قهر بودیم؛ در حال نماز خواندن بود، نشسته بودم و توجھی به همسرم نداشتم ...🥀 کتاب شعرش رو برداشت و با یک لحن دلنشین شروع کرد به خواندن ولی من باز باهاش قهر بودم؛ کتاب رو گذاشت کنار و به من نگاه کرد و گفت: غزل تمام نمازش، تمام دنیا مات سکوت، بین من و واژه ها سکونت کرد ...💔 باز هم بھش نگاه نکردم!... این بار پرسید: عاشقمی ؟سکوت کردم؛ گفت: عاشقم گر نیستی لطفی‌ بکن نفرت بورز بی‌تفاوت بودنت هر لحظه آبم میکند! دوباره با لبخند پرسید: عاشقمی مگه نه؟ گفتم: نه! گفت: تو نه میگویی و پیداست میگوید دلت آری که این سان دشمنی یعنی كه خیلی دوستم داری💌 زدم زیر خنده و روبروش نشستم؛ دیگه نتونستم بهش نگم كه وجودش چقدر آرامش بخشہ ...🕊 بهش نگاه کردم و از تہ دل گفتم: خدا رو شکر کہ هستی♥️:) ✅ منبع: شهید بابایی به روایت همسرش #محرم #کربلا #عباس_بابایی http://eitaa.com/shahidmohammadrezaalvani