😁🇮🇷

♨️ایران قصد دارد در عملیات انتقامی علیه تجاوز اسرائیل علیه ایران!بزرگترین حمله موشکی تاریخ را به نمایش بگذارد! ایران از سلاح هایی سطح بالاتر، موشک ها با تعداد بیشتر و موشک ها با سر جنگی سنگین تر نسبت به دو حمله گذشته استفاده خواهد کرد. همچنین ارتش جمهوری اسلامی ایران از فرمانده کل قوا و رئیس ستاد کل نیروهای مسلح درخواست کرده که به دلیل فدا نمودن چند نیروی خود در حمله آینده ایران علیه اسرائیل حضور داشته باشد که پیش بینی میشود همزمان با شلیک موشک های سپاه پاسداران، ارتش نیز از آسمان عراق و سوریه به سوی اسرائیل اقدام به شلیک و گسترش حمله کند.

🇮🇷هیچوقت بد ایران رو نگید🇮🇷 یادتون نره که شما #فرزند_ایران هستید... #انتشار_با_شما 🌱🌱🌱

♨️ نتیجه اینهمه تهدید و عربده کشی ، همش همین بود؟

پناه در حرم اَمن شاه می‌خواهم که شاه پُر کَرَم است و نگاه می‌خواهم

وضعیت شاخ خاور میانه هم اکنون😉😁 #رژیم_جعلی #انتشار_با_شما 🌱🌱🌱

🔰 قابل توجه خانم سخن‌گو 🚨 این خودرو به رانندگی یک آقا و همراهی سه خانم 👈 امروز سه شنبه 1403/08/08 حدود ساعت پانزده 😡😡 ضمن حرکات بسیار شنیع در مسیر بین بیمارستان شهدا تا سه را ۲۲ بهمن کرمانشاه 👈 به شهدایی که عکس آنها روی ستونهای وسط بلوار بودند فحاشی های رکیک کرده و عربده کشی نمودند از #قوه_قضاییه و #نیروهای_امنیتی و #فراجا تقاضای دستگیری و اشد برخورد را داریم این اقدامات باعث رنجش خانواده شهدا و مردم قدرشناس گردیده و منتظر برخورد شدید با آنها هستند .😡 🔸کانال اخبار عفاف و حجاب کشور

🇮🇷🇵🇸| فقط وزیر خارجه ایران نبود... وزیر خارجه محور مقاومت بود. دلم برات تنگ شده💔 سردار دیپلماسی

▧݊⃟⃪࣭۪۪۪۪ۨ🌼▧݊⃟⃪࣭۪۪۪۪ۨ🌼▧݊⃟⃪࣭۪۪۪۪ۨ🌼▧݊⃟⃪࣭۪۪۪۪ۨ🌼▧݊⃟⃪࣭۪۪۪۪ۨ🌼▧݊⃟⃪࣭۪۪۪۪ۨ🌼 ⇩⇩⇩ داسـتـــ📚ــــان⇩⇩⇩ شب های بلند زمستان هر وقت مادر سفره شام را زودتر پهن می‌کرد و کت آقاجون را از کمد بیرون می‌کشید می‌فهمیدیم قرار است جایی برویم همان سرِ شب با کلی ذوق و شوق، آماده میشدیم برای رفتن به یک شب نشینی آقاجون می‌گفت: صله ارحام دلِ آدم را شاد نگه می‌دارد هیچکس هم نمی‌گفت نمی‌آیم! ازین ادا اصول ها که من نمی‌آیم شما خودتان بروید و امتحان و آزمون و کنکور دارم وجوان است دوست دارد توی خودش باشدهم نداشتیم همه با هم می‌رفتیم تلفن هم نبود که قبلش هماهنگ کنیم و میزبان و بچه‌هایش را هم کلی ذوق زده می‌کردیم به سر کوچه شان که می‌رسیدیم جلوتر از مادر و آقاجون بدو بدو خودمان را به درشان می‌رساندیم تا از بودنشان اطمینان پیدا کنیم با یک چشم از لای در حیاط که اغلب خوب بسته نمی‌شد یا از سوراخ کلید به درون خانه‌شان سرک می‌کشیدیم روشن بودن یک چراغ، به منزله این بود که خانه نیستند و خودشان جایی رفته‌اند حسابی توی ذوقمان می‌خورد و قلب و دلمان حسابی می‌گرفت اما اگر همه چراغها روشن بود بگو بخند تا آخر شبمان جور بود اما این روزها چه آخر شب که بغض می‌کنی دردها که تلنبار می‌شود، میروی سراغ لیست مخاطبانت یکی حالت روح یکی لست ریسنتلی یکی لانگ تایم اِگو! یکی دلیت اکانت! آدم نمی‌داند کِی هستند، کِی نیستند!؟ اصلا آدم نمی فهمد چراغِ کدام خانه خاموش است و کدام روشن!؟ تا بی مقدمه برایش تایپ کند: " تشنه ی یک صحبت طولانی‌ام ". و سریع ریپلای شود: " بگو من کِی کجا باشم؟ ". داریم از تنهایی و بی همزبانی "دق" می کنیم بعد اسمش را گذاشته اند " عصر ارتباطات ".