گزارش تصویری جشن ولادت حضرت زینب (س) ۱۶ آذر ۱۴۰۰ با سخنرانی حضرت حجت الاسلام و المسلمین محمودی و مدیحه سرایی مداحان اهل‌بیت(ع) پایگاه شهیدان پناهی لینک کانال : https://eitaa.com/shahidanpanahi ارتباط با مدیر کانال : https://eitaa.com/paygahpanahi #قرارگاه_فرهنگی_منطقه_کارخانه_قند #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری #مسجد_بنی_فاطمه_س #مسجد_امام_حسین_ع #مسجد_صاحب_الزمان_عج #حوزه_119_کرج #هیات_مذهبی

بسم الله الرحمن الرحیم ادامه از تفسیر آیه ۶۱ سوره آل عمران مباهله با مسیحیان نجران این آیه، به دنبال آیات قبل و استدلالى که در آنها بر نفى خدا بودن مسیح(علیه السلام)شده بود، به پیامبر(صلى الله علیه وآله) دستور مى دهد:  هر گاه بعد از علم و دانش که (درباره مسیح) براى تو آمده (باز) کسانى با تو در آن به محاجّه و ستیز برخاستند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت مى کنیم و شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت مى نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود (کسانى که به منزله ما جان هستند) دعوت مى کنیم، شما هم از نفوس خود دعوت کنید، سپس مباهله مى کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار مى دهیم  (فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْکاذِبینَ). ناگفته پیدا است منظور از  مباهله  این نیست که این افراد جمع شوند و نفرین کنند و سپس پراکنده شوند; زیرا چنین عملى به تنهایى هیچ فایده اى ندارد، بلکه منظور این است: این نفرین مؤثر گردد، و با آشکار شدن اثر آن، دروغگویان به عذاب گرفتار شوند و شناخته گردند.👌👌👌 به تعبیر دیگر، گرچه در این آیه، به تأثیر و نتیجه مباهله تصریح نشده اما از آنجا که این کار به عنوان آخرین  حربه، 👌👌بعد از اثر نکردن  منطق و استدلال ، مورد استفاده قرار گرفته، دلیل بر این است که: منظور، ظاهر شدن اثر خارجى این نفرین است نه تنها یک نفرین ساده.🤔👌 ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۶۷۴ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

💢بر طرف كننده تاريكى #نهج_البلاغه 🌸لا تُكشف الظلمات الا به. 💠تاريكى هاى نادانى و جهل جز به وسيله آن (قرآن) رفع نشود. 📚 #خطبه_18 #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

بسم الله الرحمن الرحیم ادامه تفسیر آیه ۶۱ سوره آل عمران از نکته ها: ۱ ـ دعوت به مباهله دلیل روشن حقانیت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در آیه فوق، خداوند به پیامبر خود دستور مى دهد: هر گاه پس از استدلالات روشن پیشین، کسى درباره عیسى(علیه السلام) با تو گفتگو کند، و به جدال برخیزد، به او پیشنهاد  مباهله  کن که فرزندان و زنان خود را بیاورد و تو هم فرزندان و زنان خود را دعوت کن و دعا کنید تا خداوند دروغگو را رسوا سازد.   مسأله  مباهله  به شکل فوق، شاید تا آن زمان در بین عرب سابقه نداشت، و راهى بود که صد در صد حکایت از ایمان و صدق دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى کرد. چگونه ممکن است، کسى که به تمام معنى به ارتباط خویش با پروردگار ایمان نداشته باشد، وارد چنین میدانى گردد؟   و از مخالفان خود دعوت کند: بیایید با هم به درگاه خدا برویم و از او بخواهیم تا دروغگو را رسوا سازد، و شما به سرعت نتیجه آن را خواهید دید که چگونه خداوند دروغگویان را مجازات مى کند؟ مسلماً ورود در چنین میدانى بسیار خطرناک است; زیرا اگر دعاى او به اجابت نرسد و اثرى از مجازات مخالفان آشکار نشود، نتیجه اى جز رسوائى دعوت کننده نخواهد داشت.   چگونه ممکن است آدم عاقل و فهمیده اى بدون اطمینان به نتیجه، در چنین مرحله اى گام بگذارد؟ از اینجا است که گفته اند: دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) به مباهله، یکى از نشانه هاى صدق دعوت و ایمان قاطع او است، قطع نظر از نتایجى که بعداً از مباهله به دست آمد.   در روایات اسلامى وارد شده هنگامى که پاى مباهله به میان آمد نمایندگان مسیحیان نجران از پیامبر مهلت خواستند، تا در این باره بیندیشند، و با بزرگان خود به شور بنشینند، نتیجه مشاوره آنها که از یک نکته روان شناسى سرچشمه مى گرفت این بود: به نفرات خود دستور دادند: اگر مشاهده کردید محمّد(صلى الله علیه وآله) با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید; زیرا حقیقتى در کار او نیست که متوسل به جار و جنجال شده است.   و اگر با نفرات بسیار محدودى از خاصان نزدیک و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد، بدانید او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است!👌👌👌   آنها طبق قرار قبلى به میعادگاه رفتند، ناگاه دیدند پیامبر فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) را در پیش رو دارد، و على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) همراه او هستند و به آنها سفارش مى کند هر گاه من دعا کردم شما  آمین  بگویید.   مسیحیان هنگامى که این صحنه را مشاهده کردند، سخت به وحشت افتادند، و از اقدام به مباهله خوددارى کرده، حاضر به  مصالحه  شدند و به شرایط  ذِمّه  و پرداختن مالیات (جِزْیَه) تن در دادند. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۶۷۴ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

