ستارخان در خاطراتش میگه: من هیچوقت گریه نکردم ، چون اگر گریه می کردم آذربایجان شکست می خورد… و اگر آذربایجان شکست می خورد ایران شکست می خورد... اما در زمان مشروطه یک بار گریستم. و آن زمانی بود که 9 ماه در محاصره بودیم بدون آب و بدون غذا. از قرارگاه آمدم بیرون ، مادری را دیدم با کودکی در بغل ، کودک از فرط گرسنگی به سمت بوته علفی رفت و بدلیل ضعف شدید بوته را با خاک ریشه می خورد ، با خودم گفتم الان مادر کودک مرا فحش می دهد و می گوید لعنت به ستارخان. اما مادر ، فرزند را در آغوش گرفت و گفت: "اشکالی ندارد فرزندم ، خاک می خوریم ، اما خاک نمی دهیم." آنجا بود که اشک از چشمانم سرازیر شد... #خاک_می_خوریم_اما_خاک_نمی_دهیم #آذربایجان_اویاخدی_انقلابا_دایاخدی @shahidmosayebzadeh