🔴 تغییر شناختی رخ نداد، اقتدار از دست رفت 🔰پس از فوت مهسا امینی و در چند ماه گذشته، به یک باره وضعیت کشف حجاب، بدحجابی، بدن نمایی و ... تغییرات قابل توجهی پیدا کرد. اما علت اینکه این اتفاق افتاد و ولنگاران راه را باز دیده اند، چیست❓ 👈 آیا آنها به یکباره و در عرض چند ماه اخیر دچار تغییر شناختی شده اند؟ قطعاً جواب منفی است. ⏪ علت این است که ولنگاران و مجرمان، پس از فتنه احساس کرده اند که حکومت #اراده ندارد که با آنها برخورد قاطع داشته باشد. ⏪احساس کرده اند که ارتکاب جرم کشف حجاب و ... برای آنها هزینه ندارد و اگر هم در جایی تهدیدی می شود، تهدیدات به اصطلاح تو خالی است که صرفاً مصرف رسانه ای دارد و یا گذری است؛ در کف خیابان و ... اتفاق دیگری در حال رخ دادن است. ⏪ بنابراین، مساله #اقتدار است که سر جایش نبوده و به هم ریخته است. اگر قانونی می خواهد در زمینه حجاب و عفاف نوشته شود باید برای جرم، هزینه بازدارنده ایجاد شود و اقتدار را نیز دوباره برگرداند.

#فرزندپروری #اقتدار #مقتدر چگونه والدین مقتدری باشیم؟ گام های مهارت: «تو می توانی» 1. به کاری که نمی خواهید فرزندتان انجام دهد، توجه کنید. هنگامی که متوجه می شوید فرزند شما کاری را با عصبانیت یا با خشم انجام می دهد یا به فردی دیگر یا چیزی صدمه می زند، قبل از هر واکنشی، لحظه ای تامل کنید، ببینید می خواهید کدام رفتار کودک را تغییر دهید. البته شکی نیست که در صورت در خطر بودن کودک، بدون فوت وقت باید وارد عمل شوید. 2. به فعالیت جایگزینی که فرزندتان می تواند انجام دهد، فکر کنید. به فعالیتهایی فکر کنید که از کنش فعلی فرزندتان که قصد تغییر آن را دارید، مناسب تر و ایمن تر هستند. انتخاب فعالیتهای جایگزینی که حاوی حداقل تغییر باشند، یکی از موفقیت آمیزترین فنون این گام است. والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که چگونه نیاز به فعالیت و تخلیه هیجان و انرژی خود را به شیوه ای مناسب و کارآمد هدایت کنند. برای موقعیتهایی که به طور مکرر ناکام کننده هستند، می توانید از راهنمایی های دیگران استفاده کنید. 3. به فرزندتان بگویید که چه کاری را می تواند انجام دهد. از کلامی دوستانه و محکم برای بیان خواست خود به فرزندتان استفاده کنید، استفاده از کلمه «باشه؟» یا سوالی نظیر «دوست داری به جای این کار، این یکی کار را انجام دهی؟» به کودک فرصت انتخاب را نمی دهد که با شما مشارکت داشته باشد و دچار گیجی می شود. به جای اینکار منظور خود را به طور صریح بیان کنید. به عنوان مثال بگویید: «بالا و پایین پریدن روی تخت خطرناک است، شما می توانید به حیاط بروید و آنجا بازی کنید» سعی کنید جمله خود را با اطمینان و احترام بیان کنید تا اثربخشی آن بیشتر شود. برای کودکانی که مقاومت می کنند، از تماس چشمی و بیان آرام و آمرانه همراه با حفظ آرامش و صراحت استفاده کنید تا توجه کودک را به خود جلب کنید. 4. در صورت لزوم، به فرزندتان کمک کنید اگر فرزندتان ببیند که شما در انجام فعالیتی، به اندازه کافی به او توجه دارید و او را کمک می کنید، با شما همراهی خواهد کرد. می توانید به او بگویید: «شما بروید و بیرون بازی کنید، من هم لباس می پوشم و می آیم تا کمی با هم بازی کنیم»