رمان بچه مثبت #پارت_هفتاد_یک . ریحان: همون روز مائده افتاد به سرفه و رنگش کبود شد. انقدر سرفه کرد که اشک از چشماش اومد و با دست گلوش و گرفت . از توی کیفم سریع اسپری و دراوردم و دادم دستش اما نمیتونست فشار بده . ازش گرفتم و بردم نزدیک دهانش و فشارش دادم. کم کم حالش خوب شد . بعد نیم ساعت انگار نه انگار حالش بد بود. مائده: شانس اوردم اسپری داشتی . خودم یادم رفته بود بیارم. بعد با دلسوزی و ناراحتی ادامه داد: الهی بمیرم توهم آسم داری؟ ریحان: حرف تو حرف اوردم و از گفتن حقیقت طفره رفتم. خدارو شمر مائده هم پیگیر نشد. ...... (چند روز بعد) .... ریحان: همگی دعای وداع را خوندیم و با چشم گریون رفتیم سمت اتوبوس ها. تو این مدت پدر و مادرم سراغم و نگرفتن . حتی زنگ نزدن بفهمن زنده ام یا نه..... خیلی برام سنگین بود وقتی میدیدم خانواده ی مائده و شقایق و یلدا انقدر پیگیرن . ولی دوستام هروز بهم زنگ میزدن. .... ریحان: کنار مائده نشسته بودم و به تیرهای چراغ برق هایی که سریع ازشون رد میشدیم نگاه میکردم . گوشی مائده زنگ خورد. مائده: ...... ✍ادامه دارد✍ نویسنده: الف ستاری تایپ:گمنام. ... @shahidhojajjy