#نجوایی_باشهدا چگونه است رفیق ! که هربارتورامیبینم یاد خدامی افتم چه کردی توباخود وخدایت رسم شهادت رسم رفاقت است رفیق بیا وودستم رابگیر ومراهم ملکوتی کن نگاهت که میکنم دلم شهادت میخواهد این چه سری است نگاهت نگاه پاک حسینی وارت ادب عباس گونه ات تورااین گونه کرد!؟ یا بوسیدن پای مادر هرچه هست خوشا به حالت گردستم نگیری گله میکنم به مادرمان دخت پیمبر زهرا که توای رفیق عشق زهراداری ومارا ز پیوستن به یاران حسین یاری نکردی ؟ تنهایی درامت پیمبر معنا ندارد بیا و معرفت علی پیشه کن مراهم شهید کن زتواموختم شهادت بی درد وبی معرفت نمیخواهم همچو خود نه بلکه بالاتر چو حسین زهرا دلم شهادت میخواهد بوی تو مرا دل تنگ عطرحسین کرده است چه شده که بوی حسین داری مگر توبا زهرا عهدنامه داری چه زیرکانه هستی تو ای دوست هم شهادت پیش ازامامت در ره سیدعلی خواسته ای هم شهادت زبعد ظهوراقا خواسته ای! آری دلتنگ وخسته هستم دلتنگ شهادت دلتنگ حسین زهرا دلتنگ وصل خدا مگر نگفتی عاشق خداباش میشوم (ان شآءالله) پس یاری کن این حقیر را که شهید شم به حق یاعلی