حکایت شهادت «حبیب» مقاومت؛ عطر خوش شهید مدافع حرمی که با دهان روزه به شهادت رسید به گفته جوانی که پیکر حسین را منتقل می‌کرد، مکانی که شهید در آنجا بود پر بود از پروانه‌ها و یکی از آنها برای مدتی بر سینه شهید نشسته بود سپس به سوی پایش پرواز کرد، گویی حسین پای در بهشت پر گل نهاده بود. حریم حرم: 20 شعبان 1435  با شب جمعه‌ای مصادف شده بود. شهید #حسین‌بدیع‌محمود ملقب به «حبیب» که دعای کمیل را بسیار خوب می‌خواند، در منطقه رکنوس واقع در قلمون سوریه، در حال خواندن دعا برای دوستانش بود. یکی از فرماندهان عنوان کرد که باید یکی از رزمندگان دوربینی را در منطقه‌ای نصب کند؛ حسین با وجود خطرناک بودن اوضاع داوطلب شد و بی خبر از تک تیرانداز دشمن که مترصد فرصتی بود تا رزمندگان مقاومت را هدف قرار دهد، برای نصب دوربین رفت. در راه بازگشت به جلسه دعا، تک تیرانداز دشمن سر حسین را نشانه گرفت و در لحظه‌ای سر حسین 23 ساله را هدف قرار داد. گلوله به سر حسین اصابت کرد و این جوان 23 ساله را با دهان روزه به شهادت رساند. حسین هنوز فرصت نکرده بود که روزه اش را باز کند که با تیر دشمن در خون خود غلتید و با آخرین کلمه ای که از دهانش خارج شد جان شیرینش را تقدیم کرد؛ الله اکبر، آخرین کلمه شنیده شده از «حبیب» بود. #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید👇👇 ‌🌹🍃🌹🍃 ‌@shahidaziz_ebrahim_hadi