#قاسم برای اولین بار در شب 21 بهمن 83 با دو نفر از دوستانش به خواستگاری آمد. خوب به یاد دارم ساعت 9 شب بود. در #سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی غریو الله‌اکبر مردم به گوش می‌رسید. از آن موقع به بعد هر وقت غریو الله‌اکبر را می‌شنوم، یاد شب #خواستگاری #قاسم می‌افتم و خاطره شیرین آن شب برایم زنده می‌شود. #وصلت خیلی اتفاقی رخ داد و ماجرای جالبی دارد. #همسرم شهید قاسم غریب متولد 1361 در روستای #سیدمیران گرگان بود اما محل خدمتش در یگان #صابرین تهران بود. یکبار که برای #زیارت به #قم می‌آید، دوستش که در قم سکونت داشت به ایشان گفته بود شما قصد #ازدواج ندارید؟ #قاسم هم گفته بود اگر #خانم سید و مؤمنی باشد تمایل به ازدواج دارم. دوست شان از همسرش می‌خواهد تا کسی را به قاسم معرفی کند که ایشان هم از دوستانش که #خادم مسجد جمکران بود سؤال می‌کند و در نهایت #من به #قاسم معرفی می‌شوم. #روزهای_خوش_آشنایی #همسرم پاسدار بود و دوره #خلبانی را می‌گذراند. عاشق #پرواز بود و عاقبت سیمرغ آسمان شهادت شد. #همسرم ابتدا از اعتقادات و ایمانشان و بعد هم از شغلش برایم صحبت کرد. قاسم از سختی راهی که در پیش داریم حرف زد، از #مأموریت‌های پیش رو و از زندگی‌ای که امکان دارد شهر به شهر بچرخیم. اصرار داشت تا من با اطلاع از همه این شرایط، مسائل و سختی‌ها تصمیم خودم را بگیرم. من هیچ شناختی در مورد شغلش نداشتم. دوست داشتم شرط هر دوی مان صداقت باشد و هرگز در هیچ شرایطی به هم دروغ نگوییم. #قاسم در همان جلسه از احتمال #شهادتش برایم گفت. می‌گفت : که #عاشق شهادت است و من در جواب گفتم من دوست دارم #عرض زندگی‌ام قشنگ باشد. #طولش مهم نیست. راوی: همسر معزز شهید مدافع حرم؛ قاسم غریب