💢اهل‏بيت(ع)، اهل سرّ خدا #حدیث ▪️امام حسین علیه السلام می فرماید : ✨«نَحْنُ الّذِينَ عِنْدَنَا عِلْمُ الْكِتَابِ وَ بَيَانُ مَا فِيهِ وَ لَيْسَ عِنْدَ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مَا عِنْدَنَا لاَِنّا اَهْلُ سِرّ اللّهِ». 🔹 «ما كسانى هستيم كه علم قرآن، و بيان آنچه در آن است، نزد ماست، و آنچه در نزد ماست نزد هيچ‏يك از آفريدگان خدا نيست، زيرا ما محرم راز خداييم». 📘بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۱۸۴ ح۱۱  #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

بسم الله الرحمن الرحیم ادامه تفسیر آیه ۶۱ سوره آل عمران از نکته ها   ۲ ـ  مباهله  سند زنده اى براى عظمت اهل بیت(علیهم السلام)👌👌 غالب مفسران و محدثان شیعه و اهل تسنن تصریح کرده اند: آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) نازل شده است و پیامبر تنها کسانى را که همراه خود به میعادگاه برد، فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) و دخترش فاطمه(علیها السلام) و على(علیه السلام)بودند.   بنابراین، منظور از  أَبْناءَنا  در آیه، منحصراً حسن و حسین(علیهما السلام) هستند، همان طور که منظور از  نِساءَنا  فاطمه(علیها السلام)، و منظور از  أَنْفُسَنا  تنها على(علیه السلام) بوده است و احادیث فراوانى در این زمینه نقل شده است.   ولى بعضى از مفسران اهل تسنن که کاملاً در اقلیت هستند کوشیده اند: ورود احادیث را در این زمینه انکار کنند. مثلاً نویسنده تفسیر  المنار  در ذیل آیه مى گوید:  این روایات همگى از طرق شیعه است، و هدف آنها مشخص است، و آنها چنان در نشر و ترویج این احادیث کوشیده اند که موضوع را، حتى بر بسیارى از دانشمندان اهل تسنن مشتبه ساخته اند !!   اما مراجعه به منابع اصیل اهل تسنن نشان مى دهد: على رغم پندارهاى تعصب آلود نویسنده  المنار  بسیارى از طرق این احادیث به  شیعه و کتب شیعه  هرگز منتهى نمى شود، و اگر بنا باشد ورود این احادیث را از طرق اهل تسنن انکار کنیم، سایر احادیث آنها و کتبشان نیز از درجه اعتبار خواهد افتاد.👌👌   براى روشن شدن این حقیقت، قسمتى از روایات آنان را در این باب با ذکر مدارک در اینجا مى آوریم:  قاضى نور اللّه شوشترى  در جلد سوم از کتاب نفیس  احقاق الحق  طبع جدید، صفحه ۴۶ چنین مى گوید:  مفسران در این مسأله اتفاق نظر دارند که  أَبْناءَنا  در آیه فوق اشاره به حسن و حسین(علیهما السلام) و  نِساءَنا  اشاره به فاطمه(علیها السلام) و  أَنْفُسَنا  اشاره به على(علیه السلام)است.   