°•🖤•° یہ‌جوراۍ‌خاصےمیرن‌سمتِ‌حرم،اماڪاروان‌تارسید،قبرها،ازدورپیدا‌شد… میدونےچےمیگم؟دارم‌ازدردِزینب‌در،نبودِبرادرمیگم‌…🙂💔 راوےمیگہ: دیدم‌این‌زن‌وبچہ‌هامثل‌برگِ‌خزآن‌از،روۍ‌موڪب‌هاخودشون‌رو روی‌خآڪ‌هامیندازن؛همہ‌نآلہ‌واحسینادارن…

•°🖤°• اومدن‌تارسیدن‌بہ‌قبلہ‌ی‌عشقشون‌، خانوم‌حضرت‌زینب‌ۜاومدقبر،ابے‌عبداللھ‌روبغل‌گرف؛ ن،بزار،ازشآم‌شرو؏‌ڪنم…!✋🏻

°•🥀•° همہ‌سوآرِبرمرڪب‌هاشدن،آقازین‌العآبدین‌فرمودند: عمہ‌جآن‌‌زینب؛سرشمارےڪن‌کسی‌جانمونده‌باشہ…! زینب‌بااشڪ‌چشم،سرشمارےڪرد؛

•°💔°• متوجہ‌شدسڪینہ‌نیس!✋🏻 تآبرگشتن‌توخرآبہ‌دیدن‌کہ‌سکینہ‌بآنو،قبره‌رقیہ‌ۜروبغل‌گرفتہ…(: -خوآهرپاشو؛دیگہ‌کسی‌ما،رونمیزنہ،خوآهرپاشو؛داریم‌میریم‌پیشِ‌بابآ!🙂💔 پاشودیگہ…ڪسی‌دستآمون‌رونمیبنده! قول‌میدم‌بھت…(:

°•🖤•° عمہ‌سادات‌سعی‌ڪردن‌سکینہ‌روآروم‌كنند،ولےمگہ‌آروم‌میشد؟💔 بہ‌سختےسڪینہ‌روازرقیہ‌ۜ‌جداڪردن… ڪاروان‌داشت‌میرفت‌کہ‌زن‌هآی‌شآم‌اومدن‌خدمت‌بےبے‌جآن،زینب…! زن‌های‌شامی‌شرو‌ع‌ڪردن‌بہ‌سخن‌گفتن؛هرڪدوم‌یہ‌چیزے‌میگفتن… -خآنوم‌مانشناختیم… -اگرسنگےزدیم‌‌نشناختیم… -اگرهلهلہ‌ڪردیم‌نشناختیم… -اگہ‌خآک‌وخآڪستر،روی‌سرتون‌ریختیم‌نشناختیم…

•°🥀°• خآنوم‌جآن‌زینب‌گفتند: ازماکہ‌گذشت…ماداریم‌ازشھرتون‌میریم، اماآی‌زنھای‌شآمی…!! یہ‌شیرین‌زبون‌ڪنج‌خرآبہ‌جاگذاشتیم، گَہ‌گآهی‌بیایدبھش‌سربزنید؛تنھاش‌نزارید…🙂

•°🥀°• ازبس‌تو‌صورتم‌زدن،چشآم‌سیاهی‌میره…! داداش‌تو‌هم‌دعا‌بڪن،کہ‌زینبت‌بمیره…(:

°•💔•° عشقت‌نذاشت،نہ‌‌همسرےنہ‌مادرے‌بفھمم…! توهم‌دعاڪن‌بمیرم،تابرسم‌بہ‌سھمم…(:

•°🖤°• بالاخره‌کاروان‌‌رسید‌ڪربلا،ولےبدونِ‌رقیہۜ! همہ‌ی‌این‌صحنہ‌ها‌جلوۍ‌این‌زن‌وبچہ‌زنده‌شد، هر‌وقت‌بہ‌گودآ‌ل‌نگاه‌می‌ڪردند؛آه‌ازصد‌اشون‌بلند‌میشد

‌°•🥀•° رباب‌اومده‌‌پشت‌آثار‌خیمہ‌ها،اون‌گودال‌ڪوچلو‌، وپراز‌خون‌رو‌،داره‌نگاه‌میڪنہ!💔 هرکےیہ‌حالےداره…

•°💔°• دوباره‌زینب‌دید‌،سڪینہ‌نیست…!🥀 تا،ازدورنگاه‌ڪرد‌،دیداومده‌دمِ‌علقمہ،یہ‌ظرف‌آب‌دستش‌گرفتہ… -عموپاشو… -عمو‌پاشو‌خجالت‌ِسڪینہ‌رو‌ببین… -عمو‌ببین‌سیراب‌برگشتم… -عمو‌ببین‌برات‌ظرف‌آب‌آوردم…

زینبۜ‌باحسینش‌،بابرادرش،باهم‌رآزش؛‌بینِ‌آه‌های‌بقیہ‌حرف‌میزنہ… ازدردش‌میگہ… حسابےبابرادرش‌دردودل‌میکنہ…!💔