‌ امشب در وجودم راکت‌ها شلیک می‌شوند. در جمجمه‌ام انفجارهای بزرگ پیاپی، زلزله میکند. صد تانک سنگین مرکاوا در دلم به راه افتاده‌اند. له می‌کنند و پیش می‌روند. صدای لعنتی شنی‌هایشان را دوست ندارم.صدای کلمه‌های کثیف‌عبری به گوشم می‌رسد. لال شوید کثافت‌ها. جیــغ و گریه دخترکان فلسطینی در وجودم می‌ پیچید. چند نوزاد لطیف قنداق‌ پیچ، زیر آوار خرابه‌های قلبم مدفون شده‌اند. مادران ضجه می‌زنند. پدران حسبنا‌الله می‌خوانند. چند پیرزن فلسطینی بی‌توجه به انفجارها، در سمت راست قفسه سینه‌ام، شیون‌کنان به سینه می‌زنند. حرارت آتش مدرسه‌ها و بیمارستان‌های سوخته، گونه‌هایم را سرخ کرده. سرمای سردخانه مخصوص اطفال، انگشتان دستم را سرد کرده. فسفر سفید جگرم را می‌سوزاند. امشب من سرتاپا غزه‌ام. سلول به سلولم زیر آتش است. بر آتش غزه‌ام بخوان آیه‌ی «يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً» را... #غزه #طوفان‌الأقصی