و (در پاورقى کتاب مزبور) در حدود شصت نفر از  بزرگان اهل سنت  ذکر شده اند که تصریح نموده اند: آیه مباهله درباره اهل بیت(علیهم السلام) نازل شده است و نام آنها و مشخصات کتب آنها را در همان صفحه ۴۶ تا ۷۶ مشروحاً آورده است. از جمله شخصیت هاى سرشناسى که این مطلب از آنها نقل شده افراد زیر هستند: ۱ ـ  مسلم بن حجاج نیشابورى  صاحب  صحیح  معروف که از کتب شش گانه مورد اعتماد اهل سنت است. ۲ ـ  احمد بن حنبل  در کتاب  مسند. ۳ ـ تفسیر  طبرى  در تفسیرمعروفش در ذیل همین آیه. ۷ ـ  فخر رازى  در تفسیر معروفش. ۱۱ ـ  آلوسى  در تفسیر  روح المعانى. ۱۲ ـ  طنطاوى  مفسر معروف در تفسیر  الجواهر. ۱۳ ـ  زمخشرى  در تفسیر  کشّاف. در کتاب  غایة المرام  از  صحیح مسلم  در باب  فَضائِلُ عَلِىِّ بْنِ أَبِیْطالِب  نقل شده: روزى  معاویه  به  سعد بن ابى وقاص  گفت: چرا ابو تراب (على(علیه السلام)) را سبّ و دشنام نمى گویى؟!   گفت:  از آن وقت که به یاد سه چیز که پیامبر(صلى الله علیه وآله) درباره على(علیه السلام) فرمود افتادم، از این کار صرف نظر کردم... (یکى از آنها این بود:) هنگامى که آیه مباهله نازل گردید، پیغمبر(صلى الله علیه وآله) تنها از فاطمه و حسن و حسین و على(علیهم السلام) دعوت کرد و سپس فرمود: أَللّهُمَّ هؤُلاءِ أَهْلِى:  خدایا! اینها خاصان نزدیک من اند.👌👌👌   نویسنده تفسیر  کشّاف  که از بزرگان اهل تسنن است در ذیل آیه مى گوید:  این آیه قوى ترین دلیلى است که فضیلت اهل کساء را ثابت مى کند.👌👌👏👏 مفسران، محدثان و مورخان شیعه نیز عموماً در نزول این آیه درباره اهل بیت(علیهم السلام) اتفاق نظر دارند، در تفسیر  نور الثقلین  روایات فراوانى در این زمینه نقل شده است.(۲۱) از جمله به نقل از کتاب  عیون اخبار الرضا  درباره مجلس بحثى که  مأمون  در دربار خود تشکیل داده بود، این چنین مى نویسد: امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) فرمود:  خداوند پاکان بندگان خود را در آیه مباهله مشخص ساخته است و به پیامبرش چنین دستور داده:  فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ... و به دنبال نزول این آیه، پیامبر،  على  و  فاطمه  و  حسن  و  حسین (علیهم السلام) را با خود به مباهله برد... این مزیتى است که هیچ کس👌👌 در آن بر اهل بیت(علیهم السلام) پیشى نگرفته، و فضیلتى است که هیچ انسانى به آن نرسیده، و شرفى است که قبل از آن هیچ کس از آن برخوردار نبوده است.👌👌👌 ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۶۷۶ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

#نهج_البلاغه 🌸وَ إِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يَعِظْ أَحَداً بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ فَإِنَّهُ «حَبْلُ اللهِ الْمَتِينُ 💠خداوند سبحان، احدى را به چيزى مانند قرآن، پند و اندرز نداده است زيرا قرآن رشته محکم خدا و وسيله مطمئن اوست. 📚 #خطبه ۱۷۶ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

