصد داشتند بعد از امتحان حوریا به شیراز بروند. کارهای لوله کشی و تعمیرات خانه ی حاج رسول هم تمام شده بود و انگار از اول اتفاقی نیفتاده بود. امتحان حوریا بیشتر از امتحانات قبلی اش طول کشید که با قیافه ای خسته از دوستانش خداحافظی کرد و خودش را به حسام رساند. نفسی تازه کرد و سرش را به پشتی صندلی تکیه داد و به حسام چشم دوخت. _ تموم شد؟ _ آره... راحت شدم. _ زیاد طول کشید. مثل اینکه واقعا امتحان سختی بود. _هوووف... بیخیال. مهم اینه تموم شد دیگه. _ بریم؟ _ بسم الله... و ماشین به سمت خروجی شهر به حرکت درآمد. این اولین مسافرتشان بود و هر دو دوست داشتند اولین ها را با عشق و شادی و خاطره انگیزی تجربه کنند اما حالا شرایطِ پیش آمده فرصت هر حس عاشقانه را از آنها گرفته بود. فکرشان درگیر سلامتی حاج رسول و نتیجه ی نامعلوم نمونه برداری بود. چند ساعتی در راه بودند که به شیراز رسیدند و طبق نشانی، بیمارستان را پیدا کردند. حاج خانم جلوی بیمارستان منتظرشان بود و نگاه مشتاق و دلتنگ حوریا قامت خسته ی مادرش را می بلعید. به محض اینکه حسام به قصد پارک کردن ماشینش توقف کرد، حوریا پیاده شد و به سمت مادرش دوید و او را با تمام دلتنگی اش به آغوش کشید. حسام هم به آنها ملحق شد و با هم به اتاق حاج رسول رفتند. در این چند روز قیافه ی هر دوی آنها تکیده تر و خسته تر به نظر می رسید. شلنگ نازک اکسیزن از راه بینی به حاج رسول وصل بود و نگاهش کم فروغ به نظر می رسید اما با تمام ناتوانی اش روحیه ی شوخ طبع خودش را حفظ می کرد و مدام سر به سر حوریا می گذاشت که بی محابا در حال اشک ریختن بود. حاج خانم حسام را آرام صدا زد. با هم به راهرو رفتند. کمی پا به پا کرد و با نم اشکی که به زیر چشمش افتاد، رو به حسام گفت: _ نتیجه ی نمونه برداری اومده. ته دل حسام خالی شد و مطمئن بود با این حال و روز حاج خانم و وضعیت حاج رسول، خبر خوبی در انتظارش نیست. حاج خانم با گوشه ی چادرش اشک ها را پاک کرد و ادامه داد: _ دو روز پیش جوابش اومد اما بخاطر امتحان و حال حوریا چیزی نگفتم. کمی مکث کرد و گفت: _ باید خودمونو برا هر چیزی آماده کنیم. رسولم داره از دست میره حسام جان... و دوباره گریه سرداد و بی صدا اشک می ریخت بر غمی که رفته رفته بر او آوار خواهد شد. #به_قلم_طاهره_ترابی [⛔️]ڪپےتنها‌باذڪرمنبع‌‌ونام‌نویسنده‌ موردرضایت‌است. Eitaa.com/Asheghaneh_Halal