بسم الله الرحمن الرحیم ادامه تفسیر آیه ۶۱ سوره آل عمران از نکته ها ۳ ـ پاسخ به سؤال در اینجا سؤال معروفى است که  فخر رازى  و بعضى دیگر درباره نزول آیه در حق اهل بیت(علیهم السلام) ذکر کرده اند: چگونه ممکن است منظور از  أَبْناءَنا  (فرزندان ما) حسن و حسین(علیهما السلام)باشد؟ در حالى که  أَبْناء  جمع است و جمع بر دو نفر گفته نمى شود؟   و چگونه ممکن است  نِسائَنا  که معنى جمع دارد تنها بر بانوى اسلام فاطمه(علیها السلام) اطلاق گردد؟ و اگر منظور از  أَنْفُسَنا  تنها على(علیه السلام) است، چرا به صیغه جمع آمده است؟! پاسخ: اولاً ـ همان طور که قبلاً به طور مشروح ذکر شد، اجماع علماى اسلام و احادیث فراوانى که در بسیارى از منابع معروف و معتبر اسلامى اعم از شیعه و سنى در زمینه ورود این آیه در مورد اهل بیت(علیهم السلام)، به ما رسیده است و در آنها تصریح شده پیغمبر(صلى الله علیه وآله) غیر از على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) و حسن و حسین(علیهما السلام) کسى را براى مباهله نبرد، قرینه آشکارى براى تفسیر آیه خواهد بود; زیرا مى دانیم از جمله قرائنى که آیات قرآن را تفسیر مى کند، سنت و شأن نزول قطعى است.   بنابراین، ایراد مزبور تنها متوجه شیعه نمى شود. بلکه همه دانشمندان اسلام باید به آن پاسخ گویند. ثانیاً ـ اطلاق  صیغه جمع  بر  مفرد  یا بر  تثنیه  تازگى ندارد، و در قرآن و غیر قرآن از ادبیات عرب و حتى غیر عرب شواهد بسیارى دارد.   توضیح این که: بسیار مى شود به هنگام بیان یک قانون، یا تنظیم یک عهدنامه، حکم به صورت کلى و به صیغه جمع آورده مى شود، و مثلاً در عهدنامه چنین مى نویسند: مسئول اجراى آن امضاءکنندگان عهدنامه و فرزندان آنها هستند، در حالى که ممکن است یکى از دو طرف تنها یک یا دو فرزند داشته باشد، این موضوع هیچگونه منافاتى با تنظیم قانون یا عهدنامه به صورت  جمع  ندارد.   خلاصه این که: ما دو مرحله داریم،  مرحله قرارداد  و  مرحله اجرا ، در مرحله قرارداد، گاهى الفاظ به صورت جمع ذکر مى شود تا بر همه مصادیق تطبیق کند، ولى در مرحله اجرا، ممکن است مصداق، منحصر به یک فرد باشد، و این انحصار در مصداق، منافات با کلى بودن مسأله ندارد. به عبارت دیگر پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) موظف بود طبق قراردادى که با نصاراى نجران بست، همه فرزندان و زنان خاص خاندانش و تمام کسانى را که به منزله جان او بودند، همراه خود به مباهله ببرد، ولى مصداقى جز دو فرزند و یک زن و یک مرد نداشت (دقت کنید).🤔🤔   اضافه بر این، در آیات قرآن موارد متعددى داریم که عبارت به صورت صیغه جمع آمده اما مصداق آن به جهتى از جهات منحصر به یک فرد بوده است: مثلاً در همین سوره آیه ۱۷۳ مى خوانیم: الَّذینَ قالَ لَهُمُ النّاسُ ... کسانى که مردم به آنها گفتند دشمنان (براى حمله به شما) اجتماع کرده اند از آنها بترسید . که منظور از  النّاسُ  (مردم) طبق تصریح جمعى از مفسران  نعیم بن مسعود  است که از  ابو سفیان  اموالى گرفته بود تا مسلمانان را از قدرت مشرکان بترساند!   و همچنین در آیه ۱۸۱ مى خوانیم: لَقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذینَ ... خداوند گفتار کسانى را که مى گفتند: خدا فقیر است و ما بى نیازیم (و لذا از ما مطالبه زکات کرده است!) شنید . در حالى که منظور از  الَّذِیْنَ  در آیه، طبق تصریح جمعى از مفسران  حُیى بن اخطب  یا  فِنحاص  است.   گاهى اطلاق کلمه جمع بر مفرد به عنوان بزرگداشت نیز دیده مى شود، همان طور که درباره ابراهیم مى خوانیم: إِنَّ إِبْراهیمَ کانَ أُمَّةً قانِتاً لِلّهِ:  ابراهیم امتى بود خاضع در پیشگاه خدا در اینجا کلمه  أُمّت  که اسم جمع است بر فرد اطلاق شده است. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۶۷۹ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س